Τα μέλη της ελληνικής αποστολής με επικεφαλής τον υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που επισκέφθηκαν το Βερολίνο για μια συνάντηση με τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας, Φίλιπ Ρέσλερ, και επιχειρηματίες, περίμενε μια έκπληξη: Οι υπηρεσίες του κ. Ρέσλερ είχαν συντάξει ένα δισέλιδο κείμενο 16 σημείων για τους στρατηγικούς στόχους και τους βασικούς άξονες ενός σχεδίου προώθησης γερμανικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Από αυτό το κείμενο και τις συναντήσεις μέχρι την υλοποίηση επενδύσεων η απόσταση είναι τεράστια, αλλά η ύπαρξή του συνιστά μια ισχυρή ένδειξη ότι η γερμανική κυβέρνηση όχι μόνο επιθυμεί να τεθεί επικεφαλής μιας επιθετικής πολιτικής στήριξης της οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, αλλά και πως έχει αρχίσει να το κάνει με τον γνωστό γερμανικό -δηλαδή οργανωμένο- τρόπο. Από το κείμενο προκύπτει ότι οι υπηρεσίες του κ. Ρέσλερ διαμορφώνουν μια συνολική προσέγγιση του ζητήματος. Προσδιορίζονται τομείς δυνητικού επενδυτικού ενδιαφέροντος, επισημαίνεται η ανάγκη ύπαρξης διοικητικών δομών για την υποστήριξή τους, αλλά και οι εναλλακτικές δυνατότητες χρηματοδότησης.
Ενδιαφέρον
Σε ό, τι αφορά το πρώτο σημείο, ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης είναι πεπεισμένος ότι το ενδιαφέρον των Γερμανών είναι πραγματικό και ισχυρό. Κατ’ αρχάς γιατί έχουν ήδη στην Ελλάδα επενδύσεις 22 δισ. ευρώ, τις οποίες δεν θέλουν να απαξιώσουν. Δεύτερον και κυριότερο, γιατί στα επόμενα πέντε χρόνια μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα επενδύσεις ύψους 40 – 50 δισ. ευρώ. Περί τα 20 δισ. στην ενέργεια, 10 δισ. ευρώ σε υποδομές (οδικοί άξονες, αεροδρόμια, μαρίνες κ. λπ.), 5 δισ. στον τουρισμό και σε συναφείς δραστηριότητες, όπως η τουριστική κατοικία, 2 – 3 δισ. ευρώ στη διαχείριση απορριμμάτων και νερών κ.ά.
Οι Γερμανοί ενδιαφέρονται πρωτίστως για επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κι αυτό γιατί έχουν σχετική τεχνολογία και έχουν επίσης κι ένα εκτεταμένο δίκτυο ΑΠΕ, χαμηλής ωστόσο απόδοσης. Στον σχεδιασμό τους έως πρόσφατα ήταν η δημιουργία ενός τεράστιου φωτοβολταϊκού πάρκου στην έρημο Σαχάρα. Το σχέδιο αυτό ναυάγησε, γιατί η συντήρηση και η μεταφορά κρίθηκε κοστοβόρος. Εκτοτε, αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και εισαγωγή της στη Γερμανία. Η Ελλάδα συνιστά για κάποιους μια από τις εναλλακτικές λύσεις.
Ωστόσο, η ενεργότερη εμπλοκή των Γερμανών στα ελληνικά πράγματα διά της τρόικας έχει καταστήσει σαφές ότι κανένα επενδυτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να προχωρήσει λόγω της αναποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και της γραφειοκρατίας, καθώς και της εγχώριας διαπλοκής. Στις Βρυξέλλες διηγούνται την ιστορία μιας μεγάλης ευρωπαϊκής επιχείρησης που ήρθε στην Ελλάδα, πριν από μερικά χρόνια, διερευνώντας τις δυνατότητες επένδυσης σε φυσικό αέριο. Εκπρόσωποί της, σε μια από τις συναντήσεις τους στην Αθήνα, άκουσαν με έκπληξη αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος να τους λέει ότι είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά τους «συνέστησε» να συνεργαστούν με Ελληνα επιχειρηματία, ο οποίος όχι μόνο δεν είχε την οικονομική επιφάνεια, αλλά επιπλέον δεν δραστηριοποιείτο καν στον χώρο της ενέργειας. Προφανώς, θα συνεισέφερε στην επένδυση με τις γνωριμίες. Οι εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού ομίλου εγκατέλειψαν κάθε σκέψη.
Με τέτοιες εμπειρίες κατά νου, οι Γερμανοί στο σχέδιό τους και πριν από τα χρήματα θέλουν να δώσουν τεχνογνωσία για τη διαμόρφωση διοικητικών δομών και καθαρών κανόνων. Αυτό που, σύμφωνα με πληροφορίες, ζήτησε η ελληνική πλευρά από τους Γερμανούς είναι να μην μπλοκάρουν και να μην καθυστερήσουν τις αποφάσεις για μείωση της εθνικής συμμετοχής στο ΕΣΠΑ, να δοθεί τεχνική βοήθεια για την προώθηση επενδύσεων και να συμβάλουν με τεχνογνωσία και, ει δυνατόν, με κεφάλαια στη δημιουργία μιας επενδυτικής τράπεζας στα πρότυπα της υπό δημόσιο έλεγχο ΚfW.
Πάντως, ο κ. Χρυσοχοΐδης σημειώνει ότι αντίστοιχες πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή με τη Γερμανία θα πρέπει να αναληφθούν και με άλλα κράτη, ξεκινώντας από αυτά των οποίων οι επιχειρήσεις έχουν ήδη σοβαρή παρουσία στην Ελλάδα, κυρίως δηλαδή η Ολλανδία και η Γαλλία.