Kύριε διευθυντά
Ο θάνατος του αγωνιστή της Εθνικής Αντιστάσεως Μανώλη Γλέζου αποτέλεσε αφορμή έξαρσης των πατριωτικών φρονημάτων του λαού μας, όπως αυτή καταγράφεται από τις αντιδράσεις που προκάλεσε ο θάνατός του. Για όλους εκείνους που στους προγόνους τους συγκαταλέγουν θύματα από τον αγώνα κατά του φασισμού και ναζισμού, όπως ο γράφων, το γεγονός αυτό τους γεμίζει αγαλλίαση.
Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να εξάρω, χωρίς να παραγνωρίζω τα ειλικρινή αισθήματα όλων εκείνων, επωνύμων και ανωνύμων, που με τις δηλώσεις τους απένειμαν την οφειλόμενη τιμή στην προσωπικότητα του Μ. Γλέζου, τα μηνύματα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Και τούτο, γιατί με αυτά επανέφεραν στη μνήμη όλων τη νοητή γραμμή που τους συνδέει με τους προγόνους τους, στον αγώνα τούτων κατά του ναζισμού.
Ο μεν πρώτος στο πρόσωπο του Μανώλη Γλέζου χαιρετίζει, με την υπέροχη φράση «Το Εθνος χαμηλώνει τις σημαίες του για να περάσει ένας μεγάλος Ελληνας», τον άκαμπτο μαχητή της ελευθερίας, φέρνοντας έτσι στη μνήμη όλων τον ηρωικό και πρωταγωνιστικό ρόλο του πατέρα του, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στον αγώνα του κρητικού λαού κατά των ναζιστών, με δύο καταδίκες σε θάνατο από αυτούς, προσφορά που αναγνώρισε, πολλές φορές, και ο εκλιπών αγωνιστής.
Ο δε δεύτερος, αναμιμνησκόμενος της θυσίας της Πηνελόπης Δέλτα και της δράσης του πάππου του Αλεξάνδρου Ζάννα κατά των κατακτητών (που του στοίχισε τον εγκλεισμό του στις φυλακές «Αβέρωφ» και σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Ιταλία), μίλησε για τις «πράξεις υψηλού συμβολισμού» του θανόντος.
Και οι δύο έχουν το προνόμιο, όπως πολλοί, άλλωστε, των Ελλήνων, να κρατούν ως υψηλή παρακαταθήκη τους αγώνες των προγόνων τους, μεταλαμπαδεύοντας έτσι στους απογόνους τους το αίσθημα τιμής, αξιοπρέπειας και ελευθερίας. Ιδιότητες με τις οποίες ήταν προικισμένος ο Μ. Γλέζος.
Ιωάννης Θεοδωροπουλος, Δικηγόρος