Ακόμη και οι στενότεροι συνεργάτες του προέδρου της Κύπρου παραδέχονται πλέον την κατηγορία που του αποδίδουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, ότι όταν μιλά εκ του προχείρου χύνει την καρδάρα και γίνεται πρωταγωνιστής πολιτικών θυελλών.
Μια αναζήτηση στο youtube αρκεί για να δει κάποιος μερικά από τα λεκτικά ολισθήματα του Δημήτρη Χριστόφια, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση, όταν οφείλονται σε ανεπιτυχές… χιούμορ ή στα πολύ κακά αγγλικά που ομιλεί, μπορεί κάποιος να τα βρει και χαριτωμένα.
Δεν είναι όμως και λίγες οι περιπτώσεις που ο Δημήτρης Χριστόφιας υπέπεσε σε γκάφες που τον κυνηγούν εσαεί, όπως η κυπριακή φράση «η Ελλάδα είναι ξιπετσισμένος κουρκουτάς» (γδαρμένος χαμαιλέοντας), την οποία εκστόμισε προ εικοσαετίας στις αρχές της πολιτικής του σταδιοδρομίας ως ηγέτης του κόμματος της κυπριακής Αριστεράς (ΑΚΕΛ).
Ευαίσθητος αλλά εκρηκτικός, βαθύτατα συναισθηματικός και όχι τόσο μακρόθυμος όσο υπαγορεύει το αξίωμά του, ο πρόεδρος Χριστόφιας πολύ συχνά γίνεται πρωτοσέλιδο στην Κύπρο, αφού δεν διστάζει να έρθει σε δημόσια αντιπαράθεση με τους πάντες: από τους τραπεζίτες και τον πρύτανη πανεπιστημίου μέχρι τον κοινοτάρχη ενός χωριού, αρκεί να κρίνει ότι γίνεται στόχος «άδικης κριτικής», όπως πολύ συχνά διαμαρτύρεται, από τότε που ανήλθε στο ύπατο αξίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2008.
Η «Διεθνής συνωμοσία»
Λίγο πολύ όλα αυτά είναι γνωστά στη μικρή κυπριακή κοινωνία που σε πληθυσμό είναι ίση με μια γειτονιά της Αττικής. Το πρόβλημα πλέον για τον Δημήτρη Χριστόφια είναι πως από την 1η Ιουλίου ασκεί καθήκοντα προεδρεύοντος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κάθε παραπάνω λέξη που λέει αρκεί για να γίνει πρωτοσέλιδο όχι στην Κύπρο αλλά διεθνώς.
Τελευταίο… κρούσμα ο χαρακτηρισμός «κλεφταράδες» που εκτόξευσε εναντίον των οίκων αξιολόγησης και των αγορών. Ιδού το επίμαχο απόσπασμα, που προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, κυρίως στο εξωτερικό: «Γιατί η Ελλάδα υποφέρει στον βαθμό που υποφέρει σήμερα; Διότι πέρα από τις ευθύνες τις ελλαδικές υπάρχουν οι σκοπιμότητες. Γιατί αύριο η Κύπρος μπορεί να βρεθεί στη δίνη και στη μέγγενη; Διότι υπήρξαν και εντός, αλλά υπάρχουν και εκτός σκοπιμότητες, οι οποίες έχουν σχέση με τα συμφέροντα τάξεων και ανθρώπων. Υπάρχει μια διεθνής, επιτρέψετε μου να πω, συνωμοσία, που ακούει στο όνομα «αγορές». Οι αγορές οι λεγόμενες είναι οι κλεφταράδες της υφηλίου. Αυτή είναι η πραγματικότητα, θέλουν να καθυποτάξουν λαούς ολόκληρους υπό τη δική τους εκμετάλλευση και τον δικό τους έλεγχο. Αυτό γίνεται. Αρχισαν να το κατανοούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά μέχρι να το συνειδητοποιήσουν πλήρως δεν ξέρω τι και πόσα τιμήματα θα πληρώσουν οι λαοί της ίδιας της Ενωσης, αλλά και ευρύτερα».
Και η ερμηνεία
Επί της ουσίας ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν είπε κάτι που πρώτη φορά βγαίνει από χείλη πολιτικού. Η διαφορά δεν είναι μόνο ότι τα κυπριακά, τα ελληνικά ή αγγλικά του Κύπριου προέδρου δεν έχουν το τακτ των… γαλλικών του ομολόγου του, Φρανσουά Ολάντ.
Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι εδώ και μερικές βδομάδες ο Κύπριος πρόεδρος έχει χτυπήσει την πόρτα των «κλεφταράδων» για να σώσει την κυπριακή οικονομία, η οποία υποβιβάστηκε στην κατηγορία «σκουπίδι», λόγω των διαχρονικών προβλημάτων, των κακών κυβερνητικών χειρισμών και της έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα. Για το σύνολο των παραπάνω αστοχιών είναι ξεκάθαρο ότι ουδεμία ευθύνη φέρουν οι οίκοι, εναντίον των οποίων «κινήθηκε» φραστικά ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με την ανεργία να ανέρχεται σε εντυπωσιακά νούμερα και τη δημοτικότητά του να υποχωρεί στο ναδίρ, ο κ. Χριστόφιας διανύει τους τελευταίους μήνες της θητείας του και η προίκα του φυσικού αερίου στην οποία επένδυσε, αργεί για να γεμίσει τα άδεια κρατικά ταμεία της άλλοτε ζηλευτής κυπριακής οικονομίας.
Οπότε δεν του έχουν απομείνει παρά οι «κλεφταράδες» και κάποιες προσπάθειες που κάνει για να βρει επιμέρους οικονομικές ενέσεις από τρίτους…