Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της 22-5-2020 της εφημερίδας σας, ο επιστολογράφος κ. Δ. Γεωργαντάς χαρακτηρίζει «παραποίηση της Ιστορίας» την παρατήρηση του αρθρογράφου κ. Π. Μανδραβέλη ότι ο Ιω. Μεταξάς ανήλθε στην εξουσία κοινοβουλευτικώς. Οσα γράφει ο κ. Γεωργαντάς για τον μηδαμινό αριθμό ψήφων και εδρών που έλαβε ο Μεταξάς κατά τις εκλογές της 26-1-1936 και την πορεία του γενικώς στην πολιτική είναι σωστά, αλλά είναι σωστό και αυτό που γράφει ο κ. Μανδραβέλης ότι ο Μεταξάς ανήλθε στην εξουσία «κοινοβουλευτικώς». Οι εκλογές της 26-1-1936 ανέδειξαν σχεδόν ισοδύναμα τα δύο μεγάλα κόμματα, των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό. Επειδή κανένα από αυτά δεν μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ούτε ηθέλησαν να συνεργασθούν, συμφώνησαν να ανατεθεί προσωρινώς ο σχηματισμός κυβερνήσεως στον Ιω. Μεταξά. Η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή από 240 βουλευτές επί συνόλου 300. Αυτό ήταν το μοιραίο σφάλμα των δύο μεγάλων παρατάξεων, γιατί η ολοκληρωτική νοοτροπία του Μεταξά ήταν γνωστή. Παρέδωσαν την εξουσία σε έναν άνθρωπο που δεν είχε καμία εκτίμηση στον κοινοβουλευτισμό και με τον τρόπο αυτό του έδωσαν τη δυνατότητα, με τη συνεργασία του βασιλιά Γεωργίου Β΄, να επιβάλει τη δικτατορία χωρίς καμία προσπάθεια και χωρίς να συναντήσει καμία αντίδραση κατά την επιβολή της.
Σε κάθε πολιτεία, και στην πλέον δημοκρατική, υπάρχουν άνθρωποι που καραδοκούν να αρπάξουν την ευκαιρία να ασκήσουν την εξουσία για πάντα και χωρίς έλεγχο, να γίνουν δικτάτορες. Αυτοί είναι σαν τα μικρόβια: Υπάρχουν πάντοτε και παντού, αλλά κατορθώνουν να προσβάλουν μόνο όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Γι’ αυτό, κάθε φορά που επιβάλλεται μια δικτατορία, η μεν μεγάλη και κύρια υπαιτιότητα βαρύνει τον δικτάτορα, υπάρχουν όμως και ευθύνες των πολιτικών που, ενώ διακηρύσσουν ότι θέλουν να πολιτεύονται μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατίας, δημιουργούν ή αφήνουν να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για την επιβολή της τυραννίας.
Ευαγγελος Ανδριανος, Επίτιμος αρεοπαγίτης, Καστόρειον Λακωνίας