Κύριε διευθυντά
Η αναφορά του κ. Στέφανου Κασιμάτη στη στήλη του της 19.12.2019 στους βαψομαλλιάδες μού θύμισε μια σχετική παλιά ιστορία, την οποία σας παραθέτω.
Οι βασιλείς της Σπάρτης ήταν εκ του αξιώματος και ανώτατοι δικαστές. Μια μέρα ενώ δίκαζε ένας εξ αυτών, παρουσιάστηκε στη δίκη ως μάρτυρας ένας γέρος με βαμμένα μαλλιά. Βλέποντάς τον ο βασιλιάς είπε: «Τι γαρ ούτος υγιές ειπεί όστις το ψεύδος ου μόνον εις την ψυχήν έχει, αλλά και εις την κεφαλήν περιφέρει, πειρώμενος πολιάν ούσαν την κόμην βαφή αφανίζειν;» και τον απέβαλε.
Εκείνο το οποίο προκαλεί κάποια ιλαρότητα είναι οι μυστακιοφόροι και γενειοφόροι βαψομαλλιάδες, μεταξύ των οποίων και κάποιοι πατέρες του έθνους ανεξαρτήτως παρατάξεων, οι οποίοι ενώ βάφουν τα μαλλιά τους (η σύγχρονη χημεία προσφέρει προς τούτο μια ευρεία ποικιλία χρωμάτων) αφήνουν γκρίζα τα μουστάκια και τα γένια τους (εξαιρείται ο κ. Παύλος Πολάκης, στον οποίο μπορούν να προσαφθούν διάφορα, αλλά όχι ότι είναι βαψομαλλιάς). Δυστυχώς, η αναξιοπιστία δεν έχει καμία σχέση με το χρώμα των μαλλιών και χαρακτηρίζει και αρκετούς ασπρομάλληδες, μεταξύ των οποίων και τον απερχόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα πεπραγμένα του οποίου υπενθυμίζει ο κ. Κώστας Μπονιφάτσης με την επιστολή του στην «Καθημερινή» της 31.12.2019. Στην περίπτωσή του ισχύει το αρχαιοελληνικό «τα γεγενημένα ουκ απογίγνεται και εν τω Αδει ουκ έστι μετάνοια», και δεν μπορεί να ισχύσει το νεοελληνικό «τα υστερνά τιμούν τα πρώτα», διότι και τα υστερνά του δεν είναι καλύτερα από τα πρώτα του.
Με τις καλύτερες ευχές μου για το νέο έτος.
Θ. Καλοπίσης, Συνταξιούχος ιατρός, Π. Φάληρο