H πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει τον εθνικό διάλογο για την παιδεία, θέτοντας τις βάσεις για ευρύτατη μεταρρύθμιση στηριγμένη στην πολιτική και κοινωνική συναίνεση, κινητοποίησε τους εκπαιδευτικούς φορείς.
Ηδη, εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, πρυτάνεις και πανεπιστημιακοί δίνουν το στίγμα όσων θα τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου, με κοινό άξονα την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5%.
Οι δάσκαλοι
Ειδικότερα, μιλώντας χθες στην «K», ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) κ. Δημήτρης Μπράτης εστίασε σε πέντε βασικά ζητήματα. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, η αύξηση των κονδυλίων θα πρέπει να συνδυαστεί με τη βελτίωση του περιεχομένου σπουδών με νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, η συγγραφή των οποίων καθυστερεί, καθώς και τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη.
Επίσης, θέμα διαλόγου αναμένεται να είναι η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου στα ολοήμερα σχολεία.
Ο κ. Μπράτης προτείνει, επίσης, η υποχρεωτική εκπαίδευση να επεκταθεί και στην προσχολική αγωγή. Βασική, τέλος, παράμετρος είναι η επιστημονική και οικονομική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού (με επιπλέον επιμόρφωση και αύξηση των αποδοχών).
Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) κ. Γρηγόρης Καλομοίρης τόνισε στην «K» ότι «οι προτεραιότητες, που εμείς θέτουμε, είναι το περιεχόμενο και η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος, ο ρόλος και η προοπτική της τεχνικής εκπαίδευσης, η λήψη μέτρων ώστε να μειωθεί το μεγάλο ποσοστό της μαθητικής διαρροής, η αποδέσμευση του λυκείου από τις εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η παιδαγωγική κατάρτιση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η βελτίωση της οικονομικής θέσης του εκπαιδευτικού».
Οι πανεπιστημιακοί
«Η τριτοβάθμια εκπαίδευση βρίσκεται υπό το κράτος των μεγάλων ανακατατάξεων που έγιναν τελευταία και των οποίων οι κραδασμοί δεν έχουν ακόμη απορροφηθεί», προσθέτει από την πλευρά του -μιλώντας στην «K»- ο πρύτανης του ΕΜΠ κ. Ανδρέας Ανδρεόπουλος. Και συμπλήρωσε: «O εθνικός διάλογος που εξαγγέλθηκε από το υπουργείο Παιδείας και χαιρετίστηκε από τους πανεπιστημιακούς, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη διευθέτηση σοβαρών θεσμικών ζητημάτων, όπως η αξιολόγηση των ιδρυμάτων, η διά βίου εκπαίδευση, τα μεταπτυχιακά προγράμματα, η αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, τα νέα τμήματα, οι χρηματοδοτήσεις.
Ωστόσο, κυρίαρχο ζήτημα παραμένει ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης, που αποτελεί το θεμέλιο για τη διαμόρφωση άποψης σε καίρια θέματα όπως οι δύο κύκλοι σπουδών, τα νομοθετήματα για την επαγγελματική αναγνώριση, η λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων, η αναβάθμιση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών», κατέληξε.