Κύριε δευθυντά
Βρέθηκα στη Λισσαβώνα την επέτειο της Επανάστασης των Γαριφάλων στις 25 Απριλίου. Ρώτησα σαν κομπλεξικός Ελληνας πού θα γίνουν οι συγκεντρώσεις για να συμμετάσχω. Μου απάντησαν πως γίνεται πάντα… μόνο μία. Το πλήθος θα μαζευόταν στην κεντρική πλατεία για να κατηφορίσει τη λεωφόρο Ελευθερίας μέχρι τον ποταμό Τάγο. Αυτό είδαν και τα μάτια μου. Ο καθένας με το διαφορετικό του πανό αλλά και με σεβασμό σε όλα τα υπόλοιπα. Κράτησα στη μνήμη μου την εικόνα όπου το μπλοκ των αναρχικών ακολουθούσαν σε απόσταση αναπνοής νέοι με ευρωπαϊκές σημαίες. Κανένα σπρώξιμο, καμία «ψιλή», κανένα αγριοκοίταγμα μεταξύ τους. Ολοι απλοί συμμετέχοντες σε μια κυριολεκτική γιορτή. Μα πόσο πίσω είμαστε, πόσο κοροϊδεύει ο ένας τον άλλο σε μια χώρα που συνεργάζεται η διεθνιστική Αριστερά με την εθνικιστική Δεξιά όχι σε κάποιο απομακρυσμένο χωριό αλλά σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο!
Δημητρης Μακριδης, Ιστορικός