Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το άρθρο της τελευταίας σελίδας της εφημερίδας (8/8) του εξαίρετου συντάκτη σας κ. Δημήτρη Αθηνάκη, με θέμα «Οι απόκρυφες πλευρές της Μυκόνου», να μου επιτρέψετε ένα πάρα πολύ μικρό σχόλιο.
Η Μύκονος έχει απεμπολήσει, συμβιβαζόμενη, την κυκλαδική παράδοση, σε όλες της τις μορφές εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες. Η εποχή που ζούσαν οι άνθρωποί της μόνο από τη γη του νησιού και την εξαγωγή των αμπελοφάσουλων ή μπάμιας τελείωσε στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ενώ στη διάρκεια της δικτατορίας άδειασαν και τα θυρωρεία της Αχαρνών κι αλλού, επιστρέφοντας μαζί με τους συντοπίτες τους οικοδόμους στο νησί. Από εκεί και πέρα ας μην ψάχνουμε και σκαλίζουμε τίποτα άλλο και ας ευχηθούμε μόνο στον φωτογράφο κ. Βασ. Βρεττό και τον αγαπητό κ. δήμαρχο καλή επιτυχία στην πρωτοβουλία.
Ως ένας εκ των παλαιότερων ανθρώπων του υψηλού θαλάσσιου τουρισμού, θα ήθελα να επισημάνω πως η Μύκονος δεν κατόρθωσε ποτέ να γίνει Ιμπιζα, με τις 16 μαρίνες ελλιμενισμού, και ακόμη ούτε Σεν Τροπέ ή Κάπρι.
Πυθαγορας Κοσιβας