Ουδέποτε στα κοινοβουλευτικά χρονικά του τόπου αυτού έτυχε εντός 36ώρου να κατατεθούν σχεδόν ταυτοχρόνως δέκα νομοσχέδια και να επαπειλείται εντός των ημερών η κατάθεση και άλλων, και μάλιστα σε εν δυνάμει προεκλογική περίοδο. Το κρεσέντο νομοθετικού παροξυσμού πέτυχε η «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εις επίρρωσιν της καθεστωτικής της νοοτροπίας, με ορατό θύμα σε πρώτη εκτίμηση τον ίδιο τον κοινοβουλευτισμό. Συνιστά όμως και βαρύτατο πλήγμα στο δημοκρατικό πολίτευμα, που διασύρεται χάριν ταπεινής υστεροβουλίας και ιδιοτέλειας.
Οι λόγοι του νομοθετικού «καψωνιού» στο οποίο υποβάλλεται ο πολιτικός κόσμος είναι προφανείς, αλλά και τεκμαίρονται, καθώς μία τουλάχιστον πτυχή τους αφορά τη «διαρχία» στο ΠΑΣΟΚ και τη δέσμευση που επιχειρεί ο πρωθυπουργός κ. K. Σημίτης έναντι του διαδόχου του στην ηγεσία του κόμματος κ. Γ. Παπανδρέου. Δεν συνιστά ευθέως αντισυνταγματική πρωτοβουλία, είναι όμως βαθύτατα αντιδημοκρατική, αφού στοχεύει: στη δημιουργία της παραπλανητικής εντυπώσεως ότι η κυβέρνηση παράγει έργο μέχρι την τελευτή του βίου της – κάτι το οποίο διατείνονται οι εμπνευστές του. Κατ’ ουσίαν όμως σκοπεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων εκείνων που στηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση, ως εξόφληση υπεσχημένων. Εξ άλλου, δημιουργεί προσδοκίες σε κοινωνικές τάξεις οι οποίες αφελώς δεν μπορούν να εννοήσουν ότι τα πρόχειρα «γονατογραφήματα», όπως τα χαρακτήρισε εύστοχα ο κ. Πρ. Παυλόπουλος, πολύ απέχουν από την πράξη, αν δεν κριθούν ατελή από τα δικαστήρια. Τέλος, κάτι που δεν ενδιαφέρει τον πολίτη, αλλά την ουσία του πολιτικού πολιτισμού: η δημιουργία άλλοθι με την κατάθεση μεν των προθέσεων, που δεν πρόφτασαν όμως λόγω εκλογών να πραγματωθούν. Η δέσμευση της επομένης κυβερνήσεως, αν αυτή είναι ο αντίπαλος, μικρή αξία έχει αφού θα προβεί σε καταργήσεις και αλλαγές, ενώ η δέσμευση του εκκολαπτόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση νίκης σημειολογική και μόνον αξία έχει.
Το νομοθετικό κρεσέντο είναι όμως μόνον η κορύφωση της κυβερνητικής νοοτροπίας. Από το φθινόπωρο, ειδικώς όμως από τον τελευταίο μήνα του προηγουμένου έτους, ιδιαίτερα τα νομοθετήματα-σκούπες που ψηφίζονται, προδίδουν τις διαθέσεις. Μάλιστα, το τέχνασμα είναι να έρχονται οι ψηφοθηρικές ή υπέρ των διαπλεκομένων συμφερόντων διατάξεις ως τροπολογίες μετά την επεξεργασία του νομοσχεδίου από το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, το οποίο δεν μπορεί εκ των υστέρων να αποφανθεί υπέρ της πρόδηλης στις περισσότερες περιπτώσεις αντισυνταγματικότητας. Ενδεικτικώς και μόνον:
ΒΤο νομοσχέδιο που τιτλοφορούνταν «άδειες δομήσεως – πολεοδομικές και άλλες διατάξεις» ήταν εξ ολοκλήρου ψηφοθηρικό και ρουσφετολογικό, αφού πραγματευόταν τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων. Και μόνο η νομοθετημένη ελαστικότητα των ελέγχων των οικοδομικών αδειών ενισχύει την «παραδράση» των πολεοδομικών γραφείων, ενώ η εισαγόμενη ασφάλιση των οικοδομών, τις τράπεζες πίσω από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Ομως η διάταξη που μεγιστοποιούσε τους όρους δομήσεως σε οικόπεδο 17 στρεμμάτων που παραχωρήθηκε στη Ριζάρειο στο Π. Φάληρο, «αποκαθιστώντας» την αδικία προς τη Σχολή, περνούσε το «φιλέτο» στην επιχείρηση Βωβού, κάτι που ερευνητέον ποιοι το γνώριζαν, αφού μόλις τώρα αποκαλύπτεται.
