Κύριε διευθυντά
Πριν από λίγα χρόνια, στην Πράγα, πήρα συνέντευξη από κορυφαία πιανίστα, που επέζησε στο Αουσβιτς για τρία χρόνια, χάρη στη μουσική. Εκτοτε, παίζει και στη Γερμανία, με το πιάνο έτσι τοποθετημένο που φαίνεται καθαρά το τατουάζ της, από το (πάντα) κοντομάνικο ρούχο της. Απόρησα και τη ρώτησα πώς δέχεται να πατάει σε γερμανικό έδαφος και, επιπλέον, να προσφέρει υπέροχες στιγμές, με την τέχνη της, σ' αυτόν τον λαό. Με αποσβόλωσε απαντώντας: «Μα Γερμανοί ήσαν και ο Μπετόβεν και ο Μπαχ και ο Μπραμς, που τόσο ομορφαίνουν ακόμα και σήμερα τη ζωή μας…».
Ας τα ξεχωρίσουμε λίγο και ας μην τυφλωνόμαστε γενικεύοντας τα ανείπωτα αίσχη των ναζί με τους Γερμανούς γενικά. Οι κατάρες πέφτουν και στους σημερινούς απογόνους τους, που τι φταίνε για το DNA τους;
Μαιρη Αγαθοκλη, Βρυξέλλες