Εκτακτη επίσκεψη στην Αγκυρα και μάλιστα με έντονη αμερικανική παρότρυνση θα πραγματοποιήσει την ερχόμενη Τρίτη ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χουπ Σέφερ, συνοδευόμενος και από τον «υπουργό Εξωτερικών» της Ευρωπαϊκής Ενωσης Χαβιέ Σολάνα. Ο ένας λόγος είναι το πολύ σοβαρό αδιέξοδο, που με ευθύνη της Αγκυρας έχει προκύψει στις προσπάθειες του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης να συνεργαστούν, σύμφωνα με το σχέδιο Αχτισάαρι, για την επιβολή της τάξης στο Κόσοβο μετά την αναμενόμενη ανεξαρτητοποίησή του. Ο άλλος λόγος, είναι βέβαια, το μέγα θέμα του Βορείου Ιράκ.
Το σχέδιο Αχτισάαρι προβλέπει ότι στο νέο καθεστώς το ΝΑΤΟ θα αναλάβει την ευθύνη της εξωτερικής ασφάλειας του Κοσόβου και η Ε.Ε. την ευθύνη της εσωτερικής ασφάλειας. Ομως, η Τουρκία, επικαλούμενη τη δική της ερμηνεία στη συμφωνία «Μπερλίν πλας», που ρυθμίζει τις σχέσεις των δύο Οργανισμών, μπλοκάρει εδώ και πολύ καιρό κάθε κοινή τους δράση υποστηρίζοντας την άποψη ότι η Κύπρος, που δεν μετέχει και στους δύο οργανισμούς, δεν μπορεί να είναι παρούσα στις κοινές συζητήσεις και δράσεις. Ετσι, πάρα πολλά έχουν μείνει πίσω, αν και μέχρι τώρα καταβάλλονται συστηματικές προσπάθειες οι όποιες κοινές ενέργειες να προχωρούν παράλληλα παρακάμπτοντας την τουρκική στάση. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η Αγκυρα δέχεται πολύ ισχυρές πιέσεις, ακόμα και από την αμερικανική πλευρά, αν όχι κυρίως από αυτήν, για να εγκαταλείψει αυτή τη θέση, στην οποία πάντως εξακολουθεί να παραμένει αμετακίνητη και γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία η «επιστράτευση» του επιπέδου κορυφής των δύο Οργανισμών.
Φυσικά, από την «ατζέντα» μιας τέτοιας συνάντησης δεν θα λείψουν και οι πολύ σοβαρές συζητήσεις για τα τουρκικά σχέδια εισβολής στο Βόρειο Ιράκ, για τα οποία η Αγκυρα πρακτικά έχει ήδη επισήμως ενημερώσει το ΝΑΤΟ, η θέση του οποίου είναι εντελώς αρνητική σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι δύο αξιωματούχοι αναμένεται να ασκήσουν ισχυρότατες πιέσεις στην Αγκυρα για την αποφυγή αυτής της εξέλιξης.
Εν τω μεταξύ, την ερχόμενη Πέμπτη, πραγματοποιείται στην έδρα της Συμμαχίας στις Βρυξέλλες μια πολύ σημαντική διυπουργική σύνοδος Αμύνης της Συμμαχίας. Εκεί, οι υπουργοί Αμύνης της «παλαιάς Ευρώπης», μεταξύ των οποίων και ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης, θα επιχειρήσουν από κοινού να αποφύγουν τις αμερικανικές πιέσεις για την αντιπυραυλική ασπίδα. Το θέμα απασχολεί τους Αμερικανούς πάρα πολύ σοβαρά, γι’ αυτό και στις Βρυξέλλες γίνονται πλέον εντατικές άτυπες συναντήσεις εργασίας σε καθημερινή βάση.
Εκείνο όμως που δυσκολεύει τα πράγματα στη Νοτιοανατολική πτέρυγα, είναι ότι χώρες όπως η Βουλγαρία, αλλά και η Τουρκία, παρά τη γενικότερη κρίση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, αντιμετωπίζουν θετικότερα το θέμα της «ασπίδας» από τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ετσι, για την Ελλάδα, η ισορροπία καθίσταται ιδιαίτερη σε περίπτωση που οι όμορες χώρες προχωρήσουν στην «ένταξή» τους στο σχέδιο. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι και από τις λίγες χώρες που διαθέτουν και κάποια από τα συστήματα που μπορεί να αναπτυχθούν στο πλαίσιο της «ασπίδας».
Ομως, για την Ελλάδα διαφαίνεται τώρα μια πολύ ενδιαφέρουσα «λύση» αυτού του «προβλήματος», καθώς εκείνο που αναμένεται να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση το ερχόμενο διάστημα, είναι η αμυντική διάσταση του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη που θα δημιουργήσει εντελώς νέες ανάγκες ασφαλείας στη Θράκη, οι οποίες, ειδικά μετά τη ρωσική πρόταση για το Αζερμπαϊτζάν, θα ήταν δυνατόν να καταστούν «συμβατές» με εκείνες της «ασπίδας». Ετσι, με «μία κίνηση», η Αθήνα αφενός θα μπορούσε να μετριάσει τις αμερικανικές πιέσεις εναντίον του αγωγού ενώ την ίδια στιγμή θα ικανοποιεί και το αμερικανικό αίτημα για συμμετοχή στην «ασπίδα», αφετέρου, θα προστατεύει τον αγωγό πλέον πολύ αποτελεσματικά, όπως άλλωστε και την ίδια τη Θράκη.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις τα νέα αυτά δεδομένα δίνουν στην Ελλάδα μεγάλη δυνατότητα συνθετικών κινήσεων και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές οι επαφές που θα έχει την ερχόμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας. Επιπλέον πρέπει να επισημανθεί και το γεγονός ότι τη Δευτέρα ο κ. Μεϊμαράκης θα συναντηθεί με τον κ. Νίκολας Μπερνς κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, μετά από αίτημα του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών, ο οποίος, ύστερα από πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, διετέλεσε και πρέσβης της χώρας του στο ΝΑΤΟ.