Κύριε διευθυντά
Στα πολύπαθα και αδίκως πολλές φορές δυσφημισμένα δημόσια νοσοκομεία της χώρας μας προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με ζήλο, αυταπάρνηση και υψηλό αίσθημα ευθύνης γιατροί, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό κάτω από δύσκολες συνθήκες. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ στην προσωπική μου εμπειρία. Τον περασμένο Ιανουάριο χρειάσθηκε να κάνω εσπευσμένα εισαγωγή σε νοσοκομείο λόγω επιδείνωσης χρόνιου προβλήματος υγείας. Νοσηλεύθηκα στη Β΄ Παθολογική του «Γ. Γεννηματάς» που εφημέρευε. Μάλιστα σε ράντσο, στον διάδρομο, λόγω έλλειψης κλινών σε δωμάτιο εξαιτίας του μεγάλου φόρτου περιστατικών γρίπης την περίοδο αυτή. Εκεί, στον διάδρομο, με επισκέφθηκε η χειρουργός Χρυσάνθη Αγγέλη (Α΄ επιμελήτρια της Γ΄ Χειρουργικής), η οποία με τον επιστημονικό της λόγο, με την ευγένεια και το χαμόγελό της, με έπεισε να αποφασίσω να δώσω οριστική λύση στο πρόβλημά μου που με ταλαιπωρούσε σχεδόν δέκα χρόνια και δεν το αποφάσιζα. Τουτέστιν, χειρουργείο. Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε πέντε μήνες αργότερα, στις 28 Ιουνίου, στη Γ΄ Χειρουργική Κλινική και υπήρξε απόλυτα επιτυχής. Ακολούθησε μια ολιγοήμερη περίοδος νοσηλείας, από την οποία αποκόμισα εξαιρετικά θετικές εντυπώσεις για όλο το προσωπικό και ιδιαιτέρως για τη χειρουργό μου κ. Αγγέλη. Παρατήρησα ότι ήταν παρούσα στην κλινική όλες τις ημέρες της εβδομάδος, πρωί και απόγευμα, είτε εφημέρευε το νοσοκομείο είτε όχι, πρόθυμη ανά πάσα στιγμή και ώρα να απαντήσει είτε διά ζώσης είτε με mail και sms στις όποιες δικαιολογημένες ή όχι ανησυχίες μου. Ενα δημόσιο «ευχαριστώ» είναι το ελάχιστο που μπορώ να εκφράσω μέσω της έγκριτης εφημερίδας σας τόσο στην ίδια όσο και σε όλο το προσωπικό της κλινικής, γιατί πραγματικά το αξίζουν.
Τακης Τζιμας, Εκδότης περ. «φωτογράφος»