Τη συμπλήρωση είκοσι πέντε ετών από την ένταξη, το 1981, της Ελλάδας στην τότε EOK (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα), σημείωσε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, τονίζοντας ότι η χώρα μας, όπως και ολόκληρη η Ενωση «έγιναν πιο δυνατές» από αυτή τη δεύτερη κατά σειράν διεύρυνση της Κοινότητας.
Η επέτειος της προσχώρησης της Ελλάδας συμπίπτει με την εικοστή επέτειο από την προσχώρηση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας και, όπως σημειώνει στο διάγγελμά του ο πρόεδρος της Επιτροπής, «τα οφέλη της διεύρυνσης ήταν θετικά και για τις δύο πλευρές».
Δημοκρατία, ανάπτυξη
Για την Ελλάδα, όπως και για τις άλλες δύο χώρες, «η προοπτική της ένταξης συνέβαλε πολύ στην παγίωση της δημοκρατίας και στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων» η ίδια δε «η ένταξή τους στην Κοινότητα οδήγησε σε άνευ προηγουμένου ανάπτυξη», με αποτέλεσμα «μεγαλύτερη σταθερότητα και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα».
Οφέλη όμως διαπιστώνει ο πρόεδρος της Επιτροπής και για την Ενωμένη Ευρώπη συνολικά, καθώς, όπως υπογραμμίζει «η προσχώρηση αυτών των χωρών κατέστησε την Ευρώπη πιο μεγάλη και πιο δυνατή. Παγίωσε τη μεσογειακή και ατλαντική διάσταση της Ευρώπης και άνοιξε νέες προοπτικές».
Ο κ. Μπαρόζο αντλεί από αυτήν τη διπλή επέτειο χρήσιμες διαπιστώσεις και για το παρόν της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επισημαίνοντας ότι «το παράδειγμα της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας αποτελεί την απόδειξη ότι η διεύρυνση αποβαίνει ωφέλιμη τόσο για τα παλαιά μέλη όσο και για τις προσχωρούσες χώρες».
«Εκφραση αυτής της εμπειρίας», συνέχισε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, «είναι η ανεπιφύλακτη υποστήριξη της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας σε όλες τις επόμενες διευρύνσεις, και ειδικότερα στην τελευταία διεύρυνση προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη».
Χωρίς αυταρέσκεια
Καταλήγοντας, όμως, ο Πορτογάλος πρόεδρος της Επιτροπής διατυπώνει και μια προειδοποίηση: «Οι πανηγυρισμοί δεν πρέπει να οδηγήσουν σε αυταρέσκεια. Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, καθώς και η υπόλοιπη Ευρώπη, αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις.
Οφείλουν συνεχώς να προσαρμόζονται και να προβαίνουν σε μεταρρυθμίσεις, ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις που επιβάλλει ο 21ος αιώνας και να αποκομίσουν πλήρως τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης».
Ετσι, «αν συνεχίσουν να προοδεύουν κατά τα επόμενα χρόνια όπως το έπραξαν τις τελευταίες δεκαετίες, τότε οι χώρες αυτές -και η Ευρώπη στο σύνολό της- μπορούν πράγματι να ελπίζουν σε ένα πολύ λαμπρό μέλλον».