Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας είναι ο άνθρωπος από τα χείλη του οποίου κρεμόμαστε όλοι μας τούτες τις δύσκολες ώρες. Επελέγη από την κυβέρνηση να ενημερώνει καθημερινά εμάς τους πολίτες γύρω από τις εξελίξεις στον κορωνοϊό και να μας συμβουλεύει για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε για να βοηθήσουμε την κατάσταση όλοι μας -τον εαυτόν μας πρωτίστως. Και το κάνει, κατά γενική παραδοχή, λιτά, εμπεριστατωμένα και με ψύχραιμο τρόπο, έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Με βιογραφικό πολλών κανταριών, ο σεμνός αυτός επιστήμονας, προφανώς δεν έχει το αλάθητο, και αυτά που λέει δεν είναι αποκλειστικά δικές του θέσεις, απόψεις ή και θεωρίες.
Έχει πλάι του και (αρκετούς) άλλους συναδέλφους του, με τους οποίους συνδιαμορφώνει προτάσεις γι' αυτά που πρέπει να γίνουν και τις εισηγείται στην κυβέρνηση, η οποία ως αρμόδια λαμβάνει τις αποφάσεις. Φαίνεται όμως ότι δειλά-δειλά έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια αποδόμησης του κ. Τσιόδρα.
Στις πιο κρίσιμες στιγμές, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους (ελάχιστοι για την ώρα) με μισόλογα, διαρροές, ανακοινώσεις φορέων, επιστολές προς την κυβέρνηση, εντέχνως διοχετευμένες στην δημοσιότητα, κ. λ. π, οι πρώτοι αμφισβητίες.
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο. Κάθε φορά που η κοινή γνώμη έχει διψάει για ενημέρωση, αυτό γίνεται.
Το παράδειγμα των σεισμών- τι τράβηξε ο Παπαζάχος!- είναι ένα (μόνο) από τα πολλά.
Οι επιστήμονες ασφαλώς έχουν τις δικές τους απόψεις και θέσεις στο αντικείμενό τους και χρέος τους είναι να τις διατυπώνουν σ' εκείνους που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει.
Κανείς δεν λέει να σιωπήσουν. Σε τι βοηθάει όμως το «πριόνισμα» του κ. Τσιοδρα και της επιστημονικής ομάδας που τον περιβάλλει, τούτες τις δύσκολες ώρες;
Αν κάποιοι τον αμφισβητούν -δικαίωμά τους- οφείλουν να ενημερώσουν δια της ενδεδειγμένης οδού, τον πρωθυπουργό, που έχει και την τελική ευθύνη, και να του πουν ότι άνθρωπος που έχει εμπιστευθεί μας οδηγεί στην καταστροφή.
Και ας αυτοπροταθούν οι ίδιοι, ως έχοντες, προφανώς, την ενδεδειγμένη συνταγή. Αλλιώς, με το να «περιφέρονται», δια της πλαγίας, στα ΜΜΕ και να «πριονίζουν» τον άνθρωπο που έχει επωμισθεί το βαρύ φορτίο να μας ενημερώνει και να μας καθοδηγεί στο τι πρέπει να κάνουμε, μόνο σύγχυση προκαλούν στην κοινωνία που δεν (θα)ξέρει αν και ποιον πρέπει να εμπιστευθεί. Η δημοσιότητα είναι γλυκιά, έστω και στο πεντάλεπτό της (Αντι Γουόρχολ), αλλά η υγεία και η ανθρώπινη ζωή είναι υπεράνω, ας το καταλάβουν.