Ο πολιτικός βιότοπος που αναπτύσσεται από τις παρυφές της Ν.Δ. ώς τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι το πολιτικό σχέδιο της «Κεντροαριστεράς» διατηρεί στο ακέραιο την απήχησή του. Η ανασυγκρότησή της αποτελεί έπαθλο και στοίχημα για πολλούς μνηστήρες και η κινητικότητα αναμένεται να επιταχυνθεί με χειροπιαστές πρωτοβουλίες από τον Σεπτέμβριο.
Η ενότητα αποτελεί διέξοδο επιβίωσης για όλους, από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ ώς τις διάφορες ομάδες και προσωπικότητες που ήδη δραστηριοποιούνται ή τελούν εν αναμονή των εξελίξεων. Η ανάγκη για έναν νέο πολιτικό σχηματισμό, που σε ανύποπτο χρόνο είχε επισημάνει ο κ. Αν. Γιαννίτσης, φαντάζει αυτονόητη. Ωστόσο, οι δυνάμεις και τα πρόσωπα μπορεί να περιγράφουν περίπου τον ίδιο στόχο, όμως δεν αθροίζονται. Και το ερώτημα ποιος θα ηγηθεί δυναμιτίζει υπογείως την προσπάθεια.
Το ΠΑΣΟΚ παραμένει η πιο ισχυρή πολιτική έκφραση του χώρου, είναι όμως φθαρμένο και απαξιωμένο. Ο διαχρονικός «ηγεμονισμός» του αντιμετωπίζεται με καχυποψία, ενώ η Ιπποκράτους, όπως έδειξαν οι πρόσφατες δηλώσεις Βενιζέλου, είναι εξαιρετικά καχύποπτη και εριστική σε ό,τι αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της. Για τη ΔΗΜΑΡ είναι πιο εύκολο να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση και θέλει να την ανοίξει, όπως δήλωσε ο γραμματέας της κ. Σπ. Λυκούδης στη συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. «Η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγάλη σοσιαλιστική παράταξη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό δίχως τα διαχρονικά βαρίδια του λαϊκισμού». Το θέμα αναμένεται να τεθεί και στα όργανα (πιθανότατα και στην Κ.Ε. σήμερα) από την ομάδα της «Μεταρρύθμισης» (Ν. Μπίστης, Γ. Μεϊμάρογλου), που πάντα υπήρξε όχημα διαλόγου για την «Κεντροαριστερά». Από τους κορυφαίους του ΠΑΣΟΚ, τις καλύτερες σχέσεις με τη ΔΗΜΑΡ διατηρεί η κ. Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία όμως προς το παρόν τηρεί σιγή ασυρμάτου.
Υπέρβαση
Οι εκτός ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ πάντως αμφισβητούν τη μεταρρυθμιστική βούληση και ικανότητα των δύο πολιτικών σχημάτων, την οποία όμως θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ ποιότητα για το νέο σχήμα. Εξ ου και ο κ. Γ. Φλωρίδης μιλάει για «μια μεγάλη καινούργια πρωτοβουλία που θα οδηγήσει στην υπέρβαση υπαρχουσών καταστάσεων». Τον Οκτώβριο του 2011, μαζί με προσωπικότητες όπως ο Απ. Δοξιάδης και ο Γ. Στουρνάρας, ο κ. Φλωρίδης ίδρυσε τον «Κοινωνικό Σύνδεσμο». Στο ενδιάμεσο ο κ. Δοξιάδης αποχώρησε και ο κ. Στουρνάρας έγινε υπουργός Οικονομικών. Ο κ. Φλωρίδης συνεχίζει. Στις 12 Ιουλίου ο «Κοινωνικός Σύνδεσμος» μαζί με άλλες πέντε κινήσεις πολιτών, το «Μπροστά», τους «Νέους Μεταρρυθμιστές», το «Π80», την «Πολιτεία 2012» και την «Πρωτοβουλία Β» εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση στην οποία επισημαίνουν ότι το «αίτημα για την προγραμματική σύγκλιση και ανασυγκρότηση του κεντροαριστερού χώρου» είναι επιτακτικό.
Το πότε θα εκδηλωθεί πολιτική πρωτοβουλία συναρτάται άμεσα από την πορεία της κυβέρνησης και τη «διαθεσιμότητα» των κοινωνικών δυνάμεων. Οσοι συνομιλούν με τον κ. Φλωρίδη αντιλαμβάνονται ότι θα πρέπει να ηγηθούν πολιτικοί και ότι το σχήμα θα πρέπει να έχει απολύτως δημοκρατική λειτουργία και συλλογική ηγεσία. Για ένα «αρχηγικό κόμμα» οι κινήσεις άλλωστε δεν είναι διαθέσιμες. Ο κ. Φλωρίδης συνομιλεί τακτικά με τον κ. Αλ. Παπαδόπουλο. Λέγεται ότι και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης παρακολουθεί με ενδιαφέρον τη συζήτηση. Πιθανολογείται πως αν εκδηλωθεί πολιτική πρωτοβουλία θα ακολουθήσει και ο κ. Ηλ. Μόσιαλος, που συμμετέχει στον διάλογο για την Κεντροαριστερά με τη «δυναμική Ελλάδα».
Μεγάλο ερώτημα αποτελεί ο Αν. Λοβέρδος. Οι αποστάσεις που έχει πάρει από τα δρώμενα στο ΠΑΣΟΚ βγάζουν μάτι, ενώ είναι γνωστό ότι συνομιλεί με τον κ. Φλωρίδη και τις προάλλες ήπιε επιδεικτικά καφέ με τον κ. Μόσιαλο, μια μέρα αφού του είχε επιτεθεί ο κ. Βενιζέλος ακριβώς γι’ αυτή του την πρωτοβουλία. Στην Ιπποκράτους θεωρούν πως οι κινήσεις του κ. Λοβέρδου κατατείνουν σε ένα νέο πολιτικό σχήμα, ωστόσο ο πρώην υπουργός σιωπά και κάνει διακοπές. Με προβληματισμό παρακολουθεί τα δρώμενα και η ομάδα πέριξ του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, χωρίς επαφές και ώσμωση με τους υπόλοιπους. Η κυρίαρχη άποψη εδώ είναι ότι η κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί και οποιαδήποτε πολιτική κίνηση θα λειτουργούσε ως υπονόμευσή της.