H κ. Αλεξάνδρα Σδούκου είναι γενική γραμματέας Ενέργειας και Φυσικών Πόρων του ΥΠΕΝ.
Η νέα χρονιά σηματοδοτεί την απαρχή μιας μακράς και φιλόδοξης διαδικασίας που θέτει ως βασικό στόχο τον εκσυγχρονισμό του ενεργειακού συστήματος της χώρας και την επίτευξη των στόχων για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα, στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα. Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη νέα χρονιά στηρίζεται σε πέντε βασικούς άξονες, που αποτελούνται από το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα και τον πρώτο εθνικό Κλιματικό Νόμο, την ανάπτυξη των ΑΠΕ, την ενεργειακή αποδοτικότητα, την επιτάχυνση του εξηλεκτρισμού των μεταφορών και την επιτάχυνση των ενεργειακών διασυνδέσεων. Η γενική γραμματέας Ενέργειας και Φυσικών Πόρων του ΥΠΕΝ, Αλεξάνδρα Σδούκου, μιλάει στο «Κ Επιχειρείν».
– Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της ενεργειακής πολιτικής του ΥΠΕΝ για τη χρονιά που έρχεται;
Όπως γνωρίζετε, η ενεργειακή μας πολιτική τα τελευταία δυόμισι χρόνια πορεύεται με βάση σαφή στρατηγικό σχεδιασμό και όραμα. Αυτόν τον σχεδιασμό θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε τη χρονιά που έρχεται, με ακόμα βαθύτερες τομές, με ακόμα πιο γενναίες αποφάσεις και με ακόμα πιο αποτελεσματικές πολιτικές.
Ξεχωρίζω πέντε βασικούς άξονες στον στρατηγικό σχεδιασμό μας που θα εξελιχθούν τη χρονιά που έρχεται:
Πρώτος άξονας: Ένα ακόμα πιο φιλόδοξο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα και ο πρώτος εθνικός Κλιματικός Νόμος.
Το ΕΣΕΚ του 2019 έθεσε επιμέρους στόχους ως το 2030 που συχνά ξεπερνούν τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς, όπως για παράδειγμα ο στόχος για 35% μερίδιο ΑΠΕ στην τελική ακαθάριστη κατανάλωση ενέργειας, αντί του ευρωπαϊκού στόχου για 32%, και ο στόχος για 38% βελτίωση ενεργειακής απόδοσης, αντί του ευρωπαϊκού στόχου για 32,5%. Το ΕΣΕΚ μάς βάζει στην πρωτοπορία της δράσης για την κλιματική αλλαγή διεθνώς και αναβαθμίζει τον ρόλο και τη βαρύτητα της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή.
Το 2022 θα είναι η χρονιά που θα ολοκληρώσουμε τη διαδικασία αναθεώρησης του ΕΣΕΚ –που πρώτοι από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες ξεκινήσαμε–, ώστε να κάνουμε πράξη τον νέο ευρωπαϊκό στόχο για μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου ως το 2030. Παράλληλα, θα είναι η χρονιά που θα θέσουμε σε ισχύ τον νέο Κλιματικό Νόμο, ένα νομοθέτημα που ορίζει το μακροπρόθεσμο πλαίσιο μείωσης εκπομπών (80% ως το 2040 και κλιματική ουδετερότητα ως το 2050) και αναδεικνύει την ανάγκη της προσαρμοστικότητας στα φαινόμενα κλιματικής αλλαγής, που είναι μια καθημερινή, θλιβερή και συχνά δραματική πραγματικότητα.
