Αναπόσπαστο μέρος της σωστής εκπαίδευσης είναι η «διαβολοβδομάδα». Το διαπίστωσε από πρώτο χέρι ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας: πριν καλά καλά ορκιστεί, έλαβε το βάπτισμα του πυρός με την επίσκεψη της τρόικας. Στη συνέχεια, ακολούθησε ο μαραθώνιος των προγραμματικών και, τέλος, το «48ωρο του τρόμου», από τη Δευτέρα έως την Τετάρτη: εννιάωρη συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες έως τα ξημερώματα, τσεκ-άουτ στις επτά το πρωί της Τρίτης από το ξενοδοχείο, συνεδρίαση EcoFin, συνέντευξη Τύπου, επιστροφή στην Αθήνα όπου άκουσε τα εξ αμάξης γιατί δεν «αναδιαπραγματεύτηκε», συνάντηση με πολιτικούς αρχηγούς και τελικά (προσωρινή;) εκτόνωση της κρίσης.
Τουλάχιστον στο Eurogroup το κλίμα ήταν καλύτερο απ’ ό,τι ίσως περίμενε και αρκετά θερμό, όπως διαβεβαίωσε και ο ίδιος. Πριν από τη συνάντηση, είχε προηγηθεί μια ασυνήθιστα θερμή επιστολή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που τον ενημέρωνε για τη στήριξη του Βερολίνου στο δύσκολο έργο του, καθώς και η διαβεβαίωση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί, ότι θα επισκεφθεί σύντομα την Αθήνα.
Σε οικείο κλίμα
Και μέσα στην αίθουσα το κλίμα ήταν οικείο. Ο κ. Στουρνάρας γνώριζε άλλωστε πολλούς από τους σημερινούς ομολόγους του από την εποχή που ως επικεφαλής του Σώματος Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων διαπραγματευόταν τις λεπτομέρειες της ένταξης της χώρας μας στην ΟΝΕ: τον σημερινό διοικητή της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, τον επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, τον πρωθυπουργό και υπουργό Οικονομικών της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, και τον Πορτογάλο ομόλογό του, Βίτορ Γκασπάρ. Την επόμενη ημέρα, άλλος ομόλογος του κ. Στουρνάρα έλεγε σε συνομιλητές του, εδώ στις Βρυξέλλες, ότι εντυπωσιάστηκαν τόσο αυτός όσο και πολλοί συνάδελφοί του από την τοποθέτηση και τη συγκρότησή του.
Οι καλές προσωπικές εντυπώσεις όμως δεν αρκούν. Εξάλλου, έστω και αν οι ίδιοι οι υπουργοί Οικονομικών διαβεβαίωσαν τον κ. Στουρνάρα ότι αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα της ύφεσης στην Ελλάδα, ως πολιτικοί δεν μπορούν να συναινέσουν σε ελάφρυνση των όρων του Μνημονίου πριν δουν δείγματα γραφής από τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Οπως αναμενόταν λοιπόν, απαίτησαν την επαναφορά του προγράμματος «εντός τροχιάς» και την υλοποίηση των ήδη συμπεφωνημένων μέτρων για το 2012 πριν συζητήσουν οτιδήποτε άλλο, κάτι που θα γίνει, στην καλύτερη περίπτωση, τον Σεπτέμβριο.
Ως εκ τούτου, ο κ. Στουρνάρας επέστρεψε στην Αθήνα γνωρίζοντας ότι θα πρέπει να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί, δεχόμενος πιέσεις από τρεις πλευρές: στο εξωτερικό, οι εταίροι μάς ζητούν «σοβαρότητα και συνέπεια». Στο εσωτερικό, η ριζοσπαστικοποιημένη αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, ζητεί οριστική ακύρωση του Μνημονίου. Στο εσωτερικό της κυβέρνησης, τα τρία κόμματα έχουν υπογράψει μια προγραμματική συμφωνία η οποία δεν βρίσκει σύμφωνους τους Ευρωπαίους, ενώ, όπως διεφάνη ήδη από αυτήν την εβδομάδα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ελάχιστη πολιτική υποστήριξη μπορεί να περιμένει από τους κυβερνητικούς εταίρους.
Και όλα αυτά, ενώ στην Ευρώπη συντελούνται πρωτοφανείς αλλαγές, η ελληνική οικονομία αναμένεται να κάνει νέα βουτιά φέτος με ύφεση κοντά στο 7%, η ανεργία λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και η υπό διάλυση δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας ακόμη και στοιχειώδεις λειτουργίες.
Οπως λένε συνομιλητές του υπουργού Οικονομικών, κορυφαία προτεραιότητά του είναι να «ξαναδουλέψει το σύστημα», που είχε διαλυθεί λόγω της προεκλογικής παράλυσης. Επιπλέον, το μήνυμα που θέλει να περάσει στις υπηρεσίες του υπουργείου του είναι ότι ποτέ πια δεν πρέπει να έλθει η τρόικα και να μας βρει απροετοίμαστους. «Να ξέρουμε τι θα μας ζητήσουν, να είμαστε πιο μπροστά, να έχουμε δικά μας μοντέλα», λέει στους συνεργάτες του. Αλλωστε, ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και τα ταμειακά διαθέσιμα εξαντλούνται.