Κύριε διευθυντά
Ομολογώ ότι μετά πολλούς δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις απεφάσισα να ξαναγράψω στην εφημερίδα που διαβάζω ανελλιπώς από μαθητής της Α΄ Γυμνασίου, πριν από 62 χρόνια. Ο λόγος είναι ότι ίσως έχει θεωρηθεί κουραστική και εμμονική η αναφορά μου συχνά στα ελληνοτουρκικά και δεν δημοσιεύετε τις σχετικές επιστολές.
Απλώς έχω ζήσει ολοζώντανα και από πρώτο χέρι την ταπεινωτική και τόσο κρίσιμη απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο το 1967 και αρκετές άλλες ταπεινωτικές καταστάσεις πριν και μετά από αυτό το γεγονός. Στη συνέχεια, έπειτα από μακρά σειρά συνεχών υποχωρήσεων και παραχωρήσεων απέναντι σε έναν δόλιο εχθρό, έχουμε φθάσει στη σημερινή κατάσταση.
Υπάρχει κανείς γνώστης και συνειδητοποιημένος πολίτης, και πολύ περισσότερο οι ηγέτες μας, που να κοιμάται ήσυχος το βράδυ; Που να μην αντιλαμβάνεται ότι είναι το μοναδικό πραγματικό μας πρόβλημα;
Στις 13/5/20 διαβάζουμε ότι ο διευθυντής Επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας ανήρτησε φωτογραφία τού ναού της Αγ. Σοφίας με το σχόλιο: Μας έλειψε! Αλλά κάντε υπομονή. Θα τα καταφέρουμε μαζί, ενώ η «Χουριέτ» σε εκτενές δημοσίευμά της παρουσίαζε την ιστορία του ναού από την κτίση του μέχρι σήμερα.
Αραγε δεν εδιάβασαν από αυτήν την ιστορία ότι άλλοι είναι οι δημιουργοί και οι ιδιοκτήτες αυτού του ναού; Ή μήπως δεν καταλαβαίνουν ότι ως λαθρεπιβάτες της Ιστορίας ήλθαν αρχικώς ως Σελτζούκοι και κατόπιν ως Οθωμανοί και κατέλαβαν ακριβώς ολόκληρο τον από αιώνων ελληνικό χώρο; Τις τελευταίες δε δεκαετίες, καμαρώνουν για τα 85 εκατομμύριά τους και μας απειλούν ιταμώτατα με κάθε τρόπο και αφορμή να μας αφανίσουν και από αυτό το μικρό κομμάτι της πατρίδας που μας έμεινε, αφού εφρόντισαν να εξαφανίσουν από τη σημερινή Τουρκία και το παραμικρό ίχνος ύπαρξής μας εκεί, με τελευταίο το διαρκώς απειλούμενο Πατριαρχείο και τους τελευταίους εναπομείναντες στην Κωνσταντινούπολη και την Ιμβρο Ελληνες, κατά παράβαση κάθε συνθήκης, ειδικώς εμάς που με την ύπαρξή μας τους θυμίζουμε ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης.
Και επειδή μας συνήθισαν ό,τι λένε να το κάνουν μη υπολογίζοντας –και πολύ σωστά– καμία αντίδραση από εταίρους και συμμάχους, πρέπει πραγματικά να χάσουμε τον ύπνο μας. Αλλωστε οι Δυτικοί είναι οι πρώτοι που χάρηκαν από την Αλωση της Κωνσταντινούπολης, μια και ξεμπέρδεψαν διά παντός από τους «αιρετικούς Ορθοδόξους και μοναδικούς νόμιμους διαδόχους και συνεχιστές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αποκόπτοντάς μας οριστικώς από αυτό μας το παρελθόν.
Είναι οι ίδιοι που σήμερα τηρούν ίσες αποστάσεις και συνιστούν απλώς σε επιτιθέμενο και αμυνόμενο να αποφεύγουν προκλητικές ενέργειες. Αντί λοιπόν να παπαγαλίζουμε διαρκώς τα περί διεθνούς δικαίου, επαναλαμβάνω κουραστικά, να χάσουμε τον ύπνο μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Mιχ. Λιωσης