Κύριε διευθυντά
Εζησα τη μεταπολεμική περίοδο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων (είμαι 91 ετών) μέχρι σήμερα. Ολες οι κυβερνήσεις, με μικρές διαφορές, άλλες με μικρότερο ή μεγαλύτερο αυταρχισμό, με μικρότερη ή μεγαλύτερη διακριτική και καταχρηστική άσκηση της εξουσίας, εφήρμοσαν έναν πανομοιότυπο τρόπο αρνητικής αναπαραγωγής της εξουσίας, ο οποίος συνίστατο εις την εξυπηρέτηση κομματικών φίλων και δίωξη των αντιπάλων μέχρις εξαναγκασμού και φόβου να ψηφίζουν το κυβερνών κόμμα. Τα αποτελέσματα αυτής;
– Η αλλοίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος με τους εκλογικούς νόμους που ανήγαγαν τις μειοψηφίες σε πλειοψηφίες.
– Η άλωση της νομοθετικής εξουσίας με την επιβολή κομματικής πειθαρχίας.
– Η έμμεση παρέμβαση στη δικαστική εξουσία με την εκλογή των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Αυτά όλα έχουν ένα σημαντικό αρνητικό αποτέλεσμα. Να κυριαρχήσει η αναξιοκρατία, σε όλον τον δημόσιο τομέα, διότι έτσι δημιουργούντο κομματικοί υποτελείς, οι οποίοι είχαν και έχουν επιδράσεις και «συναλλαγές» ακόμα και με τον ιδιωτικό τομέα και τους ιδιώτες.
Το σημαντικότερο όμως είναι εκείνο της καθιέρωσης της πάγιας και μόνιμης νοοτροπίας των πολιτών, που οι πολιτικοί καλλιέργησαν και ενθαρρύνουν, ως προς τα δικαιώματα μόνο και όχι τις υποχρεώσεις κάθε πολίτη, με το ψευδεπίγραφο επιχείρημα της κοινωνικής πρόνοιας με ανάλωση πόρων από δανεικά και όχι από τον παραγόμενο πλούτο.
Οσα πιο πάνω επικαλούμαι, θα ήταν μια συνηθισμένη επικριτική θέση, όπου σχεδόν πολλοί καταφεύγουν, δικαιολογώντας έτσι τη δική τους συμμετοχή, απάθεια και ευθύνη. Ως υπεύθυνος πολίτης, έχω να προτείνω μια εφικτή λύση, σαν αρχή αλλαγής αυτού του σαθρού πολιτικού καθεστώτος.
Η πρότασή μου συνίσταται ως αντίθετο της αρνητικής αναπαραγωγής της εξουσίας, δηλαδή, τη θετική αναπαραγωγή της εξουσίας, με τον εξής τρόπο:
– Πρώτο μέτρο η θέσπιση νόμου ο οποίος θα προβλέπει την εξυπηρέτηση όλων ανεξαρτήτως των πολιτών χωρίς διακρίσεις κομματικές ή άλλες, μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων. Υπάλληλος ή όργανο της Δημόσιας Διοίκησης που αποδειχθεί ότι δεν εξυπηρέτησε κάποιον πολίτη θα ελέγχεται αυστηρά και παραδειγματικά, τόσο ώστε να αποτελέσει άμεσο μέτρο αποτροπής ακόμη και σκέψης μη εξυπηρέτησης των πολιτών.
– Να δημιουργηθεί ένας μόνιμος, ανεξάρτητος θεσμός ελέγχου, χωρίς παρεμβάσεις από οποιονδήποτε κυβερνητικό ή συνδικαλιστικό φορέα. Το άμεσο αποτέλεσμα αυτού του μέτρου θα είναι να επανέλθει η χαμένη αξιοπιστία του κράτους από τους πολίτες. Η αποκατάσταση αυτής της αξιοπιστίας του κράτους θα αποτελέσει το πρώτο εχέγγυο προς τους πολίτες, οι οποίοι θα αποδέχονται στη συνέχεια κυβερνητικές, προγραμματισμένες ιεραρχικά αποφάσεις, προς διόρθωση όλων όσων η αρνητική αναπαραγωγή της εξουσίας έχει δημιουργήσει. Το κόμμα που θα εφαρμόσει αυτήν την πολιτική θα έχει μόνο πολιτικό όφελος και όχι κόστος από το γεγονός ότι όλοι οι πολίτες, ακόμη και οπαδοί άλλων κομμάτων, δεν θα έχουν αντιπολιτευτικό λόγο επειδή εξυπηρετήθηκαν στα νόμιμα αιτήματά τους. Θα απομονωθούν μόνο εκείνοι που ήταν συνηθισμένοι σε παράνομα οφέλη. Ετσι πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει μια αρχική εξυγίανση του πολιτικού μας συστήματος και της νοοτροπίας των πολιτών.
Θανασης Παπαϊωαννου, Αρχαία Νεμέα Κορινθίας