Οι άνθρωποι δεν πρέπει να βλέπουν πώς φτιάχνονται δύο πράγματα,
οι νόμοι και τα λουκάνικα.
ΟΤΟ ΦΟΝ ΜΠΙΣΜΑΡΚ
Με τα άρθρα 12 και επόμενα του νόμου 4322/2015 και με τίτλο «Εκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης», εισήχθη πρωτοφανής ρύθμιση για υπό όρον απόλυση των καταδίκων. Το πνεύμα που διαχέει τις διατάξεις αυτές του νόμου είναι η απελευθέρωση όσο γίνεται περισσότερων καταδίκων, ακόμη και βαρυποινιτών, που εκτίουν και ισόβια κάθειρξη, ερήμην της Δικαιοσύνης, την οποία, με ωμό τρόπο, ο νομοθέτης φίμωσε, ενώ σε αυτές τις περιπτώσεις είχε, από συστάσεως του ποινικού συστήματος στην Ελλάδα, τον πρώτο και τελευταίο λόγο.
Με τον νόμο αυτόν μειώνονται κατά πολύ τα όρια εκτίσεως των ποινών: α) για ποινές φυλακίσεως, μέχρι 3 έτη, στο 1/10 (δηλ. αντί 1.080 ημέρες, 108!), για φυλάκιση, από τρία μέχρι και πέντε έτη και μεγαλύτερη, ως και κάθειρξη πέντε ετών, στο 1/5 (δηλ. αντί για 1.800 ημέρες, 360), β) για ποινές καθείρξεως μέχρι δέκα έτη, στα 2/5 της ποινής (δηλ. αντί για 120 μήνες, 24), γ) για ποινές καθείρξεως άνω των δέκα ετών, στο 1/3 της ποινής (δηλ. αντί για 25 έτη, 8!). Εκπαραθυρώνεται από τη διαδικασία η Δικαιοσύνη, δηλαδή το Δικαστικό Συμβούλιο, με τη στερεότυπη φράση: «Χωρίς τη συνδρομή των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και επόμενα του ποινικού κώδικα».
Γιατί στα άρθρα αυτά ορίζεται ότι η Δικαιοσύνη πρέπει τελικά να αποφασίσει αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την υπό όρον απόλυση του καταδίκου. Και για να υπάρχει και ολίγη Δικαιοσύνη ορίστηκε ότι οι απολυόμενοι απολύονται με διάταξη του εισαγγελέα. Τι κάνει δηλαδή ο εισαγγελέας; Απλώς διαβάζει το πιστοποιητικό του διευθυντή των φυλακών, που αναγράφει την καταδίκη του κρατουμένου και τον χρόνο κράτησής του και όταν βλέπει ότι αυτός έχει συμπληρώσει το ελάχιστο όριο ποινής, εκδίδει τη διάταξή του. Αυτό φυσικά μπορούσε να το κάνει και ο διευθυντής των φυλακών. Αλλά είπαμε, ολίγη Δικαιοσύνη, για στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Αλλά υπάρχουν και οι Ερινύες. Ο νομοθέτης του νόμου αυτού, υπουργός Δικαιοσύνης, καθηγητής, κάποια στιγμή, συναισθάνθηκε το λάθος (Ταλλεϋράνδος = δεν είναι έγκλημα. Είναι κάτι χειρότερο, είναι λάθος) και αναφώνησε στο κανάλι της Βουλής: «Ο νόμος θα πρέπει να πάψει να υπάρχει και μάλιστα άμεσα» και συνέχισε: «Θα σας φανεί περίεργο, αλλά ο κ. Μητσοτάκης έχει δίκιο. Ο όποιος νόμος Παρασκευόπουλου, ο αποσυμφορητικός νόμος –κακώς τον ονομάζουν νόμο Παρασκευόπουλου, για να στιγματίζουν εμένα– είναι ένας έκτακτος νόμος, ο οποίος οφείλεται σε έκτακτες συνθήκες συμφόρησης, δεν έχει λόγο ύπαρξης, παγίως» (Elefteros Typos.gr-Αντωνία Ξινού).
«Θα πρέπει να αντικατασταθεί από νέου τύπου διατάξεις» (in.gr 6.11.2017). Γιατί ο νόμος αυτός είναι πολύ κακός; Διότι: «Από την αρχή της υλοποίησής του, οι αποφυλακίσεις ήταν μαζικές και σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζει η “Καθημερινή της Κυριακής” κάθε μήνα βγαίνουν από τη φυλακή περίπου 430 με 450 κρατούμενοι, κάνοντας χρήση των ευεργετικών του διατάξεων», «σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης για το 2017, με τον νόμο Παρασκευόπουλου αποφυλακίστηκαν 320 άτομα με καταδίκες για ληστείες και 1.137 με καταδίκες για κλοπές και για υποθέσεις ναρκωτικών 698», «μέχρι σήμερα έχουν βγει πρόωρα από τις φυλακές 12.590 κρατούμενοι, εκ των οποίων 2.000 για κακούργημα.
