Ο νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν είχε πει ότι αν βάλεις ένα κράτος υπεύθυνο για την έρημο Σαχάρα, σε πέντε χρόνια θα υπάρχει έλλειψη άμμου! Αυτό ισχύει και για το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο υποτίθεται έχει τη μεγαλύτερη ακίνητη περιουσία στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορεί να την αξιοποιήσει διότι δεν γνωρίζει ποια είναι ακριβώς.
Το υπ. Οικονομικών έχει ζητήσει από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) να προχωρήσει στην καταγραφή της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ώστε να υπάρξει τον Ιούνιο μία λίστα με περίπου 10 – 15 ακίνητα προς αξιοποίηση. Αλλη μία λίστα αναμένεται τον Δεκέμβριο. Το Ελληνικό θα προχωρήσει μέσω του fast track. Σε αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ενταχθούν το γκολφ της Γλυφάδας, οι αθλητικές εγκαταστάσεις και η μαρίνα του Αγίου Κοσμά.
Παράλληλα, το υπ. Οικονομικών προχωρεί στην αξιοποίηση των κληροδοτημάτων, των οποίων η αξία υπολογίζεται σε 10 δισ. ευρώ. Ακόμη, εξετάζεται το σενάριο να χρησιμοποιηθούν κρατικά ακίνητα, τα οποία θα αποτελέσουν εγγύηση για δανεισμό του κράτους με στόχο την επαναγορά χρέους. Τέλος, στα αναμενόμενα έσοδα εντάσσονται οι πιθανές εκποιήσεις ή άλλου είδους αξιοποιήσεις ακινήτων από κατασχέσεις φοροφυγάδων. Ηδη έχουν εντοπιστεί μεγαλοοφειλέτες με ληξιπρόθεσμες οφειλές, αλλά με ακίνητη περιουσία άνω των 280 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τη Eurobank Equities, τα προς αξιοποίηση ακίνητα του Δημοσίου μπορούν να προσελκύσουν επενδύσεις ύψους 7 δισ. ευρώ τα επόμενα πέντε χρόνια. Ο πρόεδρος της Eurobank Equities κ. Κώστας Μητρόπουλος επισημαίνει στην «Κ» ότι είναι αδύνατο να επιτευχθεί ο στόχος των 50 δισ. ευρώ με πώληση ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Εξάλλου, τα «ώριμα» ακίνητα υπολογίζεται ότι είναι αξίας 1-2 δισ. ευρώ. Η λύση βρίσκεται στην αξιοποίηση της περιουσίας με στόχο τη δημιουργία μόνιμης προσόδου και ανάπτυξης. Ο κ. Μητρόπουλος διευκρινίζει ότι από τα 66 δισ. ευρώ, που υπολόγισε η Eurobank ότι μπορεί να επενδυθούν στην ελληνική οικονομία την προσεχή πενταετία, θα δημιουργηθούν οφέλη 25 δισ., τα οποία μπορούν, για παράδειγμα, να μειώσουν το χρέος, τα ελλείμματα κ.λπ.
Ας δούμε τι έχει και τι δεν έχει το κράτος:
71.000 ακίνητα εκτιμώμενης αξίας 272 δισεκατομυρίων ευρώ. Τα 16.154 από αυτά είναι άγνωστα, αλλά παρ’ όλα αυτά κοστολογούνται… 59 δισεκατομμύρια ευρώ! Η ΚΕΔ γνωρίζει ότι έχει, για παράδειγμα, ένα ακίνητο σε μία περιοχή, αλλά δεν γνωρίζει τη νομική κατάσταση του ακινήτου ή τα ακριβή γεωγραφικά του στοιχεία. Πρέπει να αφαιρεθούν επίσης 35.819 που είναι καταπατημένα, «ειδικής φύσης» ή έχουν διάφορα νομικά προβλήματα (αξία περίπου 80 δισ.) Τώρα, πρέπει να αφαιρεθούν τα ήδη μισθωμένα ή παραχωρημένα ακίνητα (9.527).
Απέμειναν 9.563 που είναι ελεύθερα προς αξιοποίηση. Η συνολική αξία τους εκτιμάται σε 49,4 δισ. ευρώ. Ομως, από αυτά θα πρέπει να αφαιρεθούν όσα δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, να πουληθούν κ. λπ., όπως είναι τα νησιά, οι παραλίες, οι αιγιαλοί, οι κοινόχρηστοι χώροι, τα δάση, τα βουνά κ.λπ.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι απομένει. Δυστυχώς εδώ τελειώνουν οι… αριθμοί. Διότι δεν υπάρχει πλήρης καταγραφή και ένα κεντρικό μητρώο δημόσιας ακίνητης περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου. Είναι ενδεικτική η διαπίστωση της μελέτης του ΙΣΤΑΜΕ στην έκθεσή του για την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, όπου αναφέρεται το εξής: «Είναι χαρακτηριστικό των διαστάσεων του προβλήματος πως από μία «δεξαμενή» 71.000 ακινήτων, η ανάδειξη 100 αξιοποιήσιμων αποτελεί ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο».
Σε αυτά περιλαμβάνονται το Ελληνικό και εκτάσεις «φιλέτα», αλλά και ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας. Η αξία τους δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια, καθώς δεν έχει καθοριστεί η χρήση γης για τα περισσότερα από αυτά.