Σηκώνει την κουρτίνα των κομματικών ταμείων και αποκαλύπτει πως οι μεγάλοι χρηματοδότες των κομμάτων παίζουν πάντα σε διπλό «ταμπλό». Ο συνήγορος του κ. Θ. Τσουκάτου, αμέσως μετά την απολογία του, μιλάει στην «Κ» για διπλά βιβλία, για εικονικές εγγραφές και για τους μεγάλους χρηματοδότες που πάντα πληρώνουν και τα δύο κόμματα με έναν όρο: Την ανωνυμία και τη διακριτικότητα. Ο κ. Διον. Γκούσκος απαντάει στο ΠΑΣΟΚ και για πρώτη φορά αποκαλύπτει γιατί ο άλλοτε πανίσχυρος στρατηγός του αποφάσισε να σπάσει τον νόμο της κομματικής σιωπής. Πιστεύει πως η υπόθεση της Siemens πρέπει να φθάσει ώς το τέλος. Ακόμα και «αν δοκιμαστούν προσωπικές ζωές, ακόμα και αν τραυματιστούν καίρια τα δύο κόμματα εξουσίας».
– Το ΠΑΣΟΚ επιμένει και μετά την απολογία Τσουκάτου. Εδωσε στη δημοσιότητα και τον ισολογισμό της χρονιάς εκείνης. Το ποσό του ενός εκατ. μάρκων δεν φαίνεται πουθενά. Τι λέτε;
– Το χαρτί αυτό συντάχθηκε τότε, αλλά χρησιμοποιείται σήμερα. Και καταδεικνύει τούτο: Οι εγγραφές ήταν εικονικές, τυχαίες και ανώνυμες. Δεν υπήρχε δηλαδή σοβαρή λογιστική παρακολούθηση του ταμείου. Νέα πολιτική δεν γίνεται με παλιά χαρτιά. Ούτε στιγματίζεται, έτσι, ένας άνθρωπος.
– Ποσά της τάξεως του ενός εκατ. μάρκων ή 150 εκατ. δραχμών, που υποστηρίζει ότι κατέθεσε ο Τσουκάτος, είναι από τα μεγάλα ποσά που «πέφτουν» σε ένα κομματικό ταμείο;
– Το ποσό των 150 εκατομμυρίων, μιλάμε για το 1999, θα σας έλεγα ότι μάλλον μεσαίο ήταν και βέβαια διόλου ασύνηθες.
– Δεν θα όφειλε να ήταν περασμένο στον ισολογισμό του κόμματος;
– Κοιτάξτε. Αλλο τα επίσημα βιβλία και άλλο η πραγματικότητα του κομματικού ταμείου. Ανέκαθεν τα κόμματα εξουσίας κατέφευγαν σε μεγάλους χρηματοδότες για τις προεκλογικές τους ανάγκες, με τον όρο της ανωνυμίας και της διακριτικότητας. Οι ανάγκες τους δεν μπορούν να καλυφθούν ούτε από τις εισφορές των μελών ούτε από την κρατική επιχορήγηση.
– Οταν λέτε για κόμματα εξουσίας, προφανώς, μιλάτε όχι μόνον για το ΠΑΣΟΚ.
– Κατά κανόνα οι μεγάλοι χρηματοδότες παίζουν σε διπλό ταμπλό. Με όποιο κόμμα έλθει στην εξουσία θέλουν να είναι κερδισμένοι και προφανώς η διακριτικότητα για την οποία μίλησε ο πελάτης μου, με το υπόμνημά του στον ανακριτή, ευνοεί το διπλό παιχνίδι. Το κίνητρό τους βέβαια δεν είναι η πολιτική ιδεολογία. Αλλά και οι λίγοι σοβαροί που χρηματοδοτούν με πολιτική άποψη δεν θέλουν να επηρεάζονται οι δουλειές τους. Ετσι, η ανωνυμία είναι δεδομένη και προϋπόθεση που πάντοτε τηρείται.
– Ξέρετε, ο μέσος πολίτης διαισθάνεται, έστω και αν δεν γνωρίζει όσα ο Θ. Τσουκάτος, πως οι νόμιμες χρηματοδοτήσεις για τα κόμματα δεν αρκούν. Τι γίνεται όμως όταν πληροφορείται όλα αυτά από έναν άνθρωπο που ξέρει το σύστημα εκ των έσω;
– Η κρούστα που είχε δημιουργηθεί πάνω σε μείζονα ζητήματα της πολιτικής έσπασε με πάταγο, από την υπόθεση της Siemens και τώρα ο καθένας βλέπει καθαρά την ασχήμια που βρίσκεται από κάτω. Η υποκρισία, η σύγχυση και τα καθιερωμένα ψεύδη αποδεικνύονται διαχρονικές όψεις του κομματικού μας γίγνεσθαι. Ομως, η αλήθεια ίσως να είναι και λυτρωτική.
Το δίλημμα
– Στο ΠΑΣΟΚ και όχι μόνον η τακτική του Θ. Τσουκάτου έχει ενοχλήσει. Πολλοί λένε ότι είχε καθήκον εχεμύθειας και όφειλε να τηρήσει τον νόμο της σιωπής.
– Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο της Siemens, ο Θ. Τσουκάτος κλήθηκε να απαντήσει σε ένα τραγικό δίλημμα που σπάνια βάζει η ζωή. ΄Η θα έβλαπτε το κόμμα του, με την αποκάλυψη των γεγονότων, ή θα σημαδευόταν εσαεί ως κλέφτης. Δεν είναι εύκολο από μακριά να ασκεί κανείς κριτική.
– Ο κ. Θ. Τσουκάτος είπε πως δεν ήταν μόνος στην επιτροπή των προεκλογικών δαπανών, αλλά μόνος ανέλαβε την ευθύνη. Μήπως εδώ τηρήθηκε ο νόμος της σιωπής;
– Από την αρχή η χάραξη της στρατηγικής για την υπόθεση είχε ως προϋπόθεση να μην εκτεθεί κανένας και να μην περάσει άλλος αυτά που περνάει ο ίδιος ο Τσουκάτος, που, εκτός από τη δικαστική του περιπέτεια, έχει ήδη στοχοποιηθεί από τρομοκρατικές οργανώσεις. Τούτο δεν έχει να κάνει με τον νόμο της σιωπής, αλλά με την ευπρέπεια και τη γενναιότητα που οφείλει να διακρίνει τους δημόσιους άνδρες.