Δεύτερος άξονας: Έμπρακτη στήριξη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάφερε σε δύο χρόνια να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις προοπτικές της «πράσινης ενέργειας» στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα; Έχουμε δώδεκα φορές περισσότερα έργα ΑΠΕ να ωριμάζουν από αυτά που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε τους στόχους μας. Το 2021 εισήλθαν περίπου 1.500 MW νέων ΑΠΕ έναντι συνολικά 7,7 GW που χρειαζόμαστε ως το τέλος της δεκαετίας, ποσοστό δηλαδή περίπου 20% κατά το πρώτο έτος της δεκαετίας αναφοράς. Αυτό αποτελεί εγγύηση ότι θα υλοποιηθούν τα έργα αυτά, που είναι πιο ανταγωνιστικά, πιο φθηνά, πιο φιλικά προς το περιβάλλον, πιο δίκαια κατανεμημένα στην επικράτεια χωρίς ανισόρροπη επιβάρυνση κάποιων περιοχών. Και αυτόν τον ρυθμό θα συνεχίσουμε και τα επόμενα χρόνια.
Το 2022 θα είναι η χρονιά που θα γίνει ο πρώτος διαγωνισμός για ΑΠΕ υπό το νέο σχήμα στήριξης της περιόδου 2021-2025, το οποίο εγκρίθηκε προ ημερών. Κάτω από το νέο αυτό σχήμα θα προκηρυχθεί ισχύς 3 GW για αιολικά και φωτοβολταϊκά, καθώς και ειδικοί διαγωνισμοί για ειδικές κατηγορίες, όπως οι περιοχές που τελούσαν υπό συμφόρηση.
Παράλληλα, στις αρχές του έτους θα ψηφιστεί μια πολυδιάστατη νομοθετική παρέμβαση-τομή για τον ενεργειακό χάρτη της χώρας. Το νέο μας ενεργειακό πολυνομοσχέδιο στοχεύει, κατά πρώτον, στην περαιτέρω απλοποίηση της αδειοδότησης των ΑΠΕ, ώστε να ωριμάζουν και να υλοποιούνται «πράσινες» επενδύσεις ταχύτερα, ασφαλέστερα, απλούστερα. Κατά δεύτερον, θα φέρει το πλαίσιο για τα πρώτα συστήματα αποθήκευσης με μπαταρίες, ένα απαραίτητο δομικό στοιχείο για τη μετάβαση σε ένα Ηλεκτρικό Σύστημα με υψηλά ποσοστά ανανεώσιμων. Κατά τρίτον, θα εισαγάγει τους κανόνες για την ανάπτυξη υπεράκτιων σταθμών παραγωγής ηλεκτρισμού από αιολική ενέργεια, μια τεχνολογία που εμφανίζει αυταπόδεικτες συνέργειες με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της Ελλάδας. Είμαι σίγουρη πως το νέο ενεργειακό πολυνομοσχέδιο θα θέσει τις βάσεις για πιο γρήγορη, πιο ασφαλή και πιο οικονομική μετάβαση προς μια απανθρακοποιημένη οικονομία.
Πέρα όμως από τις «παραδοσιακές» προσεγγίσεις για ανάπτυξη των ανανεώσιμων, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση των διμερών συμβάσεων και ιδίως για ενεργοβόρους, βιομηχανικούς καταναλωτές. Το σχήμα αυτό για τη βιομηχανία θα δώσει την ευκαιρία να προστεθεί επιπρόσθετη ισχύς ΑΠΕ αλλά και να «πρασινίσει», με ανταγωνιστικούς όρους, η βιομηχανική παραγωγή.
Με τις παρεμβάσεις αυτές φιλοδοξούμε να μπουν οι βάσεις για ένα Ηλεκτρικό Σύστημα με «ραχοκοκαλιά» τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τρίτος άξονας: Έμφαση στην ενεργειακή εξοικονόμηση και αποδοτικότητα. Όπως ξέρετε, έχουμε επικεντρωθεί στην ανανέωση του κτιριακού μας αποθέματος, καθώς οι ενεργειακές ανάγκες των κτιρίων ευθύνονται περίπου για το 36% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου πανευρωπαϊκά. Στον κύκλο του Προγράμματος «Εξοικονομώ – Αυτονομώ» το 2020 εντάχθηκαν και «θωρακίστηκαν» ενεργειακά 40.000 σπίτια, ενώ στον κύκλο που άνοιξε τον Δεκέμβριο του 2021 και «τρέχει» εντός του 2022, θα ενταχθούν 50.000 ακόμα.
