Η υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του πρώτου από τους εκτελεστικούς νόμους που συνοδεύουν την εφαρμογή του, έδωσε μια ανάσα στην ασθμαίνουσα από τον Μάρτιο κυβέρνηση. Ωστόσο, πολλά είναι τα μέτωπα -πέραν των οικονομικών- που παραμένουν ανοιχτά.
Για παράδειγμα, στο κοινοβουλευτικό πεδίο απομένει η προετοιμασία και έγκριση από την κυβερνητική πλειοψηφία πολλών ακόμη εκτελεστικών νόμων, οι οποίοι θα κατατίθενται και εντός του Αυγούστου. Οι βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι:
Πρώτον, η εκτόνωση της κοινωνικής έντασης. Οι δύο ημέρες του Μεσοπρόθεσμου και οι σφοδρές συγκρούσεις στην πλατεία Συντάγματος, ξύπνησαν τις εφιαλτικές μνήμες του Μαΐου 2010, όταν τρεις άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο στο υποκατάστημα της Μαρφίν. Στο Μέγαρο Μαξίμου «τρέμουν» στην ιδέα του τι μπορεί να συμβεί αν τα πράγματα ξεφύγουν από το έλεγχο της Αστυνομίας, όπως φάνηκε να γίνεται την προηγούμενη Τετάρτη. Ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει ζητήσει εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς από τον κ. Χρ. Παπουτσή. Παρασκηνιακώς, πάντως, αρκετοί συνάδελφοί του σχολιάζουν αρνητικά τις έως τώρα κινήσεις του. Με δεδομένη την τεταμένη κατάσταση στους δρόμους, ορισμένοι υπουργοί εμφανίζονται σκεπτικοί ως προς την αναγκαιότητα κατάθεσης του νόμου για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια σε τούτη τη φάση. Από το άτυπο Υπουργικό της Πέμπτης φάνηκε ότι τουλάχιστον ο ίδιος ο πρωθυπουργός (ο οποίος ώς τώρα είχε παγώσει τον νέο νόμο-πλαίσιο), έχει ξεπεράσει αυτές τις ενστάσεις και θα προχωρήσει σε όλες τις διαρθρωτικές αλλαγές, περιλαμβανομένων και αυτών στην Παιδεία.
Δεύτερον, η κυβέρνηση και με την ενθάρρυνση από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και δη του κ. Ζοζέ Μπαρόζο, προσδοκά στην κατάρτιση ενός παράλληλου σχεδίου ανασυγκρότησης με κάποια αναπτυξιακά χαρακτηριστικά. Φιλοδοξούν στο Μαξίμου ότι, εκτός απροόπτου, ο κ. Παπανδρέου θα καταφέρει να παρουσιάσει στη ΔΕΘ ένα συνεκτικό πλάνο. Δεν αναμένεται, όπως είναι φυσιολογικό, η ανακοίνωση μέτρων ενίσχυσης (άλλωστε κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν), αλλά έστω προσπάθειας για στήριξη της ανάπτυξης, ώστε τουλάχιστον να συγκρατηθεί ο διαρκώς ανοδικός δείκτης της ανεργίας.
Τρίτον, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και το πολιτικό σύστημα. Ο κ. Δ. Ρέππας θα προχωρήσει μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και στην υλοποίηση του νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο, που σε μεγάλο βαθμό ήταν ήδη έτοιμος από τον προκάτοχο του κ. Ιω. Ραγκούση. Στην περίπτωση των δύο ανδρών ισχύει και μια αντίστροφη εκκρεμότητα. Εκείνη της εξυγίανσης των ΔΕΚΟ του υπουργείου Υποδομών, που ξεκίνησε βέβαια ο κ. Ρέππας, αλλά θα πρέπει να ολοκληρώσει ο κ. Ραγκούσης. Ωστόσο, όποιες αλλαγές γίνουν στον δημόσιο τομέα θα γίνουν με τρόπο σταδιακό, ώστε να αποφευχθούν εντάσεις εντός του θέρους. Οι σημαντικότερες αλλαγές που επιθυμεί να κάνει ο κ. Παπανδρέου αφορούν το πολιτικό σύστημα. Ο πρωθυπουργός συζήτησε πρόσφατα με τους κ. Δ. Ρέππα, Χ. Καστανίδη και Μιλτ. Παπαϊωάννου τις τεχνικές λεπτομέρειες του δημοψηφίσματος. Ο κ. Παπανδρέου επιθυμεί ώς το Σεπτέμβριο να είναι έτοιμες όλες εκείνες οι τεχνικές προϋποθέσεις, οι οποίες θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος με πολλαπλά ερωτήματα. Αποδίδει μεγάλη βαρύτητα στο συγκεκριμένο σχέδιο και ασχολείται με αυτό τους τελευταίους δύο μήνες. Από την επιτυχία του εγχειρήματος αυτού θα κριθεί και η τύχη του εκλογικού νόμου, τον οποίο ο κ. Ραγκούσης έχει ετοιμάσει προ έτους και αποτελεί επίσης μια από τις επίμονες θέσεις του πρωθυπουργού. Πιθανότατα θα υπάρξει και μια σύνθεση προτάσεων, όπως εκείνη που πρώτος ο κ. Ρέππας προ καιρού έκανε, για μείωση του αριθμού των βουλευτών στους διακόσιους.
Τέταρτον, ο τρόπος έγκρισης του νέου δανείου. Είναι γνωστό ότι οι κ. Ευ. Βενιζέλος και Χ. Καστανίδης τάσσονται σταθερά υπέρ της έγκρισης από πλειοψηφία 180 βουλευτών. Ο κ. Παπανδρέου προς το παρόν θεωρεί αρκετή την απλή πλειοψηφία των 151. Εφόσον ο πρωθυπουργός συμφωνήσει με την άποψη περί 180, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη η προσφυγή σε πρόωρες κάλπες το φθινόπωρο.