Ηλεκτρισμένη από το πρωί η ατμόσφαιρα στην αίθουσα ακροατηρίου, γεμάτη από το μισό και κάτω από συγγενείς και φίλους και ακροατές με παγωμένα πρόσωπα. Ανάμεσά τους, για πρώτη φορά, ύστερα από καιρό, η Αλίθια Ρομέρο, η σύντροφος του Σάββα Ξηρού, με άσπρη κορδέλα στα μαλλιά, απτόητη και ομιλητική στα διαλείμματα και με δημοσιογράφους. Οι δύο πλευρές, πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης, σαν τον σκύλο με τη γάτα αντήλλασσαν σχόλια και χαρακτηρισμούς που σήκωναν σε άλλα χρόνια… ξιφομαχία («έχει πιάσει πάτο, σήμερα πήγε και παρακάτω, βαθιά στη λάσπη», λέει συνήγορος υπεράσπισης για συνάδελφο πολιτικής αγωγής που ανταπαντά «φωτογραφίζει τη γελοία εμφάνισή του, ο παρών – απών!») Τέτοια… Οι δημοσιογράφοι αραιοί -ο Κουφοντίνας τους είχε μαζέψει όλους!- στις θέσεις τους, οι κατηγορούμενοι σαφώς μουδιασμένοι -μετά τον Κουφοντίνα ο Σάββας Ξηρός, «πρώτος τη τάξει» στις εγκληματικές επιχειρήσεις κι εκείνος που άνοιξε τον ασκό των αποκαλύψεων, ενώ ήταν στο Θεραπευτήριο «Ευαγγελισμός», θα έπρεπε μετά την απόφαση ή να απολογηθεί -και τι θα έλεγε;- ή θα κατέβαινε και πάλι στο κελλί του, ώς την ετυμηγορία, με τον Χριστόδουλο επόμενο και μετά τους «τέσσερις» -Τσελέντης, Κονδύλης, Τέλιος, Θωμάς Σερίφης- σε ετοιμότητα γιατί έρχεται η σειρά τους, για απολογία. Μπαινόβγαιναν οι δικηγόροι τους στον χώρο των κατηγορουμένων σε αλλεπάλληλες συζητήσεις, ενώ ο Γιωτόπουλος διατηρούσε το γελαστό του φέρσιμο (σαν να μην τον αφορούσαν όλα αυτά) και ο Κουφοντίνας, προσεκτικός ακροατής ως προς τα της συνεδρίασης, απέφευγε να κοιτάξει γύρω του. Στη διακοπή η Αγγελική Σωτηροπούλου παραπονέθηκε για την κατάσταση στο κελλί της στις δημοσιογράφους και ο Γιάννης Σερίφης, μετά την αγόρευση του δικηγόρου του κ. Φυτράκη, έμοιαζε ακόμη πιο αισιόδοξος και ομιλητικός!
Με το γαλάζιο του κοστούμι ο πρόεδρος κ. Μιχάλης Μαργαρίτης, που ήξερε ότι όλα τα μάτια θα ήταν επάνω του, όταν ανήγγειλε την απόφαση, κοιτώντας τις σημειώσεις του, στάθηκε και πάλι στο ύψος της έδρας, ανθρώπινος, προσεκτικός σε όλες τις πλευρές και άτεγκτος, όποτε χρειάσθηκε. Εκανε και μια εξομολόγηση που αξίζει να καταχωρισθεί στη μνήμη μας.
«Εγώ κάθε πρωί που έρχομαι, παρκάρω απέξω τον… εγωισμό μου, γιατί θέλω να τελειώσει η δίκη», είπε σε μια στιγμή που και οι δύο πλευρές ζητούσαν να πάρουν τον λόγο.«Εχει χώρο;» τον ρώτησαν. «Ναι, εμείς έχουμε ειδικό χώρο. Ή έχω πολύ μικρό εγωισμό, ή πολύ μεγάλο και θέλω μεγάλο πάρκινγκ. Απέξω, λοιπόν! Εδώ φέρνω μόνο την αξιοπρέπειά μου…».
Στις θέσεις της πολιτικής αγωγής και ο αντεισαγγελεύς κ. Παναγιώτης Ταρασουλέας, παθών και μάρτυς κατηγορίας, παρών τις τελευταίες ημέρες συνεχώς. Και ως εισαγγελεύς…
Η κορυφαία στιγμή όταν, με την επανάληψη της συνεδρίασης, ο Σάββας Ξηρός, με μπλε φανελένιο μπλουζάκι, μαλλί σκαλωτό ώς τους ώμους στάθηκε μπροστά στην έδρα. Κρατάει το κείμενο με το κουτσουρεμένο από την έκρηξη δεξί του χέρι, και με το επίσης τραυματισμένο αριστερό κρατάει το αριστερό αφτί, «για να ακούει καλύτερα». Εφόσον το Δικαστήριο αποφάσισε να δεχθεί τις ομολογίες του στο προανακριτικό στάδιο -η φωνή του σταθερή, οι απαντήσεις του κοφτές και επιθετικές- δηλώνει ότι δεν πρόκειται να απολογηθεί. Στον ισχυρισμό του ότι «κύριος υπεύθυνος για τα βασανιστήρια είναι ο Χαράλαμπος Ρούσσος, ο οποίος προσωπικά χειρίστηκε τις συγκεκριμένες μεθόδους, ήταν παρών και καθοδηγούσε τους ανακριτές, τουλάχιστον τις πρώτες, δύσκολες γι’ αυτούς ημέρες». Σ’ αυτό έχει απαντήσει επανειλημμένα ο διαπρεπής γιατρός, διευθυντής της ΜΕΘ που έσπευσε εκεί, και έδωσε μάχη, μερόνυχτα, για να σώσει τον πολυτραυματία, κατακομματιασμένο, από δική του ενέργεια, Σάββα. Αυτό είναι το «ευχαριστώ» που του ‘σωσε τη ζωή. Αλλά ο άνθρωπος κρίνεται από τις ενέργειες και από τη συμπεριφορά του. Ετσι του ‘παν του Σάββα, μετά, να πει, έτσι λέει.