Κύριε διευθυντά
Στις επιστολές συναδέλφων δικηγόρων προς την «Κ», αναγράφεται συνήθως προ της ιδιότητάς τους η λέξη «τέως», «πρώην», «συνταξιούχος» κ.ο.κ. Δεν ξέρω αν είναι απαραίτητη η προσθήκη αυτού του επιθετικού προσδιορισμού στο δικηγορικό λειτούργημα, καθώς δεν έχω δει να αναγράφεται σε άλλα επαγγέλματα, όπως π.χ. του ιατρού, δασκάλου, πολιτικού μηχανικού (πρώην ή συν/χος ιατρός καθηγητής κ.ο.κ.), δεδομένου ότι η συγκεκριμένη ιδιότητα που απέκτησε κάποιος επαγγελματίας ή λειτουργός δεν εξαλείφεται με τη συνταξιοδότησή του. Και εν πάση περιπτώσει αν πρέπει να αναγραφεί ένας τέτοιος προσδιορισμός σωστότερος είναι ο όρος «πρώην» και όχι ο «τέως», που αναφέρεται σε κάποιον που κατείχε ένα αξίωμα ή μια θέση αμέσως πριν από αυτόν που την κατέχει τώρα (π.χ. τέως Πρόεδρος Δημοκρατίας, Βασιλεύς κ.λπ.).
Συναφής είναι και ο τίτλος «επίτιμος» που χρησιμοποιείται από αρκετούς συναδέλφους προ της αναγραφής της ιδιότητάς τους. Πρόκειται για μια τιμητική διάκριση που απονέμεται σε έναν συνταξιούχο από το Δ.Σ. του Συλλόγου προς αναγνώριση της ευδόκιμης άσκησης του λειτουργήματος του απερχομένου μέλους.
Επ’ ευκαιρία αναφέρω την προσθήκη στους εν ενεργεία συναδέλφους της ιδιότητας «Δικηγόρος στον Αρειο Πάγο ή στο ΣτΕ», που δεν ξέρω κατά πόσο σωστά αποδίδει τον παλιό προσδιορισμό «Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω κ.λπ». Ιδιότητα που αποκτάται από κάθε δικηγόρο μετά ορισμένα χρόνια υπηρεσίας και αφού πληρώσει κάποιο παράβολο. Ενδέχεται μάλιστα να παρερμηνευτεί η φράση και να νομίζει ο υποψήφιος πελάτης ότι ο συγκεκριμένος αναλαμβάνει μόνο υποθέσεις των ανωτάτων δικαστηρίων.
Δημητριος Δημηνας, Δικηγόρος, Κατερίνη