Κύριε διευθυντά
Είμαι κάτοικος του κέντρου της Αθήνας. Κατοικώ στη Νεάπολη Εξαρχείων, μια πολύπαθη περιοχή στην οποία οι εναπομείναντες κάτοικοι εξοργίζονται από τις ακρότητες, βιαιότητες, ανεξέλεγκτη χορήγηση αδειών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και βεβαίως καταλήψεις κτιρίων. Υπάρχει μια ακινησία που έχει γίνει κακή συνήθεια στην πόλη. Ο λόγος που σας γράφω είναι ότι ακόμη και αυτοί οι λιγοστοί δημόσιοι χώροι καταπατώνται βάναυσα και χωρίς καμία ευαισθησία.
Συγκεκριμένα, το μικρό πάρκο πίσω από την Εθνική Βιβλιοθήκη έχει γίνει χώρος στάθμευσης, αναρωτιέμαι, μόνο από τα ιδιωτικά αυτοκίνητα των εργαζομένων στη Βιβλιοθήκη; Θεωρώντας το αδιανόητο ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, τηλεφώνησα στη Βιβλιοθήκη να μάθω την αλήθεια. Προς μεγάλη μου έκπληξη, μια ευγενική κυρία στην οποία με παρέπεμψαν με ενημέρωσε ότι δεν είχαν πού αλλού να παρκάρουν οι σκληρά εργαζόμενοι της Βιβλιοθήκης.
Στις αντιρρήσεις μου ότι αυτός είναι δημόσιος χώρος και ότι προσβάλλει την όποια αισθητική έχει μείνει στην πόλη, δικαιολογήθηκε ότι δεν είναι η μόνη ανομία στο κέντρο της Αθήνας. Πραγματικά με αποστόμωσε! Μια αίσθηση ότι όλα είναι «ξεκολλημένα» και μην ασχολείσαι.
Πρέπει να σταματήσει αυτή η αίσθηση παραίτησης που, σε συνδυασμό με την ανομία, οδηγεί στην εγκατάλειψη του κέντρου της πρωτεύουσας από τους κατοίκους της.
Πανος Νικολουτσοπουλος, Νεάπολη-Εξαρχείων