«Στριμωγμένος» ανάμεσα σε… δύο Παπανδρέου, τον Ανδρέα τον οποίο διαδέχτηκε και τον Γιώργο στον οποίο «παραδίδει» το κυβερνών κόμμα, ο κ. K. Σημίτης θα πρέπει να αισθάνεται «άβολα». H εικόνα μιας «εκσυγχρονιστικής παρένθεσης» στο ΠΑΣΟΚ, προφανώς και δεν θα ικανοποιεί τον πρωθυπουργό, πολύ περισσότερο μάλιστα, που γίνεται ακόμη πιο έντονη το τελευταίο διάστημα εξαιτίας του περιεχομένου, των συμβολισμών και του χαρακτήρα που διακρίνουν τον πολιτικό λόγο του υπουργού Εξωτερικών και μοναδικού υποψηφίου για την αρχηγία του κόμματος. Είναι γεγονός ότι στις ομιλίες του ο κ. Παπανδρέου, όχι μόνο αφιερώνει ελάχιστο χρόνο και «χώρο» για την υπεράσπιση της μέχρι σήμερα κυβερνητικής πολιτικής. Αλλά και πολύ περισσότερο, υπογραμμίζει στην κάθε ευκαιρία την πρόθεσή του να αλλάξει τα πάντα στο ΠΑΣΟΚ και την πολιτική, τις κομματικές δομές και τις κυβερνητικές προτεραιότητες.
Και αυτό είναι κάτι το οποίο, ασφαλώς, δεν μοιάζει και τόσο κολακευτικό για τον κ. Σημίτη, o οποίος ακόμα και στις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του ως αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος, εμμένει με σχεδόν απόλυτο τρόπο στην τακτική της πλήρους υποστήριξης των επιλογών του.
Οι δύο αυτές εμφανιζόμενες διαφορετικές «αντιλήψεις» καθίστανται απολύτως εμφανείς με την όποια σύγκριση ομιλιών των δύο εν λόγω πολιτικών προσωπικοτήτων. Χαρακτηριστικό, ενδεικτικό αλλά όχι και μοναδικό παράδειγμα, προσέφεραν οι σχεδόν ταυτόχρονες ομιλίες τους -στη Βουλή ο κ. Σημίτης και σε κομματικό ακροατήριο ο κ. Παπανδρέου- πριν από ελάχιστα 24ωρα.
Ο επερχόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη δική του ομιλία αναφέρθηκε 22 φορές στον όρο «αλλαγή» («να αλλάξουμε», «να ξεπεράσουμε» κ.λπ.) και επτά φορές στον όρο «ανατροπή». Τη λέξη «νέο» δε (με διάφορες παραλλαγές όπως «νέο ξεκίνημα, νέα αρχή, νέο ΠΑΣΟΚ, νέα ηθική, νέα διακυβέρνηση κ.λπ.), την χρησιμοποίησε ούτε λίγο ούτε πολύ… 19 φορές.
Στον αντίποδα, η πιο τολμηρή ανάλογη αναφορά του κ. Σημίτη σε μία ομιλία περίπου 8.700 λέξεων, ήταν μόνο η φράση: «Χρειάζονται πάντα ανανέωση, εναλλαγή, νέα πρόσωπα και νέες ιδέες». (Σ.σ. αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο παπανδρεϊκός όρος «αλλαγή» απουσιάζει από το λεξιλόγιο του απερχόμενου προέδρου…).
Διαφορές και μάλιστα σημαντικές, ωστόσο, υπάρχουν και εντοπίζονται πέραν και εκτός των όποιων (έντονων πάντως) συμβολικών στοιχείων. Για το μείζον θέμα των σκανδάλων, επί παραδείγματι. O κ. Σημίτης στην ομιλία του, πιστός στη γραμμή της «υποβάθμισης» του θέματος, υπογράμμισε μεταξύ άλλων: «Σε μια τετραετία διακυβέρνησης, μπορούν να υπάρξουν στιγμές που δεν τηρήθηκαν οι κανόνες. Ας μην καλλιεργούμε υπέρμετρες εντυπώσεις. Πιστεύω ότι η εντιμότητα είναι ο κανόνας και η διαφθορά είναι η εξαίρεση. Θα μάχομαι τα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία, αλλά και κατά της υπερβολής, όπως και κατά των τιμητών που έχουν ίδιον όφελος».
Από την πλευρά του, ωστόσο, ο κ. Παπανδρέου δίνει μια άλλη εικόνα: «Οφείλω πάνω απ’ όλα τη δημιουργία ενός πολιτικού περιβάλλοντος χωρίς σκιές, χωρίς υπόνοιες». Και παράλληλα, δείχνει να συμμερίζεται ερωτήματα του πολίτη, όπως για το εάν το κράτος «θα παραμείνει πηγή κούρασης, ταλαιπωρίας και αδικίας από τη διαφθορά»!
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο κ. Παπανδρέου δηλώνει ότι αφουγκράζεται τα μηνύματα της κοινωνίας, η οποία «φοβάται», αισθάνεται «ανασφάλεια», ζητεί ένα κράτος «χωρίς πληγές συγκεντρωτικών και αυταρχικών πολιτικών του παρελθόντος», ένα σύστημα απαλλαγμένο από «την ισχύ των συντεχνιών, τη λογική των μηχανισμών, το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας, τη γραφειοκρατία με τις ουρές, των συμφερόντων που επιχειρούν να κηδεμονεύσουν την πολιτική ζωή, τη ζωή μας». Ομως, όλα αυτά τα οποία περιγράφονται στην ομιλία του κ. Παπανδρέου, πόσο συνάδουν με τις εκτιμήσεις του κ. Σημίτη σχετικά με τη σημερινή εικόνα της χώρας την οποία εμμένει να την χαρακτηρίζει «ισχυρή»;
Το όραμα
«Εχω ένα όραμα και μια φιλοδοξία: Να ξανακάνω τον πολίτη να αισθανθεί ασφαλής στη ζωή του, σίγουρος για τα παιδιά του, εξυπηρετούμενος από το κράτος, συμμέτοχος στη διοίκησή του», συνεχίζει ο κ. Παπανδρέου. Ομως, για να «ξανακάνει» έτσι τον πολίτη, σημαίνει ότι σήμερα -έπειτα από οκτώ χρόνια πρωθυπουργίας του κ. Σημίτη- δεν έχουν έτσι τα πράγματα…
Τέλος, για να μην υπάρξει καμιά αμφιβολία, ο κ. Παπανδρέου υπογραμμίζει: «Καλούμαστε να αλλάξουμε τις προτεραιότητές μας. Σπάμε τις αλυσίδες των εξουσιαστικών σχέσεων. Ηρθα να κάνουμε μια νέα αρχή. Για μια νέα διακυβέρνηση που θα προασπίζει ως κόρη οφθαλμού τη διαφάνεια στη δημόσια ζωή. Με ενδιαφέρει να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας». Και συμπληρώνει με έμφαση, σε πείσμα των περί του αντιθέτου αναφορών του κ. Σημίτη, ότι κάποιοι εντός του ΠΑΣΟΚ «έχουν γίνει κατεστημένο».