Συνθήκες ανοιχτού πολέμου επικρατούν μεταξύ κυβέρνησης και ΑΔΕΔΥ. Οι διαδοχικές συγκρούσεις μεταξύ των κ. Η. Μόσιαλου και Σπ. Παπασπύρου για τον χαρακτήρα των απεργιακών κινητοποιήσεων της ανώτατης δημοσιοϋπαλληλικής ομοσπονδίας, φανερώνουν τη βαθιά ρήξη κατ’ αρχήν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Ως «σπλάχνο» του Κινήματος, ο κ. Παπασπύρου πιστεύει ότι οι αποκλίνουσες απόψεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, ενδεχομένως τον ευνοήσουν έναντι του κ. Μόσιαλου, τον οποίο θεωρεί ως μη γνώστη των συνθηκών που τελικά διαμορφώνουν τις αποφάσεις.
Ο κ. Μόσιαλος, από την πλευρά του, θεωρεί τις αντιδράσεις του κ. Παπασπύρου ως παρωχημένες και τάσσεται υπέρ της αναφανδόν προώθησης των ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων στο Δημόσιο. Θρυαλλίδα άλλωστε για το νέο μέτωπο που ανοίγει, ήταν η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου σε απολύσεις υπαλλήλων και ουσιαστική ενεργοποίηση πειθαρχικών συμβουλίων, σε περίπτωση στοχευμένων κινητοποιήσεων, στο κομμάτι των εσόδων.
Ωστόσο, και η πρόσφατη απόφαση για μείωση, κατά το ήμισυ, του επιδόματος παραγωγικότητας, αιφνιδίασε τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ, που το τελευταίο διάστημα φαίνεται να είναι κομματικά «απομονωμένος». Κύκλοι της ΑΔΕΔΥ λένε, ότι η ανεπίσημη «είδηση» που κυκλοφόρησε για εσπευσμένη παρουσίαση του νέου γενικού μισθολογίου την Παρασκευή, «πυροδότησε» την άμεση αντίδραση του προέδρου της. Γι’ αυτό σήκωσε κατακόρυφα τους τόνους, αφήνοντας ανοικτό ακόμη και το ενδεχόμενο να αποφασιστούν απεργιακές δράσεις σε επιλεγμένες υπηρεσίες, που αφορούν τον τομέα των εσόδων και τμήματα που επιβαρύνουν οικονομικά τους πολίτες. Εκανε λόγο για δράσεις που δεν θα έχουν μεν τη μορφή της «λευκής απεργίας», αλλά θα είναι συντεταγμένες συνδικαλιστικές ενέργειες, οι οποίες θα καλύπτονται στο πλαίσιο των γενικότερων κινητοποιήσεων.
«Αντάρτικο»
Στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκτιμούν ότι ο κ. Παπασπύρου, που έχει καταγραφεί ως ένα από τα σημεία αναφοράς του συνδικαλιστικού στο ΠΑΣΟΚ, βγαίνει στο «αντάρτικο» κλιμακώνοντας τις αντιδράσεις ενόψει της θέσπισης του μισθολογίου και του νέου βαθμολογίου.
Στα έντεκα χρόνια (από το 2000, επί πρωθυπουργίας Σημίτη), που βρίσκεται στην ΑΔΕΔΥ, αρκετές φορές βρέθηκε «απέναντι» σε πολιτικές κατά των δημοσίων υπαλλήλων, άλλοτε με περισσότερη κι άλλοτε με λιγότερη ζέση.
Στις εσωκομματικές εκλογές για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ είχε υποστηρίξει ανοικτά τον Κώστα Σκανδαλίδη, κάτι που είχε ερμηνευθεί από πολλούς ως στάση «χρυσής» ουδετερότητας. To 2002 είχε εξωτερικεύσει την πρόθεσή του να αποσυρθεί από την ηγεσία του συνδικαλιστικού οργάνου πιστεύοντας ότι «…η παραίτησή του από την ΑΔΕΔΥ θα ήταν και η αφετηρία για καινούργιες πολιτικές οπτικές, συμμετοχές και κοινωνικές δράσεις».
Ο κ. Γ. Παπανδρέου του ζήτησε να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι σε εκλόγιμη θέση. Είχε ενοχληθεί που του είχε προτείνει τη δωδέκατη θέση, την οποία και δεν δέχθηκε. Πάντως ο κ. Παπασπύρου τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο πρωθυπουργίας του κ. Παπανδρέου, ως στενός φίλος του κ. Χ. Παμπούκη, έμπαινε και έβγαινε στο Μέγαρο Μαξίμου με χαρακτηριστική άνεση και ευκολία.
Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, παρά το «άδειασμα» που του έγινε από τους συνδικαλιστές της εφορίας, συντηρεί τη ρητορική περί κλιμάκωσης των απεργιών. Πιστεύει ότι «είναι μονόδρομος προκειμένου να προστατευτεί το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων και των συνταξιούχων του Δημοσίου, που έχουν υποστεί μεγάλη μείωση των αποδοχών τους». «Δεν μπορεί να υπάρξει νέα μείωση στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων», αναφέρει ο ίδιος στην «Κ» επισημαίνοντας ότι το 90% των μέσων αμοιβών στους δημοσίους υπαλλήλους μετά 35 χρόνια φτάνει τα 1.700 ευρώ. Εκτιμά ότι δεν θα επέλθει καμία αύξηση στους χαμηλόμισθους ακόμα και αν περικοπούν 1.000 ευρώ από τους περίπου 15.000 υπαλλήλους που λαμβάνουν τα λεγόμενα «υψηλά» επιδόματα. Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, μάλιστα, «δείχνει» υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης που προωθούσαν την επιδοματική πολιτική στο Δημόσιο και σήμερα έχουν εμφανιστεί ως υπέρμαχοι της κατάργησης των επιδομάτων.
Αντίθετη είναι η ΑΔΕΔΥ και με τον θεσμό αποχώρησης, που προβλέπει τη δυνατότητα άδειας πέντε ετών, άνευ αποδοχών, στο Δημόσιο. «Υλοποιείται νόμος, για τον οποίο είχαμε εκφράσει τις χειρότερες αντιρρήσεις», επισημαίνει ο Γ.Γ. Ηλίας Ηλιόπουλος, διατυπώνοντας τη διαφωνία του συνδικαλιστικού φορέα και για τη δυνατότητα μειωμένου ωράριου, με ανάλογη μείωση των αποδοχών, για χρονική διάρκεια μέχρι πέντε έτη.