Κύριε διευθυντά
Κόντρα σε όλον τον ελεύθερο κόσμο, κόντρα στην αψευδή Ιστορία και στις αυθεντικές μαρτυρίες χιλιάδων «μαρτύρων» της ανατολικογερμανικής φυλακής, η ΚΝΕ του Περισσού είδε το «Τείχος του αίσχους» ως «αντιφασιστικό και προστατευτικό τείχος».
Πρόσφατα όλη η Ευρώπη των ελευθέρων κρατών γιόρτασε τα 30 χρόνια από το γκρέμισμα του «Τείχους της ντροπής», που χώριζε το Βερολίνο στα δύο. Σε μια ελεύθερη περιοχή από τη δυτική πλευρά και σε ένα μαντρί από την άλλη μεριά, στο οποίο η κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία είχε εγκαταστήσει έναν «σοσιαλιστικό» μεσαίωνα.
Αυτό το «προστατευτικό τείχος» εμπόδιζε με τα πολυβόλα τους κατοίκους του ανατολικού Βερολίνου να περάσουν προς το δυτικό Βερολίνο, δηλαδή προς την ελευθερία.
Και αυτό το κατασκεύασμα, κατά της ελευθερίας, το είδαν ως μέτρο «αντιφασιστικό και προοδευτικό» μόνο δύο «κράτη» σε όλον τον κόσμο: ο Περισσός και η Βόρεια Κορέα.
Και αναρωτιέται κάθε νοήμων άνθρωπος: Αυτοί οι «κάτοικοι» του Περισσού πού στην ευχή ζουν; Δεν ζουν στην ελεύθερη Ευρώπη, δεν ζουν στην Ελλάδα;
Δεν βλέπουν, δεν ακούν, δεν διαβάζουν;
Η κομματική τους «Πράβντα» τι τους ταΐζει, εκτός από την «προσωρινή νίκη του καπιταλισμού ενάντια στον σοσιαλισμό»;
Εχαψαν αμάσητο το σανό που τους σερβίριζε η «διαφώτιση» πως η ραδιενέργεια του Τσερνόμπιλ ήταν ωφέλιμη και όχι σαν την αμερικανική που είναι καταστροφική. Χάφτουν και το παραμύθι του τείχους, που προστάτευε τους μαντρωμένους από την… ελευθερία;
Ποιος άνθρωπος, ποιος Ελληνας, έστω με IQ τέττιγος, θα μπορούσε να χωνέψει αυτήν τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, αυτήν την καταπάτηση της πραγματικότητας, αυτόν τον βιασμό της Ιστορίας;
Βασίλειος Τακης, Καρδίτσα