Αν ένα καίριο ερώτημα για το ΚΙΝΑΛ, από την προεκλογική κιόλας περίοδο, ήταν εάν θα κινηθεί προς «τα δεξιά ή τα αριστερά» στον πολιτικό χάρτη που θα προέκυπτε στις 7 Ιουλίου, η τρέχουσα εβδομάδα σίγουρα έδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον δείγμα γραφής. Δεν ήταν το πρώτο, καθώς έχει καταγραφεί ήδη η αποτυχημένη απόπειρα συνεννόησης με τη νέα κυβέρνηση στο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου, ωστόσο οι κινήσεις της Χαρ. Τρικούπη τις τελευταίες ημέρες ενίσχυσαν την εικόνα απομάκρυνσης της παράταξης από τους συναινετικούς τόνους με τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη. Απομάκρυνση η οποία, όσο πλησιάζει η συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, αποκτά και μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα.
Η αποσύνδεση της κατάργησης της απλής αναλογικής από τη συνταγματική αναθεώρηση, όπως αυτή διαμηνύθηκε στη ΔΕΘ από τον πρωθυπουργό, υιοθετείται ξεκάθαρα και από το ΚΙΝΑΛ. «Δεν θα βάλουμε το κάρο μπροστά από τα άλογα», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του λόγου του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος, Παύλου Χρηστίδη, σε συνέντευξή του την Πέμπτη (One Channel), προσθέτοντας ότι «εμείς ούτε φοβόμαστε ούτε εκβιαζόμαστε» μπροστά στο ενδεχόμενο διπλής κάλπης. Σε συνδυασμό με τις οξείες τοποθετήσεις της κ. Γεννηματά από τη Θεσσαλονίκη, διαφαίνεται πλέον ότι και οι δύο πλευρές δείχνουν τάσεις εγκατάλειψης του μοναδικού σεναρίου των 180 ψήφων για άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αλλωστε και το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη, το οποίο σαφώς ελήφθη από τη Χαρ. Τρικούπη, ήταν επί της ουσίας ότι «επιθυμούμε συναινέσεις, αλλά προχωράμε και μόνοι μας».
Κι αν το διαφαινόμενο χάσμα για τον εκλογικό νόμο βρίσκεται στο επίκεντρο, ακόμη μία κίνηση του ΚΙΝΑΛ τα τελευταία εικοσιτετράωρα ήρθε να επιβεβαιώσει τη στάση του «σκληρού ροκ» που προτίθεται να τηρήσει απέναντι στην κυβέρνηση. Η πολύ επιθετική αντίδραση απέναντι στις προωθούμενες ρυθμίσεις για τα εργασιακά, συνδυαζόμενη με την «περίφημη» πια κόκκινη αφίσα (που στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από μια πράσινη…), σχολιάστηκε έντονα, όπως άλλωστε και το μήνυμα «θα μας βρείτε απέναντι, εντός και εκτός Βουλής», το οποίο τη συνόδευε. Πολύ περισσότερο από… μεμονωμένο περιστατικό, η εν λόγω στάση του κινήματος αποτελεί μια κίνηση με σημαντικό σημειολογικό υπόβαθρο, καθώς αποτυπώνει την πρόθεση για άκρως επιθετική ρητορική απέναντι στη Ν.Δ.
Το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν το παραπάνω πλαίσιο διαμορφώνει και μια «ειλημμένη απόφαση» για την κατεύθυνση του ΚΙΝΑΛ στο μέλλον. Από την πλευρά της ηγεσίας, στελέχη κοντά στη κ. Γεννηματά διεμήνυσαν, με αφορμή την ανακοίνωση για τα εργασιακά, ότι δόθηκε σημασία στα σύμβολα και όχι στο νόημα της τοποθέτησης, τονίζοντας επί της ουσίας ότι δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια οξεία αντίδραση σε έναν τομέα «ιδιαίτερα ευαίσθητο» για τις αξίες και τον προσανατολισμό του κόμματος.
Υπάρχουν, ωστόσο, και οι εκτιμήσεις ότι σιγά σιγά μετουσιώνεται σε πράξη η στρατηγική του ΚΙΝΑΛ για επαναπροσέγγιση με την παραδοσιακή κεντροαριστερή βάση του παρελθόντος –αλλά και με το συνδικαλιστικό ρεύμα που κάποτε αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά της βάσης αυτής–, η οποία σίγουρα δεν θα έβλεπε με καλό μάτι οποιαδήποτε τάση συμπόρευσης με τη Ν.Δ.
Εσωκομματικές ισορροπίες
Την ίδια ώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τεθούν εκτός «κάδρου» και οι εσωκομματικές ισορροπίες, ειδικά σε μια περίοδο που η αμφισβήτηση προς την κ. Γεννηματά λαμβάνει για πρώτη φορά σάρκα και οστά με «όχημα» το ΠΑΣΟΚ. Και είναι βέβαιο ότι ενόψει των κρίσιμων συνεδριάσεων Πολιτικού Συμβουλίου και Κεντρικής Επιτροπής στα τέλη του μήνα, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ δεν επιθυμεί να βρεθεί πάλι στο επίκεντρο της κριτικής με κατηγορίες περί «ασαφούς πολιτικού στίγματος», όπως συνέβη αμέσως μετά τις εκλογές.