Κύριε διευθυντά
Με έκπληξη διάβασα («Κ» της 20.10.2018, σελ. 12) κείμενο του συνεργάτη σας κ. Π. Μπουκάλα όπου επιτίθεται στον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Κ. Μητσοτάκη σχετικά με τα «Εξάρχεια» και την εξέλιξη της μεγάλης επένδυσης στις Σκουριές.
Αντιπαρέρχομαι το ύφος του κειμένου, που μαρτυρεί προκατάληψη και ιδεοληψία σε θέματα δημοσίας τάξεως και επενδύσεων, ως και την, μη αποκρυπτόμενη, εχθρότητα έναντί του, που όμως αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά του ως δημοσιογράφου. Ούτε επίσης ότι απόψεις όπως «λαϊκισμός επενδυτικού τύπου είναι και η δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι θα δώσει άδεια στις Σκουριές τον πρώτο μήνα» ή ότι τα «Εξάρχεια», ως πρόβλημα, ανήκουν στη σφαίρα «συνωμοσιολογικής αντίληψης της Ν.Δ.» αντιστρατεύονται ευθέως πάγιες θέσεις της εφημερίδας σας.
Ειδικά με το θέμα της μεγαλύτερης επένδυσης στην Ευρώπη σήμερα, αυτής των Σκουριών, ο συνεργάτης σας αντιγράφει πρόσφατες απόψεις του υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ Σ. Φάμελλου, αφού, όπως εκείνος, προβάλλει γεγονότα εκτός πραγματικότητας. Ειδικότερα: περί ποίων «σοβαρότατων οικολογικών προβλημάτων» ομιλεί, όταν με εισηγήτρια τη νυν πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» κερδίζει, τον Ιανουάριο του 2016, άλλη μία, τη 16η! προσφυγή της στο ΣτΕ, τις περισσότερες εξ αυτών με εισηγήτρια την πρόεδρο του ΣτΕ (βλέπε «ΤΑ ΝΕΑ» 19.10.2018, σελ. 47, άρθρο του κ. Μ. Μητσού).
Ποιες είναι οι «εμπλοκές της Δικαιοσύνης» που γράφει; Οτι η εταιρεία δικαιώθηκε και στην περίπτωση της Διαιτησίας, που οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επέβαλαν, χωρίς, όμως, και πάρα ταύτα, να της δίδουν τις άδειες; Οτι αρνούνται πεισματικά να συγκαλέσουν το ΚΑΣ για να αποφανθεί εάν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα στις Σκουριές; (Κάτι σαν τις αρχαιότητες στον αεροδιάδρομο του Ελληνικού.)
Αφησα για το τέλος την κοινή δήλωση Φάμελλου-Μπουκάλα ότι δήθεν «η εταιρεία αδιαφορεί να πληρώσει τα επιβληθέντα περιβαλλοντικά πρόστιμα» και κατά Φάμελλο «έχει κάνει προσφυγή στο δικαστήριο κατά της επιβολής των». Δηλαδή, εν ολίγοις, όταν επιβάλλονται αδικαιολόγητα πρόστιμα, τα οποία διά της προσφυγής στη Δικαιοσύνη ακυρώνονται, η εταιρεία ελέγχεται για αυτό; Δηλαδή στερείται της εννόμου προστασίας, που απολαμβάνουν στις δυτικού τύπου Δημοκρατίες οι πάντες;
Επειδή έχει κάνει στη χώρα μας επενδύσεις ύψους 3.100.000.000 δολ. και έχει προσλάβει 2.500 εργαζομένους; Ως προς το «ενδιαφέρον των δημοτικών συμβουλίων των κοντινών πόλεων», λίγη υπομονή δεν βλάπτει. Η αληθινή, περί του έργου, λαϊκή βούληση της τοπικής κοινωνίας σύντομα, διά της κάλπης, θα εκδηλωθεί.
Ιωαννης Κ. Νησιωτης, Αθήνα