Κύριε διευθυντά
Από καιρού εις καιρόν, διάφοροι Ελληνες με στοιχειώδη ευθυκρισία ανακινούν το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όπως έκαναν τελευταία από αυτές τις στήλες οι κ. Ι. Γυφτάκης και Θ. Στάθης. Δεν δίδεται, δυστυχώς, η σοβαρότητα που απαιτεί το θέμα, αλλά ΜΜΕ, πολιτικοί και λαός το βάζουν κάπου δίπλα σε άλλα μικρότερης σημασίας και το κάνουν ένα με αυτά. Η αδιαφορία για τα ελληνοτουρκικά δεν θα πείραζε, αν δεν είχαν άμεση σχέση με την ακεραιότητα της χώρας, κι αν οι Τούρκοι δεν κέρδιζαν πόντο πόντο κάθε μέρα που περνάει.
Ας ανακεφαλαιώσουμε τι έχουν κερδίσει οι Τούρκοι κατά τα χρόνια της διεκδίκησης και τι εμείς έχουμε χάσει με την αδιαφορία και την αναβλητικότητά μας:
α. Το δικαίωμά μας ερευνών στο Αιγαίο, όπου σταματήσαμε μετά τον Πρίνο, αναγνωρίζοντας ότι τα δικαιώματά μας είναι περιορισμένα.
β. Περιορίσαμε την υφαλοκρηπίδα στα 6 ν.μ., αντί των 12, γιατί απέναντί μας έχουμε το casus belli.
γ. «Χάσαμε» τα Ιμια γιατί εκείνο το βράδυ που, κατά τους στρατιωτικούς μπορούσαμε, οι πολιτικοί πανικοβλήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια, αφήνοντας πίσω ένα διάτρητο από τουρκικές σφαίρες ελικόπτερο και τρεις Ελληνες στρατιώτες νεκρούς.
δ. Αρνούνται ότι το Καστελλόριζο έχει οικονομική ζώνη.
ε. Τα τουρκικά αεροπλάνα και πλοία αλωνίζουν ανενόχλητα το Αιγαίο και εμβολίζουν τα πολεμικά μας πλοία (ακόμα και με λάντζες), κι εμείς εκδίδουμε Notam σε «ώτα μη ακουόντων».
στ. Προσκαλούμε τον νέο σουλτάνο, μας φέρνει σαν δώρο την απαίτηση αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης και πηγαίνοντας στη Θράκη, μας αγνοεί μειδιώντας.
Ετσι είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις σήμερα και σε λίγο θα είναι πολύ χειρότερες με ανεπιθύμητες συνέπειες. Μήπως κάποιος που ξέρει περισσότερα μπορεί να μας καθησυχάσει;
Αποστολος Γεωργοπουλος, Επιχειρηματίας