Τα δύο περίπου χρόνια που η Ελλάδα τελούσε υπό το καθεστώς της κοινοτικής επιτήρησης έκανε σημαντικά βήματα προόδου στον χώρο των δημόσιων οικονομικών. Βεβαίως, δεν έλυσε ούτε το πρόβλημα του δυσβάσταχτου δημόσιου χρέους ούτε εξάλειψε τα ετήσια ελλείμματα του προϋπολογισμού. Οπως παραδέχθηκε προχθές ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης το μεγάλο δημόσιο χρέος είναι από τα πιο δύσκολα διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας. Οπως είπε, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει σε σχέση με το ΑΕΠ, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά δημόσιου χρέους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην Ευρωζώνη. Μετά την Ιταλία, έχουμε το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ευρωζώνη.
Παρά την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων, τα οποία δεν ελύθησαν βέβαια, η επιτήρηση μάς βοήθησε να νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά. Διότι προστάτευσε το υπουργείο Οικονομικών από τις αφόρητες πιέσεις του κομματικού κράτους, το οποίο απαιτεί ως γνωστόν όλο και μεγαλύτερες δημόσιες δαπάνες για προσλήψεις, έργα βιτρίνας κ. λπ. Με την κάλυψη του πρωθυπουργού, το οικονομικό επιτελείο εφάρμοσε μια αυστηρή πολιτική περιορισμού των δημόσιων δαπανών και προώθησε τις αποκρατικοποιήσεις (τα έσοδα από τις οποίες, ως γνωστόν, πηγαίνουν για μείωση του δημόσιου χρέους με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος από 108,5% του ΑΕΠ το 2004 να πέσει στο 100,4% φέτος και το δημοσιονομικό έλλειμμα από 7,9% του ΑΕΠ το 2004 στο 2,4% το 2007.
Τώρα που βγήκαμε από την κοινοτική επιτήρηση, πολλοί αναλυτές φοβούνται ότι με την προοπτική και των εκλογών η δημοσιονομική πολιτική θα χαλαρώσει. Υπάρχει όντως αυτή η απειλή, αλλά νομίζω ότι και πάλι η Ευρωπαϊκή Ενωση και ειδικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρακολουθώντας άγρυπνα τις εξελίξεις της οικονομίας θα παρέμβουν στηρίζοντας το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, το οποίο επιμένει ότι παρά την πρόοδο, τα προβλήματα παραμένουν και συνεπώς, δεν δικαιολογείται κανείς εφησυχασμός ούτε πρέπει να γίνει ανεκτή οιαδήποτε χαλάρωση.
Προχθές ακόμη ο αρμόδιος επίτροπος κ. Χοακίν Αλμούνια αναφερόμενος στην καλή πορεία των δημόσιων οικονομικών στη χώρα μας, προειδοποίησε ότι «παρά ταύτα η Ελλάδα είναι μία από τις έξι χώρες της Ενωσης που βρίσκεται σε θέση υψηλού κινδύνου»! Και συνέδεσε τους κινδύνους αυτούς με την επιβάρυνση που θα υποστούν τα δημόσια οικονομικά από το ασφαλιστικό μας σύστημα. Οπως είπε ο κ. επίτροπος: «Πρέπει να γίνει μεταρρύθμιση του συστήματος συνταξιοδότησης και του συστήματος κοινωνικής προστασίας, έτσι ώστε να βελτιωθεί η ικανότητα βιωσιμότητάς του, τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, και να πηγαίνει πέρα από τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος».
Το παρήγορο είναι ότι την ίδια εκτίμηση κάνει και η ηγεσία του οικονομικού επιτελείου στη χώρα μας. Πράγματι, προχθές ο κ. Γ. Αλογοσκούφης δήλωσε ότι «ένα αντικειμενικό στοιχείο είναι ότι το ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης έχει από τους μεγαλύτερους κινδύνους σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Διότι, η γήρανση του πληθυσμού στην Ελλάδα είναι πολύ σοβαρότερη ως πρόβλημα από ό,τι στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Υπάρχουν, λοιπόν, και από το εξωτερικό αλλά και από το εσωτερικό εγγυήσεις ότι δεν θα χαλαρώσει η οικονομική πολιτική, αλλά αντίθετα θα δυναμώσει με την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών στη δεύτερη τετραετία.