Παράλληλα όμως, το 2022 θα είναι και η χρονιά της ενεργειακής εξοικονόμησης και αποδοτικότητας για δημόσια κτίρια και επιχειρήσεις. Στα δημόσια κτίρια, ο Οδηγός έχει ήδη εκπονηθεί και το Πρόγραμμα «Ηλέκτρα», όπως το ονομάζουμε, σύντομα θα ανανεώσει τα κτίρια του Δημοσίου, όπου δουλεύουμε αλλά και τα οποία επισκεπτόμαστε για να εξυπηρετηθούμε όλοι μας. Παράλληλα, τα προγράμματα εξοικονόμησης που θα ανακοινώσουμε για τις επιχειρήσεις, πέρα από τη μείωση του αποτυπώματος, θα ελαφρύνουν και σε σχέση με το ενεργειακό κόστος, ιδίως τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που θα δουν αναλογικά τα μεγαλύτερα οφέλη.
Τα προγράμματα αυτά έχουν εξασφαλισμένους προϋπολογισμούς για τα επόμενα χρόνια, από εθνικούς πόρους αλλά και ενωσιακούς. Ενδεικτικά, στη Δέσμη «Renovate» του Ταμείου Ανάκαμψης δεσμεύσαμε 2,3 δισ., πάνω από το 55% του προϋπολογισμού των επιδοτήσεων του Πράσινου Πυλώνα του Ταμείου.
Τέταρτος άξονας: Επιτάχυνση του εξηλεκτρισμού των μεταφορών.
Σήμερα, δεκαοκτώ μήνες μετά την ψήφιση του νόμου για την ηλεκτροκίνηση, βλέπουμε με ικανοποίηση το τοπίο των μεταφορών να διαφοροποιείται και να εξελίσσεται γοργά η μετάβαση στην εποχή των μετακινήσεων μηδενικών ρύπων. Τα μεγέθη που έχουν ήδη επιτευχθεί είναι εντυπωσιακά, με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα το 2020-2021 να είναι δεκαπλάσια της πενταετίας 2015-2019. Οι δε στόχοι που έχουν τεθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα για τα έτη 2020 και 2021 αφορούσαν συνολικά 4.800 ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ μέχρι και τον Νοέμβριο έχουν αθροιστικά ταξινομηθεί περίπου 8.000, υπερβαίνοντας κατά 160% τις προβλέψεις μας.
Ταυτόχρονα αναδείχθηκε η αξία εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης, όπως τα ηλεκτρικά ποδήλατα, εξυπηρετώντας τους στόχους της βιώσιμης αστικής μικροκινητικότητας.
Την ίδια στιγμή, σε αυτούς τους 18 μήνες τα δημόσια προσβάσιμα σημεία φόρτισης εκτινάχθηκαν από τα 70-80 στα περίπου 650, με τον ιδιωτικό τομέα να αναπτύσσεται εντυπωσιακά, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα εξέλιξης για τη νέα εποχή των μεταφορών.
Προκειμένου να πετύχουμε το 2030 τον ευρωπαϊκό στόχο της μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου κατά 55%, δεν εφησυχάζουμε, αλλά συνεχίζουμε με τολμηρά αλλά σταθερά βήματα:
Το σχέδιο GR-eco Islands, που στοχεύει στην κλιματική ουδετερότητα των νησιών μας, εφαρμόζεται ήδη, με πρώτο νησί την ακριτική Χάλκη και φυσικά έπεται συνέχεια το 2022.
Ο κλιματικός νόμος, μια σημαντική εθνική προσπάθεια για τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη για την ποιότητα του κλίματος, περιλαμβάνει τρεις πολύ σημαντικές τομές οι οποίες θα συνδράμουν θετικά στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των μεταφορών. Η απαγόρευση κυκλοφορίας συμβατικών οχημάτων από το 2030, ο εξηλεκτρισμός του στόλου των ΤΑΞΙ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από 1.1.2025, η ποσόστωση του 1/3 των νέων αυτοκινήτων που προορίζονται για εκμισθώσεις από το 2025 τα οποία θα πρέπει να είναι ηλεκτρικά, όπως και το 25% των νέων αυτοκινήτων των ιδιωτικών εταιρικών στόλων.
