Περί δημοψηφισμάτων και πολιτικών ηγετών

Περί δημοψηφισμάτων και πολιτικών ηγετών

Κύριε διευθυντά

Θεμιτά τα όνειρα και οι φιλοδοξίες, όμως διαφορετικά μπορεί να πρεσβεύει η πεζή πραγματικότητα.

Την επαύριο της συμφωνίας των Πρεσπών, πολιτικοί ταγοί της χώρας μας δηλώνουν ότι δεν θα αποκαλούν τη γειτονική χώρα «Βόρεια Μακεδονία», ότι οι οδικές πινακίδες στην «επικράτειά» τους θα εξακολουθήσουν να αναγράφουν «Σκόπια», ακόμη και ότι θα προσπαθήσουν να ακυρώσουν τη συμφωνία. Δεν συμφωνούν με το περιεχόμενό της, όπως, δημοσκοπικά, και η πλειονότητα του ελληνικού λαού. Επιδίωξη τμήματος της αντιπολίτευσης είναι και η διενέργεια σχετικού δημοψηφίσματος, ο απλός τρόπος για να μετακυλισθεί στον (κυρίαρχο) λαό το πολιτικό κόστος μιας (δύσκολης και σημαντικής) απόφασης. 

Ισως κακώς, αλλά η λήψη των μεγάλων αποφάσεων βαρύνει τους ηγέτες, με ελλοχεύουσα, βεβαίως, την κρίση τόσο του εκλογικού σώματος όσο και, σε βάθος χρόνου, της Ιστορίας. Το 1910 στην πλατεία Συντάγματος, ο Ελ. Βενιζέλος, στο επίμονο αίτημα του πλήθους για «Συντακτική Εθνοσυνέλευση», απάντησε: «Είπα! Αναθεωρητική». Η συνέχεια, γνωστή. Απέφυγε τον διχασμό της χώρας και πραγμάτωσε την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.

Αντίστοιχα, εκ του αποτελέσματος, μπορούν να αξιολογηθούν θετικά πιο πρόσφατες κομβικές πολιτικές επιλογές, μη πραγματοποιήσιμες στην περίπτωση της υιοθέτησης του, βασίμως εικαζόμενου, αντίθετου αποτελέσματος ενός δημοψηφίσματος. Το 1979, ο Κ. Καραμανλής υπέγραψε τη συνθήκη προσχώρησης της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ, παρά τα όποια προβλήματα («Σας έριξα στα βαθιά νερά. Μάθετε να κολυμπάτε!»). Επί πρώτης πρωθυπουργίας του, ο Ανδρ. Παπανδρέου παρέκαμψε το δικό του «Εξω από την ΕΟΚ!» και διαπραγματεύτηκε με τους κοινοτικούς, χωρίς το Grexit ενός δημοψηφίσματος στη φαρέτρα του. Το 2000, επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη, η χώρα μας εντάχθηκε στη Ζώνη του Ευρώ, χωρίς το εκλογικό σώμα να μπορεί να αξιολογήσει, τότε, μελλοντικές περιπέτειες με τη δραχμή (βλέπετε Τουρκία και Βενεζουέλα).     

Αντίθετα, μπορούμε να εικάσουμε τις εφιαλτικές εξελίξεις για τη χώρα μας εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί η, τελικά, σωτήρια κυβίστησις («να σε κάψω, Γιάννη μ’, να σ’ αλείψω λάδι») μετά το αυτοκαταστροφικό δημοψήφισμα του 2015.

Δημ. Χατζηδακης, Δρ χημικός μηχανικός

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή