Κύριε διευθυντά
Οταν ο κ. Ευ. Βενιζέλος σχεδίασε την εισαγωγή του εκτρώματος του α. 86Σ κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως έτσι θα άνοιγε τον ασκό Αιόλου στο να εκτίθεται η Δικαιοσύνη αδίκως και να εμφανίζεται ως εργαλείο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Περαιτέρω εκτίθεται σε κινδύνους, αδικίες και στοχοποιήσεις όπως αυτή του αδέκαστου αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισιδώρου Ντογιάκου. Είναι αυτονόητο ότι η Δικαιοσύνη οφείλει να διατηρήσει το status του θεσμικού της ρόλου και να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της στην πράξη. Οι δικαστές πολύ σωστά δεν επιθυμούν την εμπλοκή τους σε πολιτικές αντιπαραθέσεις ειδικά σε προεκλογικές περιόδους.
Οταν πονηρά εισήχθη το άρθρο 86 στο Σύνταγμα, δυστυχώς όλοι οι καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου ευρίσκοντο σε βαθύ λήθαργο. Ειδικότερα, όχι μόνο δεν επαναστάτησαν ώστε να μην εισαχθεί αυτή η διάταξη στο Σύνταγμα (που έρχεται κατάφωρα σε αντίθεση με το άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας) αλλά και δεν επισήμαναν τις τεκτονικές επιπτώσεις που αυτό θα είχε στην πολιτική ζωή του τόπου.
Η διάταξη αυτή είναι εξοβελιστέα στον νομικό πολιτισμό, αφού όλοι οι πρωθυπουργοί των πολιτισμένων χωρών δικάζονται όπως όλοι οι πολίτες χωρίς παραγραφές και παράθυρα που οδηγούν σε αθωώσεις.
Γεωργιος Τρανταλιδης, Δικηγόρος