Πολλά και κρίσιμα είναι τα ερωτήματα για το τι πραγματικά συνέβη στη θαλάσσια περιοχή νοτιοανατολικά της Καρπάθου. Εμπειροι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας σημειώνουν ότι όταν κατά τη διάρκεια μιας εμπλοκής δύο μαχητικά συγκρούονται από λάθος στον αέρα είναι απίθανο να προλάβουν οι χειριστές να χρησιμοποιήσουν επιτυχώς το σύστημα εκτόξευσης. Σύμφωνα με την άποψή τους, το γεγονός πως ο Τούρκος χειριστής είναι σώος, σημαίνει ότι εγκατέλειψε το αεροσκάφος ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση. Οπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές, το πιθανότερο είναι ότι ο Τούρκος πιλότος πραγματοποίησε άκρως επικίνδυνο επιθετικό ελιγμό, με σκοπό την κατάρριψη του ελληνικού αεροσκάφους χωρίς τη χρήση πυρών. Τέτοιοι ελιγμοί έχουν καταγραφεί επανειλημμένως.
Η Αθήνα αντέδρασε χαμηλότονα. Ηταν εμφανής η αγωνία της να μην υπάρξουν πολιτικές παρενέργειες και πολύ περισσότερο ένταση στο στρατιωτικό επίπεδο. Χαμηλότονη ήταν και η αντίδραση της Αγκυρας, η οποία, όμως, έσπευσε να επιρρίψει ευθύνη στην ελληνική πρακτική να αναγνωρίζονται μαχητικά, τα οποία δεν δίνουν στοιχεία πτήσης εντός του FIR Αθηνών και πολύ περισσότερο παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο.
Στην ελληνική όχθη, ήταν διάχυτος ο φόβος για το ενδεχόμενο η σύγκρουση των δύο μαχητικών να εξελιχθεί σ’ ένα ευρύτερο θερμό επεισόδιο. Τόσο στην επίσημη αντίδραση όσο και στην κάλυψη του γεγονότος από τα ΜΜΕ ήταν εξόφθαλμη η ανακούφιση για την εκτόνωση. Ισως γι’ αυτό και η κυβέρνηση απέφυγε να καταγγείλει την επιθετική και επικίνδυνη πρακτική της Αγκυρας, που οδήγησε και στην -κατά πάσα πιθανότητα- απώλεια του πιλότου. Ολα αυτά είναι ενδεικτικά ενός κυρίαρχου κλίματος, το οποίο επικαθορίζει και τις πολιτικές επιλογές της Αθήνας.
Στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες να οδηγηθούμε σε ευρύτερο θερμό επεισόδιο ήταν εξ αρχής αμελητέες. Η τουρκική ηγεσία καλλιεργεί την ένταση για πολιτικούς λόγους, αλλά κλιμακώνει και ωθεί τα πράγματα στο «κόκκινο» μόνο όταν το έχει σχεδιάσει. Δεν αντιδρά τυχοδιωκτικά. Εξ ου και σε αντίθεση μ’ αυτό που συνέβη στα Ιμια, στη χθεσινή περίπτωση τόσο οι δύο αρχηγοί των γενικών επιτελείων όσο και οι δύο υπουργοί Εξωτερικών δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου να συμφωνήσουν πως δεν θα υπάρξει συνέχεια.
Κατά μία έννοια, το χθεσινό επεισόδιο είναι η στατιστική απόρροια των σχεδόν καθημερινών εικονικών αερομαχιών, τις οποίες προκαλεί η παράβαση του FIR Αθηνών και η παραβίαση του εθνικού εναερίου χώρου εκ μέρους των τουρκικών μαχητικών. Η επιτυχής χρήση από τον Τούρκο πιλότο του μηχανισμού εκτόξευσης έφερε επί τάπητος και το ζήτημα της αρμοδιότητας για την έρευνα και διάσωση.
Η πάγια θέση της Αθήνας είναι ότι την ευθύνη για την έρευνα και διάσωση στο FIR Αθηνών την έχει το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού του Πειραιά. Η πικρή αλήθεια είναι ότι από τον Οκτώβριο 2004 η ελληνική θέση έχει διολισθήσει κατά τρόπο που προκαλεί βλάβη στα εθνικά συμφέροντα. Τότε, σε διάσκεψη του ICAO, ο υπουργός Μεταφορών Μ. Λιάπης είχε δεχθεί (χωρίς να υπάρξει αντίδραση από τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμυνας) την τροποποίηση του ΑΝΝΕΧ 12, που αφορά την έρευνα και διάσωση για αεροπορικά ατυχήματα.
Με την εν λόγω τροποποίηση, ουσιαστικά καταργήθηκε η ρητή αναφορά πως η Ελλάδα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα για την έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο. Η υποχωρητικότητα διευκολύνει την επεκτατική πολιτική της Αγκυρας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τούρκος πιλότος παρεδόθη σε τουρκικό ελικόπτερο. Το γεγονός αποτελεί μία μικρή, αλλά όχι ασήμαντη διπλωματική ήττα στα σημεία για την Αθήνα.