Αχ, αν ήξερα την απάντηση δεν θα περίμενα να μου τη βγάλετε με το τσιγκέλι, θα τη διαλαλούσα ούρμπι ετ όρμπι. Το μεγάλο πρόβλημα είναι, νομίζω, ότι τίποτα σοβαρό δεν διακυβεύεται στην Ελλάδα: εφόσον τα δοχεία της οικονομίας συγκοινωνούν, το επίπεδο μισθών της Κίνας και της Ινδίας δεν μπορεί να μην μας επηρεάζει· καλά είναι τα φτηνά μπλουζάκια, αλλά η σύνδεση των οικονομιών είναι αμφίδρομη, αλίμονο, μαζίτους έρχονται και οι χαμηλοί μισθοί.
Αλλά εμείς δεν θέλουμε να δούμε ούτε και τα μικρά που διακυβεύονται εδώ· και δεν εθελοτυφλούν μονάχα τα δύο κόμματα που διεκδικούν την εξουσία (στη συνείδησή τους κρύβεται η σκέψη «καλύτερα να βγω εγώ, γι’ αυτό ας πω και κάποια ψέματα»), παρά εθελοτυφλεί και η Αριστερά, αυτή μάλιστα που δηλώνει πως δεν θέλει να κοιμάται στις δάφνες των επικών αγώνων πατεράδων και παππούδων. Αλλά, φίλοι του Συνασπισμού που με υποχρεώσατε να ψηφίσω τον Σύριζα, αν δεν κάνουμε εμείς την «ταξική ανάλυση», όλη η Ευρώπη (φυσικά και η Βόρεια Αμερική και η Αυστραλία) εισπράττει υπεραξία από την Αφρική, την Ασία κ.λπ., και αυτή η υπεραξία στηρίζει ένα μέρος των όσων έχουν κερδίσει οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι – τότε πώς, με ποια εργαλεία θα αναλύσουμε την πραγματικότητα;
«Καλά, άσε τα μεγάλα λόγια και μην αποφεύγουμε τα μικρά: τι παίζεται;». Ενα άλλο τοπίο· σωστό σύνθημα. Ισως αν τα δύο μεγάλα κόμματα δεν κερδίσουν την τελευταία στιγμή τα χαμένα (το σημείωμα γράφεται Πέμπτη βράδυ) να βγούμε κερδισμένοι όλοι. Το ευκταίο θα ήταν να αναγκαστούν να συγκυβερνήσουν, μήπως και ανέβει το πολιτικό μας επίπεδο.
Δεν θα γίνει· ίσως όμως να καταλάβουμε πως αν δεν ταχτοποιήσουμε τα λίγα που μπορούμε (γενναία μείωση στρατιωτικών δαπανών, το ασφαλιστικό, που ο ένας το φορτώνει στην πλάτη του άλλου, παρόλο που ζούμε -ευτυχώς- περισσότερο από την προηγούμενη γενιά· το εκπαιδευτικό, που δεν βλέπουμε το χάλι της μέσης παιδείας και την κακοδαιμονία των «φτηνών πανεπιστημίων») θα χάσουμε κάθε έλεγχο της κατάστασης και σε λίγο όλα θα τα έχει αναλάβει μια ανεξέλεγκτη αγορά, ενώ εμείς σ’ αυτήν τη μικρή γωνία του πλανήτη θα ξεσηκωνόμαστε μονάχα όταν διαβάζουμε στα σχολικά βιβλία λέξεις και φράσεις που δεν ταιριάζουν με τις ιδεοληψίες μας.
*Ο Αλέξης Πολίτης διδάσκει νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.