Μόνο το 2017 οι αποφυλακίσεις ξεπέρασαν τις 4.000 (4.027), «όπως προκύπτει από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., η πλειονότητα των κακοποιών που αποφυλακίζεται επιστρέφει και πάλι στη δράση μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα». Από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι σήμερα έχουν αποφυλακιστεί 4.930 κρατούμενοι (430-450 τον μήνα)» (πηγή: Protagon Team, 29.4.2018, 17.33 και Politika.gr).
Αποφυλακισθέντες βάσει του νόμου αυτού τέλεσαν βαρύτατα εγκλήματα. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά κάποια για το ειδεχθές της φύσης τους: Ο Ιμπραήμ Καστριότ, που δολοφόνησε τον Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, είχε καταδικασθεί σε κάθειρξη 25 ετών, βγήκε το 2015. Ο Αλβανός Ιλι Μούκα, στις 27.6.2014, αφού λήστεψε με άλλους τέσσερις Αλβανούς κοσμηματοπωλείο, τιμωρήθηκε τελικά με κάθειρξη 20 ετών. Επρεπε να βγει από τις φυλακές το 2035 και βγήκε το 2017! Ο Ρώσος Ιγκόρ Γκουσέφ είχε διαπράξει 36 ληστείες και στη διάρκεια μίας εξ αυτών, μαζί με τους συνεργούς του, πυροβόλησαν και τραυμάτισαν έναν περαστικό και τη 12χρονη κόρη του, αποφυλακίστηκε το 2015 και κατηγορήθηκε ξανά για απόπειρα κλοπής. Οι Ιγκόρ Τσακμάζοφ και Ιρακλί Κατζάτζεφ, έγκλειστοι στις φυλακές από το 2012 για κλοπές και ληστείες, στις 14 Ιουλίου και 9 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς αποφυλακίστηκαν και στις 16 Αυγούστου σκότωσαν τον Μανώλη Οικονόμου, με βασανιστήρια για να τον ληστέψουν. Αφγανός μετανάστης το 2013 επιτέθηκε σε νεαρή φοιτήτρια για να της αρπάξει την τσάντα και την πέταξε στα βράχια από ψηλά, τραυματίζοντάς τη σοβαρά. Καταδικάσθηκε σε 10ετή κάθειρξη. Υστερα από 30 μήνες αποφυλακίστηκε και μετέβη στη Γερμανία όπου, στον ποταμό Ντρέισα της πόλης Φράιμπουργκ, βίασε και σκότωσε 19χρονη φοιτήτρια.
Η βούληση του νομοθέτη, όπως τουλάχιστον ο ίδιος ισχυρίστηκε, ήταν η αποσυμφόρηση των φυλακών. Ποια αποσυμφόρηση, αφού οι κακοποιοί ξαναγυρίζουν, έχοντας διαπράξει νέα εγκλήματα; Και καλά οι ποινές φυλακίσεως, έστω και καθείρξεως μέχρι 10 έτη. Γιατί απελευθέρωσε και καταδίκους με ποινή καθείρξεως πάνω από 10 έτη, που σημαίνει ότι είχαν διαπράξει πολύ σοβαρά εγκλήματα; Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωματείου Ειδικών Φρουρών Ελληνικής Αστυνομίας Αττικής, προς την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με την οποία, λαμβάνοντας αφορμή από περιστατικό ληστείας στο Παλαιό Φάληρο, από προσφάτως αποφυλακισθέντες κακοποιούς, αναφέρουν ότι «κατά τα δύο έτη ισχύος του νόμου Παρασκευόπουλου έλαβαν χώρα στην ελληνική επικράτεια πλείστες όσες σοβαρότατες εγκληματικές ενέργειες από ανθρώπους που αποφυλακίστηκαν με τις ευεργετικές του διατάξεις και προτιθέμεθα να σας παραθέσουμε μερικές επιπλέον, που έχουν πραγματοποιηθεί από αποφυλακισθέντες, καταδίκους σε βαρύτατες ποινές για βαρύτατα ποινικά αδικήματα».
* Ο κ. Λουκάς Λυμπερόπουλος είναι επίτιμος αρεοπαγίτης, Δ.Ν.