Δίκτυο έμπιστων συνεργατών, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Νικόλαος Ζήγρας, περιέβαλλε τον Ακη Τσοχατζόπουλο και κινούσε τα νήματα για λογαριασμό του, προκειμένου να ξεπλένονται τα εκατομμύρια από τις μίζες των εξοπλιστικών και να διακινούνται σε λογαριασμούς εντός και εκτός Ελλάδας, αλλά και με βαλίτσες προς πάσα κατεύθυνση.
Νέα πρόσωπα
Με απίστευτες λεπτομέρειες ο πρώτος εξάδελφος του πρώην υπουργού περιγράφει στην απολογία του στον ανακριτή το κουβάρι των εμπίστων του Ακη και το σύνολο των εταιρειών που διαδραμάτιζαν τον ρόλο του πλυντηρίου για το μαύρο πολιτικό χρήμα, κάνοντας λόγο για εταιρείες που μέχρι τώρα ήταν άγνωστες και για νέα πρόσωπα που έχουν εμπλοκή στην υπόθεση.
Ο Γ. Σαχπατζίδης
Ο Νικόλαος Ζήγρας ομολογεί τη δική του εμπλοκή στη διαχείριση του πολιτικού χρήματος μέχρις ενός χρονικού σημείου, περίπου το 2005, οπότε και όπως λέει σταμάτησε να ασχολείται με το ταμείο του πρώην υπουργού και τον διαδέχθηκε ο επιχειρηματίας και φίλος του Τσοχατζόπουλου Γ. Σαχπατζίδης, που επίσης κρατείται στον Κορυδαλλό ως εμπλεκόμενος με τις μίζες.
Η Ευφρ. Λαμπροπούλου
Από το σύνολο των συνεργατών του Ακη, ο Νικ. Ζήγρας αποδίδει πρωτεύοντα ρόλο στη λογίστριά του Ευφροσύνη Λαμπροπούλου, την οποία θεωρεί άνθρωπο της «απολύτου εμπιστοσύνης του Τσοχατζόπουλου». Μάλιστα, αναφέρει στην απολογία του ότι είναι «η μόνιμη λογίστριά του από το 1980, όχι μόνον του ίδιου, αλλά και της οικογένειάς του, πρόσωπο που γνωρίζει όλα τα μυστικά και τα μαγειρέματα του πρώην υπουργού».
Για τον ρόλο της Λαμπροπούλου μιλάει με λεπτομέρειες σε ό,τι αφορά την ανάμειξή της στην εικονική, όπως λέει, αγορά του ακινήτου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου από τη Βασιλική Σταμάτη, ενώ στην ίδια αποδίδει την ανεύρεση παρένθετου προσώπου για να εκπροσωπήσει ένα διάστημα την εταιρεία Nobilis, που μεταβίβασε το ακίνητο της Αρεοπαγίτου στη σύζυγο του Ακη Τσοχατζόπουλου.
Δεν υπήρχε, κατά τον Νικ. Ζήγρα, εταιρεία, συμφωνητικό ή άλλη ενέργεια που είχε γίνει με εντολή του πρώην υπουργού για να διακινηθεί το πολιτικό χρήμα και να επενδυθεί σε ακίνητα, που να μην ήταν σε γνώση της Λαμπροπούλου, την οποία ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός εμπιστευόταν τυφλά.
Αμεση εμπλοκή στη διακίνηση του πολιτικού χρήματος και γνώση της παράνομης προέλευσής του αποδίδει ο Ζήγρας και στον Γ. Σαχπατζίδη, που όπως λέει ήταν φίλος του Τσοχατζόπουλου, «άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του», που αντικατέστησε τον ίδιο τον Ζήγρα στη διαχείριση των ακινήτων που φαινομενικά ανήκαν στην Torcaso, αλλά ουσιαστικά ήταν πάντα στην ιδιοκτησία του πρώην υπουργού.
Ο Αστ. Οικονομίδης
Ιδιαίτερο ρόλο αποδίδει επίσης στον κατασκευαστή Αστ. Οικονομίδη, που μεσολάβησε για να γίνει η εικονική αγοραπωλησία του ακινήτου της Δεινοκράτους στο Κολωνάκι για λογαριασμό της κόρης του Ακη, Αρετής. Οταν, μάλιστα, ερωτάται από τον ανακριτή κ. Γαβριήλ Μαλή αν ο Οικονομίδης που είχε ανακατευθεί με τις πανάκριβες επισκευές στο σπίτι της Διονυσίου Αρεοπαγίτου γνώριζε ότι τα χρήματα ανήκαν στον ίδιο τον Τσοχατζόπουλο, απαντά χωρίς επιφύλαξη ότι «το γνώριζε», αποκλείει όμως να είχε γνώση της παράνομης προέλευσής τους.
Παράλληλα, ο Νικ. Ζήγρας εξηγεί στον ανακριτή πώς «χτίστηκαν» οι εταιρείες – πλυντήρια με την προσφυγή του ίδιου του Τσοχατζόπουλου σε εξειδικευμένα νομικά γραφεία και περιγράφει πώς ανοίχτηκαν λογαριασμοί σε ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά και πώς τα χρήματα σε μετρητά τις περισσότερες φορές δινόνταν από τον ίδιο στα χέρια του Ακη Τσοχατζόπουλου.
Ο Κ. Αντωνιάδης
Χρήματα, όπως καταθέτει, έδιναν σε μετρητά από τη διακίνηση του πολιτικού χρήματος και άλλα πρόσωπα στον ίδιο τον Ακη, μεταξύ των οποίων κατονομάζει τον Κ. Αντωνιάδη, συνεργάτη του γραφείου Μελά που είχε βοηθήσει καθοριστικά με ποσοστό κέρδους 5% ή 10% για να ανοιχτούν λογαριασμοί και να στηθούν εταιρείες πλυντήρια εκτός Ελλάδος.