Η δημιουργία ενός εθνικού δικτύου δημόσια προσβάσιμων σημείων φόρτισης, βασική συνιστώσα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης, η οποία εξελίσσεται ταχύτατα, θα υποστηριχθεί με την αξιοποίηση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας μέσω ενός προγράμματος κινήτρων χρηματοδότησης που ετοιμάζουμε και θα εφαρμόσουμε εντός του 2022 με στόχο την εγκατάσταση φορτιστών ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη της επικράτειας. Βασικό χαρακτηριστικό του προγράμματος θα είναι η υποχρεωτική κατανάλωση ενέργειας που προέρχεται από Ανανεώσιμες Πηγές, ένα ουσιαστικό βήμα προς την απανθρακοποίηση των μεταφορών.
Οραματιζόμαστε την ηλεκτροκίνηση ως το πλέον σημαντικό εφόδιο κατά της κλιματικής κρίσης και τη χώρα μας ως μια ηγέτιδα δύναμη σε αυτή τη μάχη, με απώτερο στόχο την ουδετερότητα του άνθρακα έως το 2050.
Πέμπτος άξονας: Επιτάχυνση των ενεργειακών διασυνδέσεων. Κατ’ αρχάς, το καλοκαίρι του 2021 το ιστορικό έργο της διασύνδεσης της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα ολοκληρώθηκε. Η διασύνδεση αυτή αίρει την ενεργειακή απομόνωση της νήσου και μειώνει σημαντικά το ανθρακικό της αποτύπωμα, καθώς καλύπτει κατά περίπου 34% τις ανάγκες σε ηλεκτρισμό.
Παράλληλα, ήδη υλοποιείται και η διασύνδεση της Κρήτης με την Αττική. Το έργο αυτό, προϋπολογισμού άνω του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, θα επιτρέψει το οριστικό κλείσιμο των ρυπογόνων και πανάκριβων θερμικών μονάδων στο νησί, ισχύος σήμερα 690 MW, και θα μειώσει σημαντικά τους ρύπους από την ηλεκτροπαραγωγή, που ανέρχονται σήμερα σε 1,3 εκατ. τόνους.
Συνεχίζουμε με τον ίδιο ρυθμό και με τη διασύνδεση των υπόλοιπων νησιών, καθώς προχωρά ολοταχώς και η διασύνδεση των νότιων Κυκλάδων, με την 4η Φάση (Σαντορίνη, Μήλος, Φολέγανδρος και Σέριφος) να χρηματοδοτείται μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, έχουν ήδη ενταχθεί στο Δεκαετές Πρόγραμμα Ανάπτυξης του Διαχειριστή η διασύνδεση των Δωδεκανήσων και των νησιών του Βορείου Αιγαίου, με ορίζοντα υλοποίησης αμφότερων των έργων το 2029.
Πέρα όμως από τις νησιωτικές διασυνδέσεις, ήδη υλοποιείται ένα πρόγραμμα διεθνών διασυνδέσεων που θα επιτρέψει τη βελτιστοποίηση των ενεργειακών ροών, την πρόσβαση σε διαφοροποιημένα μείγματα και τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό στις τιμές ηλεκτρισμού. Η δεύτερη διασύνδεση με Βουλγαρία ολοκληρώνεται μέσα στο 2022, η δεύτερη διασύνδεση με Ιταλία συμφωνήθηκε, ενώ εξετάζονται έργα αναβάθμισης των υφιστάμενων διασυνδέσεων με την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία και την Τουρκία. Συναφώς, και οι συμφωνίες για τη διασύνδεση με Κύπρο, Ισραήλ αλλά και Αίγυπτο θα αναδείξουν τον ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου και θα επιτρέψουν να έχουμε πρόσβαση σε φθηνότερη ηλεκτρική ενέργεια αλλά και σε νέες αγορές.
