Στην επένδυση στο Ελληνικό είναι αφιερωμένο χθεσινό δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung, που αναφέρεται τόσο στο ιστορικό της όλης υπόθεσης όσο και στο μέλλον της ιδιωτικοποίησης του πρώην αεροδρομίου. «Η ιδιωτικοποίηση και η πολεοδόμηση του πρώην αεροδρομίου έχουν αναχθεί σε πρότζεκτ με συμβολική σημασία για τη νέα κυβέρνηση και τον φιλελεύθερο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη», υπογραμμίζει η εφημερίδα, που επισημαίνει τις προσπάθειες του Μεγάρου Μαξίμου και του αρμοδίου υπουργού Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδη να τρέξουν έναν μαραθώνιο για να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια έως τέλος Σεπτεμβρίου, προκειμένου να ξεμπλοκάρουν την πορεία της επένδυσης.
Στο άρθρο γίνεται εκτενής αναφορά στην προϊστορία της επένδυσης, ξεκινώντας από το 2001, οπότε άνοιξε το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και εγκαταλείφθηκε το Ελληνικό, και καταλήγοντας στις ιδεολογικές αγκυλώσεις που επέδειξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για μια επένδυση «σύμβολο του καπιταλισμού και της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας». Κάνει επίσης λόγο για «τρικλοποδιά» που επιχείρησαν οι αρχαιολόγοι, «οι οποίοι, για να σταματήσουν την επένδυση, υποστήριξαν ότι κάτω από τους διαδρόμους, στους οποίους επί 60 χρόνια προσγειώνονταν αεροπλάνα πολλών τόνων, πιθανώς υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα και θα πρέπει πρώτα να γίνουν ανασκαφές».
Η εφημερίδα συνδέει την πορεία της επένδυσης με την προσπάθεια του Ελληνα πρωθυπουργού να δείξει στους πιστωτές της Ελλάδας ότι στη χώρα συντελείται μεγάλη αλλαγή και να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. «Ο Μητσοτάκης κάνει το παν για να θέσει σε κίνηση την οικονομία της χώρας του και να επανακτήσει το χαμένο εισόδημα των Ελλήνων λόγω της κρίσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της επενδυτικής εταιρείας, από το πρότζεκτ θα δημιουργηθούν 10.000 νέες θέσεις εργασίας και αύξηση του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια κατά 2,4%. Για τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη η άμεση έναρξη των εργασιών έχει διπλή σημασία: απέναντι στους επενδυτές θέλει να δείξει, από τη μια, ότι με τη νέα κυβέρνηση συντελείται αλλαγή εποχής και, από την άλλη, να κερδίσει, όσο γίνεται πιο γρήγορα, την εμπιστοσύνη των δανειστών ως σοβαρός μεταρρυθμιστής, ώστε να μπορέσει από αυτήν τη θέση να διαπραγματευθεί ευνοϊκότερους όρους για τους δημοσιονομικούς στόχους του», σημειώνεται χαρακτηριστικά.