Σε πέντε κρίσιμους τομείς, από τις εξελίξεις στους οποίους θα καθοριστεί σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο θα διεξαχθεί η εκλογική αναμέτρηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση του προσεχούς Οκτωβρίου, θα «δοκιμαστούν» τους επόμενους μήνες ο πρωθυπουργός κ. K. Σημίτης και η κυβέρνηση. Βέβαια, όλα θα κριθούν από το πόσο γρήγορα οικονομία και πολίτες θα περάσουν στην ψυχολογία του ευρώ και δεν θα δημιουργηθούν «παρατράγουδα» τις επόμενες εβδομάδες που θα προκαλέσουν έντονες διαμαρτυρίες στους καταναλωτές.
Ανησυχία
Στο κυβερνητικό επιτελείο επικρατεί εύλογη ανησυχία που εστιάζεται σε δύο επίπεδα. Πρώτον στο ενδεχόμενο ανατιμήσεων στην αγορά, εξέλιξη για την οποία εκφράζουν φόβους σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους πολλοί υπουργοί, αλλά και τραπεζικοί παράγοντες, καθώς τότε θα ασκηθούν αυξητικές πιέσεις στον πληθωρισμό. Και δεύτερον, σε πιθανά προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι πολίτες στις συναλλαγές τους, και στην καταβολή μισθών και συντάξεων, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση θα εισπράξει σημαντικό πολιτικό κόστος.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο κ. K. Σημίτης έχει καταστήσει προσωπικά υπευθύνους τους αρμόδιους υπουργούς και δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση πρόθυμος να παρέμβει ο ίδιος, εάν απαιτηθεί, για να ξεπερασθούν άμεσα τα οποιαδήποτε προβλήματα συνεργασίας για την ομαλή κυκλοφορία του ευρώ.
Κρίσιμη για την εικόνα του πρωθυπουργού θα είναι όμως και η επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει ο κ. Σημίτης από τις 8 έως τις 12 Ιανουαρίου στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της οποίας θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Τζ. Μπους.
Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση το επικοινωνιακό «μήνυμα» που θα προκύψει από τις επαφές του κ. Σημίτη στις ΗΠΑ να είναι ότι η Αθήνα δέχεται ασφυκτικές πιέσεις για το θέμα του Ευρωστρατού και την πάταξη της τρομοκρατίας.
Αντιθέτως, θα επιδιωχθεί η συνάντηση των κ. Μπους και Σημίτη να σηματοδοτήσει την ενεργότερη εμπλοκή της Ουάσιγκτον στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και να υπογραμμιστεί ο αναβαθμισμένος ρόλος της Αθήνας στην περιοχή της Βαλκανικής.
Η τρίτη, ιδιαίτερα σοβαρή, δοκιμασία για την κυβέρνηση θα είναι η νέα προσπάθεια αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος. Είναι προφανές, μετά τις οξύτατες αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν την περασμένη άνοιξη με αφορμή τις προτάσεις του τότε υπουργού Εργασίας κ. T. Γιαννίτση, ότι εάν η κυβέρνηση επιχειρήσει μια «βαθιά τομή» στο Ασφαλιστικό το πολιτικό κόστος θα είναι μεγάλο. Από την άλλη πλευρά, όμως, τα περιθώρια για μια «μη λύση» που θα γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους συνδικαλιστές είναι εξαιρετικά περιορισμένα, καθώς ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. N. Χριστοδουλάκης έχει δεσμευθεί έναντι της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την πραγματοποίηση ουσιαστικών παρεμβάσεων στο υφιστάμενο σύστημα.
Το τέταρτο μεγάλο «αγκάθι» για την κυβέρνηση σχετίζεται με το μέτωπο των διαρθρωτικών αλλαγών με αιχμές την επίλυση του προβλήματος της «Ολυμπιακής» και την ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Και τα δύο εγχειρήματα συναντούν, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, σημαντικές δυσκολίες στην υλοποίησή τους. Εάν, όμως, δεν ολοκληρωθούν με επιτυχία μέσα στους επόμενους μήνες, το θετικό κλίμα που δημιούργησαν στις αγορές οι πρωτοβουλίες τις οποίες ανέλαβε το τελευταίο διάστημα ο κ. N. Χριστοδουλάκης θα εξανεμιστεί. Και η κυβέρνηση θα κληθεί να δώσει τη μάχη των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς ένα από τα ισχυρότερα «χαρτιά» της, που ήταν παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια η οικονομία.
Τέλος, κρίσιμο «τεστ» για την κυβέρνηση θα αποτελέσει και ο ρυθμός υλοποίησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Τυχόν απώλεια κοινοτικών κονδυλίων, αλλά και ενδεχόμενες καθυστερήσεις στην προώθηση συγχρηματοδοτούμενων έργων, θα ενισχύσουν τις αιτιάσεις της Ν.Δ. περί αναποτελεσματικότητας του υφιστάμενου κυβερνητικού σχήματος.
