*Η κ. Erna Solberg διετέλεσε πρωθυπουργός της Νορβηγίας από το 2013 έως το 2021 και σήμερα είναι η αρχηγός του νορβηγικού Συντηρητικού Κόμματος.
Όταν οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι μεγάλες και πολύπλοκες, οι λύσεις είναι σπάνια απλές. Αυτή είναι σίγουρα η κατάσταση σήμερα. Ο κόσμος προχωρά σε ένα δύσκολο και κάπως αχαρτογράφητο έδαφος.
Είμαστε ακόμη στο μέσο μιας πανδημίας που μπορεί να ελεγχθεί μόνο εάν οι χώρες συνεργαστούν και εάν οι πληθυσμοί έχουν εμπιστοσύνη στις αρχές. Και τα δύο απαιτούν ισχυρή και διαρκή προσπάθεια.
Η κλιματική κρίση θα απαιτήσει επώδυνα μέτρα και μεγάλες, συντονισμένες επενδύσεις, εάν πρόκειται να έχουμε την ευκαιρία να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας. Υπάρχει ακόμη χώρος για συζήτηση σχετικά με το ποιες πολιτικές είναι οι πιο αποτελεσματικές, αλλά καμία από αυτές δεν θα είναι απλή ή χωρίς κόστος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πολλοί δεν θα υποστηρίξουν το αντίθετο ή –τουλάχιστον– ότι δεν θα ισχυριστούν ότι βρήκαν έναν εύκολο δρόμο. Καιροί όπως οι δικοί μας γεννούν δύο τύπους πολιτικών ηγετών. Πρώτον, προσφέρουν τον πειρασμό στον λαϊκιστή ηγέτη –αυτόν ή αυτήν– που καλωσορίζει τον ψηφοφόρο να συμμετάσχει σε μια διάψευση αναμφισβήτητων πτυχών της ίδιας της πραγματικότητας.
Το βλέπουμε παντού γύρω μας σήμερα, μεταξύ εκείνων που ισχυρίζονται ότι η κλιματική αλλαγή είναι συζητήσιμη, ότι βασικά στοιχεία της ανοσολογίας μπορούν να αγνοηθούν ή ότι ένα εξιδανικευμένο εθνικό παρελθόν μπορεί εύκολα να αποκατασταθεί στην υποτιθέμενη παλιά του δόξα.
Τέτοιοι ισχυρισμοί μπορεί να έχουν απήχηση, αλλά βασίζονται σε ψεύτικες υποσχέσεις και κούφια άνεση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι λέξεις «λαϊκός» και «λαϊκισμός» είναι παραφυάδες από την ίδια γλωσσική ρίζα.
Δύο σημαντικές αρετές που πρέπει να απαιτηθούν από κάθε πολιτικό αρχηγό σήμερα είναι η υπομονή και η ειλικρίνεια.
Σίγουρα πρέπει να κινηθούμε γρήγορα για να εφαρμόσουμε όλα τα μέτρα ώστε να δημιουργήσουμε ένα πιο πράσινο και πιο βιώσιμο μέλλον. Εάν, ωστόσο, οι πολιτικές που εφαρμόζουμε δεν γίνουν κατανοητές και αξιόπιστες, θα χάσουμε.
Η χώρα μου, η Νορβηγία, είναι έτοιμη να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην προώθηση της πράσινης ενέργειας και της τεχνολογίας. Καθώς η κατανάλωση ενέργειας των νοικοκυριών μας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό ήδη σε ανανεώσιμες πηγές, έπρεπε να ψάξουμε αλλού για να μειώσουμε τις εκπομπές μας, δηλαδή στις μεταφορές και στη βιομηχανία. Η βιομηχανία μας γίνεται πιο πράσινη, ως αποτέλεσμα μιας προσαρμόσιμης βιομηχανίας και ενός κράτους που διευκολύνει προς αυτή την κατεύθυνση. Γινόμαστε μάρτυρες τεράστιων επενδύσεων σε υδρογόνο και υπεράκτια αιολική ενέργεια. Αυτά είναι απαραίτητα βήματα προκειμένου ο κλάδος μας να είναι ανταγωνιστικός στη μελλοντική οικονομία χαμηλών εκπομπών ρύπων.
Πέρυσι ξεκινήσαμε το έργο Longship – το μεγαλύτερο project για το κλίμα που έχουμε δει ποτέ στη νορβηγική βιομηχανία και το πρώτο που ενσωματώνει μια ολοκληρωμένη, πλήρους κλίμακας αλυσίδα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα. Το Longship θα μειώσει τις εκπομπές από τη νορβηγική βιομηχανία, θα προωθήσει την ανάπτυξη της τεχνολογίας και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Ωστόσο, ο πρωταρχικός στόχος του έργου είναι να επιταχύνει την ανάπτυξη και την εξάπλωση της τεχνολογίας CCS παγκοσμίως.
Έχουμε εισαγάγει την τιμολόγηση του άνθρακα, που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Οι πράσινες λύσεις πρέπει να καταστούν οικονομικά βιώσιμες. Τα μισά από τα νέα αυτοκίνητα που αγοράζονται είναι οχήματα με μηδενικές εκπομπές ρύπων, κάτι που μπορεί να αποδοθεί άμεσα σε φορολογικά οφέλη και κρατικές επενδύσεις σε απαιτούμενες υποδομές. Αν μια ψυχρή και αραιοκατοικημένη χώρα όπως η Νορβηγία μπορεί να το κάνει, μπορεί κάθε χώρα.
Δεν υπάρχει τρόπος να δημιουργήσουμε μια κοινή αντίληψη για τις κλιματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, εκτός κι αν τολμήσουμε να διατυπώσουμε τα γεγονότα. Θα χρειαστεί προσπάθεια και ορισμένες θυσίες.
Η εποχή των αλόγιστων δαπανών και της σπάταλης χρήσης πόρων πρέπει να πλησιάζει στο τέλος της. Οι χώρες πρέπει να συνεργάζονται και να δεσμεύονται από τις συμφωνίες που συνάπτουμε.
Το δίδαγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσει κάθε πολιτικός αρχηγός σήμερα θα πρέπει να είναι πλέον προφανές. Η καλύτερη πρακτική για ένα κοινό, βιώσιμο μέλλον ξεκινά με ειλικρινή και υπομονετική ηγεσία. Μπορεί να μην είναι δημοφιλές βραχυπρόθεσμα, αλλά είναι απαραίτητο για το κοινό μας μέλλον.