– Πώς συνδέεται η ενεργειακή μετάβαση που δρομολογείται με την ενεργειακή κρίση τιμών που βιώνουμε σήμερα;
Πριν από δύο χρόνια, από το βήμα του ΟΗΕ, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μία από τις σημαντικότερες πολιτικές αποφάσεις της νέας, τότε, κυβέρνησης: την οριστική αποδέσμευση της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας από τον λιγνίτη, με το κλείσιμο όλων των λιγνιτικών μονάδων το αργότερο ως το 2028.
Η πολιτική αυτή απόφαση δεν ελήφθη στο κενό. Η επιτακτική ανάγκη της λήψης άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είχε ήδη τεκμηριωθεί επιστημονικά, μεταξύ άλλων και από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC).
Και πέρα από τα μηνύματα των επιστημονικών μελετών, το πιο ηχηρό, και πιο επώδυνο, μήνυμα το λαμβάνουμε μέσα από τα δραματικά φαινόμενα που πλήττουν πλέον συχνότατα τη χώρα μας, αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Φαινόμενα που δεν πρέπει πλέον να χαρακτηρίζουμε «ακραία», καθώς έχουν καταστεί η νέα κανονικότητα.
Η πολιτική απόφαση του Σεπτεμβρίου του 2019 μεταφράστηκε, τα δύο αυτά χρόνια, σε χειροπιαστό έργο. Και σήμερα βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Γιατί αυτό που το 2019 ήταν μια πολιτική απόφαση, σήμερα έχει καταστεί μια αδήριτη αναγκαιότητα. Και μάλιστα, όχι πια μόνο περιβαλλοντική, αλλά και οικονομική.
Γίνεται σαφές ότι δεν είναι πλέον οικονομικά βιώσιμη η εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα. Το κόστος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα τον Σεπτέμβριο του 2019 ήταν 26 ευρώ ο τόνος. Σήμερα έχει ξεπεράσει τα 75 ευρώ. Παράλληλα, η τιμή του φυσικού αερίου έχει πενταπλασιαστεί.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα, μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, ως συνέπεια της πολιτικής απόφασης να απεξαρτηθούμε από ένα ρυπογόνο και ακριβό καύσιμο και να δώσουμε έμφαση στα ΑΠΕ, μείωσε δραστικά την κατανάλωση λιγνίτη.
Χωρίς την πολιτική απόφαση αυτή για μείωση του λιγνίτη, η σημερινή «κούρσα» των πανευρωπαϊκών τιμών των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων θα είχε πολύ πιο έντονες επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία, στις επιχειρήσεις, στην παραγωγή αλλά και στα νοικοκυριά. Με διπλάσιο λιγνίτη στην παραγωγή μας, θα ήταν ίσως και διπλάσιες οι αυξήσεις που θα καλούνταν να επωμιστούν οι καταναλωτές. Είναι πολύ θετικό το ότι το 2021 συνδέθηκε 1,5 GW από νέα ΑΠΕ. Χωρίς το 1,5 GW αυτό, οι τιμές θα ήταν σήμερα ακόμα υψηλότερες. Το κόστος των φωτοβολταϊκών έχει μειωθεί κατά 82% την τελευταία δεκαετία και με κάθε διπλασιασμό της εγκατεστημένης ισχύος, το ήδη συμπιεσμένο κόστος μειώνεται ακόμα κατά 20%.
Συνέπεια αυτού είναι οι τιμές αγοράς ενέργειας από φωτοβολταϊκά να μειώνονται ταχύτατα. Στον τελευταίο διαγωνισμό της ΑΠΕ η τιμή για παραγωγή μιας μεγαβατώρας από φωτοβολταϊκά έπεσε έως και τα 32 ευρώ. Η τιμή αυτή είναι περίπου το 1/2 του δικαιώματος εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα για την παραγωγή μιας μεγαβατώρας από λιγνίτη – στις πιο παλιές λιγνιτικές μονάδες φτάνει και το 1/3.
Συνολικά μία μεγαβατώρα από νέα φωτοβολταϊκά κοστίζει λιγότερο από το 25% του κόστους μιας μεγαβατώρας από θερμικές μονάδες στη χονδρεμπορική, εφόσον συνυπολογίσουμε το κόστος καυσίμου και άλλα λειτουργικά έξοδα της θερμικής μονάδας.
