Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, μεταβατικός αρχηγός σε μία διαδικασία διαδοχής ή μήπως Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ολες οι ιδιότητες αποδόθηκαν ως επιδιώξεις ή «αντιπαροχές» προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργο Σουφλιά, εξαιτίας της έντονης δραστηριοποίησής του, εδώ κι ένα μήνα, στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ο ίδιος αρνείται με επιμονή τέτοιου είδους σενάρια, υπενθυμίζει τη δημόσια δήλωσή του ότι δεν ενδιαφέρεται για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, ενώ ως προς τα ενδονεοδημοκρατικά, αρκείται στον χαρακτηρισμό ότι είναι ο «Νέστορας» της παράταξης. Ταυτόχρονα, βλέπει τη δημοφιλία του να ανεβαίνει, προηγούμενος όλων των άλλων κυβερνητικών στελεχών, παρά το γεγονός ότι εις ό,τι αφορά τα δημόσια έργα, μάλλον δεν εμπέδωσε τη διαφάνεια που επαγγελλόταν η κυβέρνηση, ενώ έχει μπλοκάρει τη δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος.
«Ράλι» μετά τη ΔΕΘ
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ανέπτυξε έντονη δράση ήδη δύο ημέρες μετά τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, όταν στο Μέγαρο Μαξίμου άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι ο συνήθης περίπατος της ΔΕΘ είχε μεταβληθεί σε στενωπό για τον κ. Κ. Καραμανλή. Καθώς ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα με τις αποκαλύψεις για τις επιχειρηματικές του δράσεις και την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, ο κ. Σουφλιάς αναλαμβάνει να τον πείσει για τη σκοπιμότητα της παραίτησης. Την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου, συναντάται, μακριά από τα φώτα των προβολέων, με τον Κ. Καραμανλή στον Λυκαβηττό και συζητούν διεξοδικά όχι μόνον τη διαχείριση της υπόθεσης Βουλγαράκη (παραιτήθηκε την επομένη) αλλά και τα εφ’ εξής βήματα του κυβερνητικού σχήματος.
Ο κ. Σουφλιάς καθίσταται, τελικά, ο στενότερος -εκτός Μαξίμου- συνομιλητής του κ. Καραμανλή, αφού ο πρωθυπουργός τού αναγνωρίζει και ότι, και στο παρελθόν, εισηγήθηκε την άμεση αλλαγή του εκλογικού νόμου (έγινε εν τέλει τη δεύτερη τετραετία) αλλά και την ταχεία απομάκρυνση του κ. Σάββα Τσιτουρίδη προς αποκλιμάκωση της υπόθεσης των ομολόγων. Και τα δύο έγιναν, αλλά -όπως αναγνωρίζεται- «πολύ αργά». Ο υπουργός πεχωδε αναλαμβάνει τη δημόσια στήριξη των πρωθυπουργικών επιλογών, σε μία περίοδο που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος βάλλεται καθημερινά. Δημοσίως δηλώνει ότι δεν υπάρχει θέμα για τον κ. Θεόδ. Ρουσόπουλο και ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο ανασχηματισμού, έστω κι αν φέρεται να συμμερίζεται την ανάγκη αλλαγής χαρτοφυλακίου για τον εξ απορρήτων συνεργάτη του κ. Καραμανλή. Χαρακτηρίζει «αναγκαία» την αποπομπή του Στ. Δαϊλάκη, ακόμη κι αν θεωρεί ότι η διαχείριση μπορούσε να είναι διαφορετική.
Κοινή λογική
Σε μία περίοδο όπου τα προβλήματα που είχε να διαχειρισθεί το Μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν εξωτερικά αλλά οι ρουκέτες στόχευαν τον δεύτερο όροφο του ίδιου του Μεγάρου, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επεχείρησε να λειτουργήσει εξισορροπιστικά και να αναλάβει τον ρόλο της… κοινής λογικής στο εσωτερικό της κυβέρνησης. «Απέχει πολύ από την αλήθεια η αίσθηση πως ό,τι λέει ο Σουφλιάς γίνεται», τονίζουν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, που σημειώνουν ότι «εκτιμάται πως έχει την πολιτική εμπειρία και την ψυχραιμία να εισηγηθεί χειρισμούς απεγκλωβισμού, σε στιγμές μεγάλης έντασης». Κορυφαίος υπουργός, κοντά στον κ. Καραμανλή, τον χαρακτηρίζει ως «τον πλέον σταθεροποιητικό παράγοντα της κυβέρνησης».
Στο πλαίσιο αυτό, ο Γ. Σουφλιάς προσεγγίστηκε και από κυβερνητικά στελέχη που επιθυμούσαν να μεταφέρουν εισηγήσεις τους προς το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτό λέγεται ότι συνέβη στις περιπτώσεις των κ. Μιχ. Λιάπη και Δημ. Αβραμόπουλου. Την Τετάρτη συναντήθηκε με τον βουλευτή Αρκαδίας Πέτρο Τατούλη, ενώ ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον είχε η συνάντηση της προηγούμενης Πέμπτης μεταξύ Γ. Σουφλιά και Ντόρας Μπακογιάννη, σε κεντρικό εστιατόριο. Προχθές, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ συναντήθηκε και με τον κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο. Και οι δύο πλευρές επέμειναν ότι η συνάντηση είχε αντικείμενο θέματα συναρμοδιότητάς τους. Αναγνώριζαν, πάντως, δίκαιο σε όσους εμφανίζονταν επιφυλακτικοί στην είδηση ότι, μέσα σε αυτό το κλίμα, οι δύο δεν συζήτησαν πολιτικά.