Τη σφοδρή αντίδραση των κομμάτων της ήσσονος αντιπολίτευσης προκάλεσαν τα σενάρια «επιλεκτικής χρεοκοπίας» αλλά και η, λανθασμένα, αποδιδόμενη στον πρωθυπουργό αναφορά περί «στάσης πληρωμών». «Απειθαρχία και αντεπίθεση» προανήγγειλε το ΚΚΕ, για έλλειψη σοβαρότητας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης κάνει λόγο ο ΛΑΟΣ, αποδέσμευση από το Μνημόνιο και κοινωνικοποίηση των τραπεζών διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς κ. Φ. Κουβέλης κάλεσε την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει δημόσια τι ακριβώς διεκδικεί και προτείνει, επιμένοντας στην ανάγκη θετικής αναδιάρθρωσης του χρέους.
Από την πλευρά της, η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας επισήμανε (ΝΕΤ) ως αδιανόητη την επιλογή της κυβέρνησης να διαπραγματεύεται δημοσίως τα σενάρια διαχείρισης του χρέους. Μάλιστα, η κ. Μπακογιάννη ζήτησε την άμεση σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. «Κάνω έκκληση να μαζευτούν και να κάνουν αυτό το Συμβούλιο -έχει υποχρέωση η κυβέρνηση να παρουσιάσει την πλήρη εικόνα της διαπραγμάτευσης- και να συνεννοηθούμε για το πώς θα προχωρήσουμε», επισήμανε (Real).
Σφοδρή ήταν, εξάλλου, η αντίδραση της Κ.Ε. του ΚΚΕ στη χθεσινή αναφορά του κ. Ευ. Βενιζέλου περί της ανάγκης «συστράτευσης» της αντιπολίτευσης. «Την εντολή – διαταγή του προς την αντιπολίτευση να στηρίζει με στρατιωτική πειθαρχία το σχέδιο της κυβέρνησης, ο υπουργός έχει κάθε δικαίωμα να την απευθύνει στα κόμματα του συστήματος και του ευρωμονόδρομου, τα οποία συζητούν μαζί της και συμφωνούν με τις βασικές επιλογές της», επισημαίνει το ΚΚΕ, προσθέτοντας πως «ας το καταλάβουν όλοι, η κυβέρνηση και οι άλλοι που προωθούν και επεξεργάζονται την πτώχευση και τη στάση πληρωμών κατά του λαού: Θα βρουν το ΚΚΕ απέναντί τους».
Εμφαση στη δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. έδωσε ο ΛΑΟΣ, σημειώνοντας πως «επιβάλλεται περισσότερη σοβαρότητα από τους εκπροσώπους των κομμάτων που έφεραν τη χώρα σ’ αυτή την κατάσταση», ενώ με οξείς τόνους έναντι της κυβέρνησης αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας πως «σε αυτήν την καταστροφική και ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική έρχεται να προστεθεί η μαζική εκροή καταθέσεων -σχεδόν 60 δισ. από το 2010 ώς σήμερα-, η οποία ενισχύεται από την κοντόφθαλμη «χρεοκοπολογία» της κυβέρνησης.