Σε αναζήτηση διαρκή, με λόγο ασταθή και αδιαμόρφωτο ακόμη, ο προαλειφόμενος νέος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου, τελών υπό την πίεσιν της κοινής γνώμης και του εκλογικού επιτελείου τού κυβερνώντος κόμματος για κάτι πιο συγκεκριμένο, προβαίνει τις τελευταίες ημέρες σε αποσπασματικές επαγγελίες, με προφανή σκοπό την πρόκληση θορύβου και τη διατήρηση του κλίματος των εντυπώσεων.
Χαρακτηριστική της προσπάθειας αυτής υπήρξε, προχθές στο Λαύριο, η επαγγελία παροχής δυνατότητας στις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν νέους αποφοίτους Λυκείου μέχρις 24 ετών και πτυχιούχους μέχρις 29 ετών με πλήρη μισθό και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς όμως ασφαλιστικές εισφορές. H πρόταση, το μέτρο, αποσπασματικό, χωρίς μελέτη, αξιολόγηση των πολλαπλών παραμέτρων και των πιθανών επιδράσεων στο σώμα της οικονομίας και της κοινωνίας, φαντάζει άκρως δημαγωγικό και πέρα για πέρα λαϊκιστικό, καθώς «παίζει» με την αγωνία των οικογενειών και το υπαρκτό πρόβλημα της ανεργίας των νέων, αλλά προφανέστατα δεν μπορεί να αποτελέσει λύση για ένα τόσο σύνθετο και δυσχερές θέμα, που άπτεται των παραγωγικών και διαρθρωτικών αδυναμιών της χώρας.
Πέραν όμως του λαϊκιστικού χαρακτήρα, η συγκεκριμένη επαγγελία και πιθανώς οι πολλές επερχόμενες, οι οποίες τυγχάνουν απίστευτης προβολής από τα επίσης λαϊκιστικά MME, επιδρούν στον προεκλογικό διάλογο, νοθεύουν τη συζήτηση και κατευθύνουν την πολιτική αναζήτηση σε λάθος δρόμους. Αντί ενός διαλόγου επί συγκεκριμένων και συνολικών λύσεων, συναποτελούμενων από συνεκτικές και συντονισμένες μεταξύ τους πολιτικές, η συζήτηση μεταφέρεται στην περιοχή των συνθημάτων και των πυροτεχνημάτων.
Προκαλεί δε ο κ. Παπανδρέου με τη στάση του και την άλλη πλευρά. Αναγκάζει ή καλύτερα προτρέπει τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας κ. K. Καραμανλή να κινηθεί αναλόγως, να εισέλθει και αυτός στο γήπεδο του λαϊκισμού, κάτι που επιμελώς έχει αποφύγει έως τώρα, επειδή ακριβώς γνωρίζει ότι η επόμενη μέρα θα είναι σύνθετη και θα απαιτήσει προσπάθεια μεγάλη, πολύ πέρα από τα κρατούντα κατά την προεκλογική περίοδο σχήματα της επικοινωνίας και της δημαγωγίας. Οφείλει κατόπιν αυτών ο κ. Παπανδρέου να αποφύγει την εκτροπή του εκλογικού αγώνα στις ατραπούς του λαϊκισμού. Θα προσφέρει κάκιστη υπηρεσία αν κινηθεί στη λογική των εύκολων και δημαγωγικών επαγγελιών. Θα καλλιεργήσει προσδοκίες ανεκπλήρωτες και θα διαμορφώσει περιβάλλον απίστευτων διεκδικήσεων, σε καιρούς που επιβάλλεται σύνεση, δουλειά και βαθύτατη μεταρρυθμιστική προσπάθεια.