Η απόφασή μας λοιπόν να αγνοήσουμε τις «Κασσάνδρες του λιγνίτη» και να καταστήσουμε τον ήλιο και τον άνεμο ως «τα νέα εθνικά μας καύσιμα» δικαιώνεται και από οικονομική άποψη.
Λαμβάνοντας μια πολιτική απόφαση έγκαιρα, κερδίσαμε δύο χρόνια σχεδιασμού, μελέτης και υλοποίησης απτού, μετρήσιμου έργου. Αυτό που σήμερα είναι απολύτως αναγκαίο, και για οικονομικούς λόγους, δεν μας βρίσκει απροετοίμαστους. Έχουμε ήδη βάλει τα θεμέλια και έχουμε αποκτήσει ένα σημαντικό momentum για την πλήρη απεξάρτηση της οικονομίας μας από τον άνθρακα. Και προς την κατεύθυνση αυτή συνεχίζουμε, δικαιωμένοι για τις επιλογές μας.
– Πόσο επηρεάζει τον σχεδιασμό η ενεργειακή κρίση; Μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά;
Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται μια πολύ σημαντική αύξηση του ενεργειακού κόστους, βασιζόμενη κυρίως στις τιμές των ορυκτών καυσίμων. Σε διεθνές επίπεδο, οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου έχουν καταρρίψει κάθε προηγούμενο ρεκόρ, καθώς το κόστος του φυσικού αερίου πενταπλασιάστηκε και του ηλεκτρικού ρεύματος σχεδόν τετραπλασιάστηκε από τις αρχές του έτους.
Οι εξελίξεις αυτές μας έχουν θορυβήσει και γι’ αυτόν τον λόγο ήμασταν η πρώτη κυβέρνηση της Ε.Ε. που έλαβε άμεσα μέτρα. Αυτά αφορούν την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, κυρίως μέσω της μείωσης φόρων, της αύξησης του επιδόματος θέρμανσης, ενώ παράλληλα υιοθετήσαμε πολιτική επιδότησης σημαντικού μέρους των αυξήσεων υπό μορφή πίστωσης στους λογαριασμούς ρεύματος των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη χειμερινή περίοδο. Τα εν λόγω μέτρα συμβάλλουν από κοινού στη δημιουργία ενός αποτελεσματικού πλέγματος προστασίας, τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις, και τους προστατεύουν τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο από τις αυξημένες διεθνείς τιμές των ορυκτών καυσίμων.
Η ενεργειακή κρίση δεν πρόκειται να εκτροχιάσει το πλάνο για την απολιγνιτοποίηση ούτε τους στόχους που θέλουμε να φτάσουμε στο πλαίσιο του Fit for 55, ωστόσο μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τον εξορθολογισμό ορισμένων αστοχιών που έχουν γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως η εγκατάλειψη της εγχώριας παραγωγής ΦΑ, όπου υπάρχουν βεβαιωμένα αποθέματα, αλλά και ο χαρακτηρισμός του ΦΑ ως μη βιώσιμου καυσίμου από την αρχική έκδοση της ευρωπαϊκής ταξινομίας.
Αυτό που πιστεύουμε, επίσης, είναι ότι η πρωτοφανής συγκυρία έκρηξης των τιμών ενέργειας αποτελεί ακόμη μία ευκαιρία για περαιτέρω ενίσχυση της διείσδυσης των ΑΠΕ και διαφοροποίηση του εγχώριου ενεργειακού μείγματος.
Με βάση αυτά, αφενός θα υλοποιήσουμε τους στόχους που έχουμε θέσει στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα σχετικά με τη μετάβαση της χώρας σε «πράσινες» μορφές ενέργειας και αφετέρου θα θωρακίσουμε αποτελεσματικά το σύστημα λειτουργίας της ενεργειακής μας αγοράς στηρίζοντας μεταβατικά τη χρήση του φυσικού αερίου, προς όφελος του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας.