«Δεν καταλαβαίνουμε τι εξυπηρετεί το exit poll. Δεν θέλουμε να μάθουμε τα αποτελέσματα νωρίτερα. Δεν συμφωνούμε να έχουν κάποιοι εκτιμήσεις του εκλογικού αποτελέσματος ενώ ακόμα διαρκεί η ψηφοφορία». Με αυτές τις φράσεις προλόγιζε το κάλεσμά της προς τους νέους ψηφοφόρους η Πρωτοβουλία «Πες όχι στο exit poll», μια ιδέα που διακινούνταν μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων και μπλογκ και κέρδιζε συνεχώς έδαφος τις τελευταίες ημέρες πριν από τις εκλογές. Εως αργά χθες, βέβαια, όλα έδειχναν ότι δεν είχε επιτύχει τον στόχο της…
Οι εμπνευστές της περίεργης αυτής καμπάνιας κατά των δημοσκοπήσεων είχαν πάει και ένα βήμα παρακάτω: «Λέμε όχι στο exit poll ή, εναλλακτικά, κάνουμε πλάκα μαζί του με τους παρακάτω τρόπους: α) Ζητάμε να πληρωθούμε για να πάρουμε μέρος (όσα νομίζει ο καθένας). β) Δηλώνουμε ότι ψηφίσαμε κάτι άλλο (το πιο αστείο κόμμα, το πιο «ερωτικό», αυτό που δεν θα βγει ποτέ κ.λπ.)». Ο στόχος ξεκάθαρος: να έρθουν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και τα κανάλια σε… απόγνωση και φυσικά να σταλεί στους πολιτικούς το μήνυμα ότι θα πρέπει να πάψουν να κυβερνούν και να πολιτεύονται με βάση αποτελέσματα δημοσκοπήσεων.
Υπήρχαν βέβαια και άλλοι λόγοι που τροφοδότησαν τη συγκεκριμένη καμπάνια. «Με εκνευρίζουν πάρα πολύ τα exit polls», γράφει χαριτολογώντας στο μπλογκ του ο zelig. «Εχουν αφαιρέσει κάθε γοητεία από τη διαδικασία των εκλογών. Παλιά, το πράγμα είχε ένα τελετουργικό: ξυπνούσες, έβγαινες από το σπίτι, πήγαινες να ψηφίσεις, τσίμπαγες τις κυριακάτικες εφημερίδες καθ’ οδόν, πήγαινες μετά για καφέ να σκεφτείς τι έκανες και μόλις έκλειναν οι κάλπες, άνοιγες την τηλεόραση. Μαζεύονταν στο σπίτι οι φίλοι, γινόταν χαβαλές, μετρούσατε μονοεδρικές και τελικά σε έβρισκε το χάραμα με τα μάτια κόκκινα να περιμένεις να φτάσει στο 70% η καταμέτρηση της Β΄ Αθηνών, έχοντας στο μεταξύ σιχαθεί τη ζωή σου. Αυτό ήταν εκλογές».