Ακόμη πιο βαθιά στις μπίζνες έχει μπει η Μονή Βατοπεδίου, όπως αποκαλύπτεται μετά την κατάθεση του διαχειριστού του χαρτοφυλακίου της κ. Αθω Κοιρανίδη στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Το καινούργιο στοιχείο που προκύπτει, είναι ότι η Μονή κατέχει διά μεν της Rassadel το 30% της εταιρείας διαχείρισης ακινήτων «Ανθεμιάς», διά δε της δεύτερης κυπριακής εταιρείας επενδύσεων Mateus -από τις αρχές του 2008- και το 30% της μητρικής (holding) εταιρείας Πάπιστα. Πράγμα που σημαίνει ότι σε επίπεδο μετοχών ελέγχει το 51% της «Ανθεμιάς», σε επιβεβαίωση ότι «Μονή κερνάει και Μονή πίνει». Κι όχι μόνον αυτό. Με την αποκάλυψη ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει υπογράψει τρεις ευνοϊκότατες συμβάσεις μισθώσεως για στέγαση υπηρεσιών του στη Βόρειο Ελλάδα (ΥΠΕΕ, ΔΟΥ Καλαμαριάς, ΔΟΥ Νέας Ιωνίας) σε ακίνητα του Ομίλου Πάπιστα, η αντιπολίτευση κάνει λόγο για τριγωνική σχέση Μονής-Πάπιστα-υπουργείου Οικονομικών.
Πρόσωπο-κλειδί στην υπόθεση είχε χαρακτηριστεί ο οικονομικός διαχειριστής της Μονής κ. Αθως Κοιρανίδης, αλλά πέραν των ανωτέρω δεν φώτισε περισσότερο την υπόθεση. Οπως και ο δικηγόρος της Μονής κ. Αλ. Χατζηαλεξάνδρου, αρνήθηκε να δώσει θρησκευτικό όρκο, ενώ το γεγονός ότι όποτε έπινε νερό έκανε το σταυρό του, σχολιάστηκε από τον πρόεδρο της εξεταστικής: «Ελπίζω να μην υποκρίνεστε», του είπε. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι συνολικά επένδυσε τα δύο τελευταία χρόνια 109 εκ. της Μονής (125 κατά την αντιπολίτευση) και από τις δύο επενδυτικές εταιρείες στις οποίες φέρεται ο ίδιος ως ιδιοκτήτης. Είπε ότι τα χρήματα αυτά ήταν όλα από δάνεια που ελάμβανε η Μονή. Μάλιστα το 30% του ομίλου Πάπιστα αγοράστηκε με δάνειο 35 εκ. ευρώ.
Σε ερώτηση γιατί προτιμούσε η Μονή τα δάνεια και όχι τα διαθέσιμα, είπε ότι αυτό υποδείκνυαν όλοι οι σύμβουλοι επενδύσεων εν όψει της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ενώ τα συχνότατα (ανά εβδομάδα) δάνεια και τις ταχύτατες αποπληρωμές τα δικαιολόγησε ως ευκαιρίες για προθεσμιακές καταθέσεις με το καθημερινό «κυνήγι» των επιτοκίων. Οταν όμως ρωτήθηκε πώς εξηγεί το φαινόμενο της εκδόσεως σε μία ημέρα από τη Μονή έξι επιταγών του 1 εκ. ευρώ σε «διαταγή εμού του ιδίου», πήρε αποστάσεις, λέγοντας ότι ο ίδιος διαχειριζόταν το χαρτοφυλάκιο και όχι τα υπόλοιπα οικονομικά του μοναστηριού. Αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη ότι σε σύμβαση με τη Μονή προβλέπεται ότι από τα κέρδη των επενδύσεων το μοναστήρι θα παίρνει το 95% και εκείνος το 5%. Πάντως υποστήριξε πως ο ίδιος ώς τώρα δεν έχει πάρει δεκάρα, γιατί έχουν χαθεί σε επενδύσεις 70 εκ. Παρ’ όλα αυτά, σημείωσε ότι οι επενδύσεις έχουν γίνει σε εταιρείες με υψηλές μερισματικές αποδόσεις (όλες του ομίλου Marfin), γεγονός που εξασφαλίζει την αποπληρωμή των τόκων των δανείων. Αυτό έδωσε εκ νέου το έρεισμα στην αντιπολίτευση να ισχυριστεί ότι αφού συνήθως το ποσοστό αυτό φτάνει το 2%, το υπόλοιπο 3% «μυρίζει μαύρο πολιτικό χρήμα».
«Πολιτικός εγκέφαλος εξωβατοπεδινός» υπήρχε άλλος πριν το 2004, κι άλλος μετά», κατέθεσε από την πλευρά του ο δημοσιογράφος-εκδότης κ. Δ. Ρίζος, αρνούμενος να πει ονόματα: «Εδρασαν με παρεΐστικη αντίληψη και όχι από πλάνη αλλά από παραδρομή έβαλαν την υπογραφή τους κάποιοι υπουργοί». Επανέλαβε τις κατηγορίες του για κεντρικό συντονιστικό ρόλο του κ. Θ. Ρουσόπουλου -ζήτησε μάλιστα να ανοίξουν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί- αλλά δεν απεκάλυψε ποιοι υπουργοί τού το εκμυστηρεύτηκαν. Επέμεινε, τέλος, ότι το «σκάνδαλο» είναι κατά 80% ποινικό, κατά 20% πολιτικό με τους μοναχούς «να λαδώνουν υπηρεσιακούς παράγοντες και γνωμοδοτικά συμβούλια». Διχασμένα παρουσίασε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη Βόρειο Ελλάδα ο δημοσιογράφος κ. Χ. Τελλίδης, σημειώνοντας ότι το καλοκαίρι του 2008, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του ΠΑΣΟΚ στη Χαλκιδική και στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν έκανε ούτε καν δήλωση συμπαράστασης στους φορείς που τον επισκέφθηκαν.