Παράκαμψη του ΣτΕ
ΒΣτο νομοσχέδιο περί ολυμπιακής προετοιμασίας, σκοπός μεταξύ άλλων ήταν η παράκαμψη του ΣτΕ. Πάντοτε πρόφαση «η αποφυγή χρονοβόρων διαδικασιών εν όψει αγώνων». Ετσι νομιμοποιήθηκαν οι παράνομες κατασκευές στο Δημοσιογραφικό Χωριό στο Μαρούσι, που εκτελούνται από ιδιώτη σε συνεργασία με δημοτική επιχείρηση. Η απόφαση για διακοπή των εργασιών από το ΣτΕ πήγε περίπατο. Με άλλη ρύθμιση οι οικοδομικές εργασίες του Μεγάρου Μουσικής υπάγονται στην ευνοϊκή κατηγορία των ολυμπιακών έργων για να εγκρίνονται μέσα σε εξήντα ημέρες κατά παρέκκλιση όλων των κειμένων διατάξεων.
ΒΤο «μεγάλο φαγοπότι» ήταν το πρόσφατο φορολογικό νομοσχέδιο προς υλοποίηση των εξαγγελιών του φθινοπώρου. Η διάταξη περί αποποινικοποιήσεως των καναλαρχών που δεν είχαν καταβάλει εμπροθέσμως τον φόρο για τις τηλεοπτικές διαφημίσεις, ήταν το ελάχιστο. Αποσύρθηκε κακήν κακώς μετά τις αντιδράσεις. Ομως, το ζητούμενο ήταν το νέο, παρθένο ακόμη, πεδίο διαπλοκής, η αμαρτωλή «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε.». Σκοπός με την εισαγωγή της άκρως υποτιμημένης στο Χρηματιστήριο η ολοκλήρωση της επιδρομής στη δημόσια περιουσία, που δίδεται για ένα κομμάτι ψωμί στους γνωστούς φίλους της κυβερνήσεως. Δύο χρόνια τώρα παραδοσιακά, αιγιαλός, δάση, το «νέο Ελντοράντο της διαπλοκής», όπως έχει χαρακτηριστεί, μαζικά περνούν στα χέρια της ΕΤΑ και από τα χέρια της στην «αξιοποίηση». Προδήλως αντισυνταγματική η μεθόδευση ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας και, κατά τον επίτιμο πρόεδρο του ΣτΕ κ. Δεκλερή, αλλά ουδείς συγκινείται. Ομως, στο ίδιο νομοσχέδιο και με απαράδεκτη μεθόδευση, με επίκληση των ανέργων των μεταλλείων, πέρασε και η τροπολογία για την ΤVΧ πίσω από την υπόθεση της οποίας βρίσκεται και η κατασκευαστική ΑΚΤΩΡ.
