H εβδομάδα που πέρασε σημαδεύτηκε από δύο κορυφαίες πολιτικές εξελίξεις, που ανεξάρτητα από τις προθέσεις αυτών που τις έθεσαν σε κίνηση, δημιουργούν μια θεαματική αλλαγή στο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα, ενώ προσδίδουν μια ισχυρή δυναμική για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στο απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο της χώρας. Οι δύο αυτές ελπιδοφόρες εξελίξεις έχουν να κάνουν με τις προτάσεις του πρωθυπουργού κ. K. Καραμανλή και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. A. Παπανδρέου για τη συνταγματική μεταρρύθμιση και με την έναρξη του πολιτικού διαλόγου για το ασφαλιστικό, στον οποίο παίρνουν μέρος και τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Υστερα, λοιπόν, από μια μακρά περίοδο πολιτικής έντασης με συγκρουσιακά επεισόδια, ύστερα από υψιπετείς λαϊκίστικες κορώνες, φαίνεται να επικρατεί στην αξιωματική αντιπολίτευση ένα κλίμα νηφαλιότητας, μια συναίσθηση ευθύνης απέναντι στα κρίσιμα προβλήματα του τόπου, γεγονός που μας επιτρέπει να μιλήσουμε για πρόδρομα φαινόμενα πολιτικής συναίνεσης. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι οδεύοντας προς τις δημοτικές εκλογές, η πολιτική οξύτητα θα επανέλθει ίσως και δριμύτερη, αλλά η προσέγγιση των δύο κομμάτων εξουσίας σε ορισμένα μεγάλα θέματα αποτελεί ήδη μια κατάκτηση του πολιτικού μας συστήματος, που κεφαλαιοποιούμενη θα αρχίσει να αποδίδει άμεσα.
Για παράδειγμα, η ταυτότης των θέσεων των κ. Καραμανλή και Παπανδρέου για την ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων σημαίνει με απλά λόγια ότι η κ. Μαριέττα Γιαννάκου έχει από τώρα τη δυνατότητα να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές που θα εκσυγχρονίσουν την ανώτατη παιδεία, θα ενισχύσουν την αυτονομία των πανεπιστημίων και θα συνδέσουν γενικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα με τις ανάγκες της οικονομίας, ώστε να έχουμε πτυχιούχους που θα στηρίζουν την πρόοδο και όχι στρατιές ανέργων. Αλλά και πέραν της παιδείας, τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και κ. Παπανδρέου επικέντρωσαν τις προτάσεις τους στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης, προκειμένου να επιταχυνθεί η οικονομική ανάπτυξη. O διάλογος που θα ανοίξει ανάμεσα στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ πιστεύω ότι θα αναδείξει και άλλες συμπτώσεις απόψεων, αποκαλύπτοντας έτσι ότι τα δύο κόμματα εξουσίας δεν έχουν ιδεολογικές διαφορές.
Το ίδιο σημαντική, αλλά και αποδοτική για τη χώρα, είναι η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχει στον πολιτικό διάλογο για τον προσδιορισμό των μεγεθών του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να υπάρχουν στη δεύτερη τετραετία ασφαλή δεδομένα για να γίνουν οι αλλαγές που θα το καταστήσουν δικαιότερο και προπαντός βιώσιμο. Παρά τις ισχυρές αντιδράσεις των βουλευτών που επηρεάζονται από τις δυνάμεις της διαπλοκής, ο κ. Γ. A. Παπανδρέου αποφάσισε τη συμμετοχή στον πολιτικό διάλογο, αφού προηγούμενα υπέβαλε τις δικές του προτάσεις για το ασφαλιστικό. O υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης χαρακτήρισε γενικά ως θετικές τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας, πάντως, ότι εκείνο που έχει μείζονα σημασία δεν είναι οι καλές προτάσεις, αλλά η εξεύρεση των αναγκαίων πόρων.
Βέβαια, το KKE και ο Συνασπισμός δεν μετέχουν στον διάλογο (αν και ο κ. N. Κωνσταντόπουλος ετάχθη υπέρ της συμμετοχής), αλλά πιστεύω ότι τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν τη δύναμη και την επιρροή να προσδώσουν στον διάλογο (εφόσον βέβαια διεξαχθεί με καλή θέληση) το κοινωνικό εύρος που μπορεί να εγγυηθεί και να νομιμοποιήσει τις αλλαγές που θα συμφωνηθούν.
Προς τη συναινετική κατεύθυνση έχει συμβάλει τα μέγιστα ο κ. Γ. Αλογοσκούφης με τις προτάσεις του να τεθεί επικεφαλής της Επιτροπής, που θα μελετήσει το πρόβλημα και θα αναθέσει τις αναλογιστικές μελέτες, ένα πρόσωπο ευρέως αποδεκτό, όπως ο πρόεδρος της OKE κ. Νικ. Αναλυτής και να μετέχει στην Επιτροπή και ο σύμβουλος για ασφαλιστικά θέματα του πρώην πρωθυπουργού κ. K. Σημίτη, ο κ. Πλάτων Τήνιος. Θα πρότεινα στον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών να κάνει ένα ακόμη γενναίο βήμα. Να προσκαλέσει στην Επιτροπή τον πρώην υπουργό Εργασίας κ. Τάσο Γιαννίτση που είχε το 2002 το θάρρος για μια γενναία μεταρρύθμιση, αλλά προδόθηκε από τον πρωθυπουργό του και τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση. Οι γνώσεις του και οι εμπειρίες του θα ήταν πολύτιμες.