Χρειάζεται πολλή ανάλυση για να πεις αν και τι μπορεί να παίζεται στο αποψινό ντιμπέιτ. Αρκεί όμως μια λέξη για να πεις τι μάλλον δεν παίζεται, μα είναι η πιο κρίσιμη: οι εκλογές.
Οπως όλα δείχνουν, η τηλεοπτική αναμέτρηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με γύρω τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων -γιατί περί αυτού πρόκειται- μάλλον δεν θα κάνει τις εκλογές πιο αμφίρροπες.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ρητορική δεινότητα των δύο αρχηγών δεν είναι συγκρίσιμη. Ακόμα και οι φοβερές πυρκαγιές δεν αλλάζουν το γεγονός ότι στον λόγο ο Κ. Καραμανλής παίζει στο γήπεδό του, σε αντίθεση με τον Γ. Παπανδρέου που, για μια σειρά από αιτίες, παίζει εκτός έδρας, με το αποτέλεσμα συχνά να τον αδικεί πολύ – κι αυτό δεν απασχόλησε όσο έπρεπε τη Χαριλάου Τρικούπη.
Γιατί ενώ το «πλεονέκτημα» και το «μειονέκτημα» του λόγου μπορεί να μη σημαίνουν και πολλά επί της πολιτικής ουσίας, σημαίνουν ίσως τα πάντα για μια αναμέτρηση στη Βουλή, ή, κυρίως, μπροστά στις κάμερες, που, με τη σειρά της, παίζει κεντρικό ρόλο. Και από εκεί είναι που αυτό το «συν» κι αυτό το «πλην» αποκτούν τη σημασία τους.
Ετσι, οι περιορισμοί του ντιμπέιτ ευνοούν τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, γιατί τον προφυλάσσουν από μια επικίνδυνη λεκτική «μετωπική» σύγκρουση. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά: ακριβώς επειδή στο λόγο «ο πήχυς» για τον Γ. Παπανδρέου είναι χαμηλά, αν καταφέρει να κάνει την έκπληξη, αυτή θα έχει σημασία.