ΒΚορύφωση της μεθοδολογίας: Ο χρηματιστηριακός κώδικας και η δήθεν αφελής παράλειψη βασικών διατάξεων που «αποποινικοποιούσαν» το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, της χειραγώγησης και της εσωτερικής πληροφόρησης. Είπαν: εάν περάσει, πέρασε. Μέσα στην αναμπουμπούλα της προεκλογικής περιόδου με τους βουλευτές να κυνηγούν τον σταυρό, ποιος θα το παρατηρήσει; Το «θέμα» το έβγαλε μεν η Ν.Δ., αλλά οι αντιδράσεις συνεχίστηκαν και από το ΠΑΣΟΚ. Κακήν κακώς το νομοσχέδιο αποσύρθηκε. Οι προθέσεις όμως παρέμειναν.
«Μυρίζει» διαπλοκή
Από τα δέκα νομοσχέδια-«πυροτεχνήματα» που κατατέθηκαν εντός 36ώρου, «μυρίζει» ευθέως διαπλοκή αυτό για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα. Τρία χρόνια το πάλευαν. Δύο φορές τον προηγούμενο χρόνο έφερε το θέμα η Ν.Δ. στη Βουλή, αλλά η κυβέρνηση σιωπούσε, περιμένοντας το κατάλληλο «τάιμινγκ». Το πρώτο νομοσχέδιο που ήρθε προ διετίας ήταν τόσο καταφανώς φωτογραφικό των εργολαβικών συμφερόντων που κακήν κακώς το πήραν πίσω. Η εν σπουδή κατάθεση του ανασκευασμένου νομοθετήματος μέσα στην αναμπουμπούλα και την προεκλογική σύγχυση αποδίδεται στην αγωνία γνωστών κατασκευαστικών ομίλων, με τους οποίους έχει αναπτύξει προνομιακές σχέσεις προ πολλού η κυβέρνηση επιδιώκοντας τη στήριξή τους, όπως καταδεικνύει και ο επικοινωνιακός καταιγισμός των τελευταίων ημερών. Εύνοια και προς την Εκκλησία και τις μονές για τουριστική αξιοποίηση της περιουσίας τους στο ν.σ. για την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού. Ρουσφετολογικές και ψηφοθηρικές διατάξεις ρουτίνας, πλέον, οι προεκλογικές προσλήψεις στη ΔΕΗ και στον ΟΤΕ.
Νομοθετική γυμναστική με «γονατογραφήματα»
Για να καταστεί αντιληπτό τι «γονατογραφήματα» κατατέθηκαν, είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή. Επισημάνθηκε στον υπουργό Ανάπτυξης κ. Τσοχατζόπουλο ότι σε δύο νομοσχέδια αρμοδιότητάς του έχει συμπεριληφθεί δύο φορές η ίδια διάταξη.
«Το γνωρίζω, αλλά δεν ξέρω ποιο θα προφτάσει να περάσει», ήταν η απάντησή του. Χιουμοριστική βεβαίως η διάθεση, αλλά τελικώς δεν είναι μόνον αυτά που φαίνονται. Οι άδηλες προθέσεις της τελευταίας ώρας είναι οι τροπολογίες που θα έλθουν εκ των υστέρων. Αυτό είναι το κρυφό χαρτί για να περάσουν εν κρυπτώ και παραβύστω χαριστικές διατάξεις, πριν αποκαλυφθεί ποιους ευνοούν μετά τη δύσκολη αποκρυπτογράφηση.
Και με παράταση των εργασιών της Βουλής για μία εβδομάδα δεν προφταίνει να περάσει το σύνολο των νομοσχεδίων που κατάθεσε η προτίθεται να καταθέσει η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση. Προτίθεται όμως να επιβάλει μία νομοθετική γυμναστική, όπου τα πάντα προ κενών εδράνων θα περνούν σχεδόν μηχανιστικά, με τους ελάχιστους βουλευτές -όσους τουλάχιστον απομένουν και δεν τρέχουν για το κυνήγι του σταυρού- να αδυνατούν φύσει να παρακολουθήσουν τα πάντα. Είναι η τελευταία παρακαταθήκη, το χειρότερο πρόσωπο που μπορεί να έχει μια κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τον νομοθετικό της πολιτισμό.