Κύριε διευθυντά
Πραγματική έκπληξη! Δημοσιεύσατε άρθρο που αναφέρεται σε βιβλίο που συστηματικά σαμποτάρατε ως αναξιόπιστο και δημοσιεύατε εβδομαδιαία «επεισόδια» τον Ιούλη ’17 για πράγματα που ήταν διαθέσιμα στον αναγνώστη από τον προηγούμενο Μάρτιο. Για να μην πω τι λέγατε-λέτε για τον συγγραφέα του. Υποψιάζομαι ότι ακόμη το σνομπάρετε ως «αποκύημα φαντασίας».
Το άρθρο του κ. Γιανναρά (3ης Ιουνίου) πολύ ενδιαφέρον, αποτυπώνει το τέλμα που βρισκόμαστε, αλλά φοβάμαι ότι κάνει μια γενίκευση που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Λέει «κάποιος τους, ο Βαρουφάκης…» εννοώντας από τους πολιτικούς (αυτό καταλαβαίνω συντακτικά), καταγγέλλει. Κι εδώ είναι η διαφορά. Ο Βαρουφάκης δεν είναι πολιτικός με την τρέχουσα έννοια του όρου (που κατακεραυνώνει ο κ. Γιανναράς) και αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά. Είναι πολιτικό ον μεν, αλλά άλλης «ράτσας», προσπάθησε (και προσπαθεί) να μεταφέρει κανόνες της ακαδημαϊκής ζωής στην πολιτική. Θα το καταφέρει; Κανείς δεν ξέρει.
Και αφ’ ης στιγμής φαίνεται ότι ο κ. Γιανναράς διάβασε το «adults», δεν μπορεί, τα βέλη του πρέπει να κατευθύνονται και σε πολιτικούς εκτός ελλαδικού χώρου· η πρόσφατη δήλωση του κ. Γιούνκερ, δηλαδή ότι το ’15 η Ευρώπη (διάβαζε Γερμανία) ποδοπάτησε την κυβέρνηση Τσίπρα, είναι σε απόλυτη αρμονία με αυτά που περιγράφονται στο «adults». Οταν αυτά περιγράφονται από ελληνικά χείλη με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες (και αυτόπτες μάρτυρες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να διαψεύσουν – κανένας δεν το έκανε, όσοι είπαν κάτι ψέλλισαν γενικολογίες, δεν τους αδικώ, δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ένας outsider τούς την έφερε και βγάζει στη φόρα πράγματα που δεν τα είχαν για το «πόπολο»), απορρίπτονται μετά βδελυγμίας. Οταν όμως λέγονται από «εταιρικά» χείλη έχουν «αξία» (δες επίσης δηλώσεις Γερούν όταν αποχώρησε, άτομο που έβαλε στο βιογραφικό του τίτλο σπουδών που δεν είχε!). Αυτά όμως είναι ιστορία, αλλά το ζητούμενο παραμένει αναπάντητο: ποιος τελικά αποφασίζει για το πώς θα κυβερνηθεί μια χώρα;
Μιχαλης Αποστολοπουλος