Κύριε διευθυντά
Αν τα επιχειρήματα που μας εξασφαλίζει η Ιστορία και η δικαίωση που μας έχουν προσφέρει οι δηλώσεις του πρώην προέδρου της FYROM Κίρο Γκλιγκόροφ, του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Στετίνιους και μία μεγάλη σειρά άλλων στοιχείων, δεν είναι επαρκή για να υπερασπιστούμε το όνομα της Μακεδονίας μας, τότε πρέπει να ανησυχούμε για την πολιτική και διπλωματική ικανότητα της χώρας μας. Και όχι μόνον στην παρούσα χρονική στιγμή.
Μοιάζει παρανοϊκό, αλλά καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι να συζητήσουμε με κάποιους άσχετους, σφετεριστές του ονόματος, που δήλωναν ότι δέχονται να πάψουν να ισχυρίζονται ότι είναι οι μοναδικοί απόγονοι και κληρονόμοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ωστε μπορούμε να πιστέψουμε ότι σε ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό της λέξεως Μακεδονία, δεν θα εξαφανιστεί ταχύτατα ο γεωγραφικός προσδιορισμός, για να μείνει μόνο η λέξη Μακεδονία, σε οιαδήποτε γλώσσα; Ωστε μπορούμε να αρκεσθούμε στην παραίτηση των Σκοπιανών από τις αλυτρωτικές τους διαθέσεις, σαν να φοβόμαστε ένα «πάτσγουορκ» πληθυσμών που προσπαθεί να αποκτήσει εθνική συνείδηση, «κλέβοντας» το όνομά του από ξένη γλώσσα και ξένη Ιστορία;
Οταν ψηφίσαμε στις εθνικές μας εκλογές δεν εξουσιοδοτήσαμε κανέναν, ούτε κόμμα ούτε βουλευτή, να παραχωρήσει εθνικά δικαιώματα, να αλλάξει το θρήσκευμα της χώρας ή τον εθνικό ύμνο ή να καταργήσει τον σταυρό από τη σημαία. Δεν δικαιούται κανένα κόμμα και κανένας βουλευτής, και κανένας αρχηγός, και κανένας υπουργός Εξωτερικών να κάνει εθνικές παραχωρήσεις, για τη δήθεν ανάγκη ενός συμβιβασμού που δεν τον έχουμε ανάγκη, για τη λύση ενός προβλήματος που δεν είναι δικό μας. Είναι βέβαιον ότι ο ελληνικός λαός είναι αντίθετος προς τέτοια υποχώρηση. Αν οι πολιτικοί μας δεν το διαισθάνονται ας συμβουλευθούν τις δημοσκοπήσεις. Αν και θα ήταν πολύ σωστότερο, ασφαλέστερο και δημοκρατικότερο να κάνουν δημοψήφισμα, έστω για να ισχυροποιήσουν τη θέση μας απέναντι σε κάθε (υποθετική) πίεση.
Δημοψήφισμα οφείλουν να κάνουν και οι Σκοπιανοί, για να πάψουν να επικαλούνται το Σύνταγμά τους για να δικαιολογούν τις διεκδικήσεις τους. Ενα δημοψήφισμα στο οποίον θα όφειλαν να επιλέξουν ένα εκ των δύο:
1) Να διατηρήσουν το όνομα και το Σύνταγμα.
2) Να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. παραιτούμενοι οριστικώς από το όνομα «Μακεδονία» και τα παράγωγά του. Για την Ελλάδα, μέση οδός δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, με καμμία δικαιολογία.
Θ. Γ. Βουδικλαρης, Πολιτικός μηχανικός